2 maanden. Het is 2 maanden geleden dat hij weg liep. Er was niets aan de hand tussen ons, dacht ik altans. Geen briefje, geen berichtje, geen telefoontje. Nee gewoon helemaal niets.
*flashback*
"Weltrusten sam" zeg ik. Ik geef hem een kus en draai me om. "Truste" fluisterd hij. Ik sluit mijn ogen en val in slaap. De volgende ochtend als ik wakker word, draai ik me richting samuel. Ik zoek hem met mijn hand maar open mijn ogen als ik niemand voel. zijn deel van het bed is leeg en koud. Mischien is hij al beneden. Ik sta op en loop de trap af. "Sam?" Roep ik maar ik krijg geen antwoord. Ik pak m'n telefoon en klik zijn contact aan maar ik krijg steeds voicemail. Mischien is hij naar de studio ofzo?
*heden*
En nu zit ik hier dus alleen op de bank. Ik heb weken gehoopt dat er een wonder zou gebeuren en dat samuel opeens voor mijn neus zou staan. Maar nee, natuurlijk niet. Ergens diep in me zit nog een heel klein beetje hoop dat hij terug komt maar dat zal wel niet. Ik heb hem de afgelopen tijd duizende keren proberen te bereiken maar hij neemt zijn telefoon niet op en reageerd niet op mijn berichtjes. Ik zou naar hem toe kunnen gaan, maar ik heb geen idee waar hij is. En om heel eerlijk te zijn, heb ik me er over heen gezet. Vandaag ga ik met vriendinnen op stap en ik heb er best zin in. Ik ben bijna niet de deur uitgeweest sinds sam weg is gegaan maar ze hebben me eindelijk zo ver gekregen. "Hee girrrll" roept melissa, mijn beste vriendin. Ze heeft de sleutel dus ze kan gewoon naar binnen. "Heej mellis" zeg ik. "Nou nou, kan het nog enthousiaster" zegt ze sarcastisch. Ze geeft me een knuffel. "Sorry" zeg ik. "No problem. Maar de rest is er al dus we gaan". Ik knik en sta op. We lopen samen naar de taxi die ons naar de club brengt. Als we aankomen stappen we uit en we lopen de club in. De muziek dreunt door mijn oren en ik wil eigenlijk al weer naar huis. We lopen naar de ruimte waar de rest van onze vriendinnen zitten. Ze omhelzen ons en we krijgen gelijk drankjes in onze handen geduwd. Het is best gezellig. Iedereen weet wat er gebeurt is en ze proberen mijn gedachten weg te houden van samuel. Eigenlijk lukt het best goed want ik heb het echt naar mijn zin. "Kom we gaan dansen" stel ik voor. We lopen naar de dans vloer en we bewegen op de beat van de muziek. Alles gaat goed tot ik in mijn ooghoeken iemand zie zitten die ik niet had verwacht. "Omg melis" roep ik. Ze kijkt me vragend aan en ik knik richtig samuel. Als ze ziet wat ik bedoel verandert haar gezichtsuitdrukking. Ze loopt op hem af. "Nee melissa!!" Roep ik en ik probeer haar tegen te houden aan haar arm maar ze loopt gewoon door. Ik ren achter haar aan. "Wtf is er mis met jou" zegt melissa boos. Samuel schrikt zich kapot want hij zag haar niet aankomen. Zijn ogen openen wijd als hij mij achyer melissa ziet staan. Ik sta helemaal verstijfd. "Weet je dat je niet zomaar van iemand kunt weglopen waarmee je al bijna 2 jaar een relatie mee had. Echt je bent ziek in je hoofd" zegt ze boos. "Melissa stop" zeg ik en ik trek haar terug aan d'r arm. Ze kijkt hem nog een keer boos aan maar hij kijkt alleen maar naar mij. Ik kijk snel we elkaar aankijken. Melissa en ik draaien om en lopen naar de bar. We bestellen wat te drinken en ik krijg alleen maar tehoren hoe slecht samuel is. Opeens voel ik een tikje op mijn schouder. Ik draai om en zie samuel staan. "Kunnen wij even praten?" Vraagt hij. Melissa kijkt hem aan. "Nee dat wil ze niet. Doei samuel" zegt ze tegen hem. "Okee melis. Je bedoeld het ongetwijfeld goed maar ik kan ook voor mezelf praten." Zegt ik tegen haar. Ik kijk weer naar samuel en knik. Hij loopt naar buiten en ik loop achter hem aan. "Sorry" zegt melissa voordat ik weg loop. Ik geef haar snel een knuffel en loop weer achter hem aan. "Ik ben echt benieuwd wat jij te zeggen hebt" zeg ik boos. Hij zucht. "Y/n, het spijt me zo. Ik kan me alleen maar bedenken hou je je gevoeld moet hebben. Melissa had gelijk. Ik ben niet goed in me hoofd. Ik weet echt niet waarom ik het heb gedaan" zegt hij. "Wat wil je nou eigenlijk? Eerst ga je weg. En je hebt niet eens het lef gehad om te zeggen dat het over was tussen ons. Zoe het uit samuel" zeg ik boos. Ik draai me om en loop weg. Niet terug naar binnen want daar heb ik echt geen zin meer in. Ik heb eigenlijk geen idee waar ik heen loop. Ik voel warme tranen over mijn wangen rollen maar wat maakt het ook uit. Ik kom uit bij een klein parkje. Ik ga op een bankje zitten en leg mijn hoofd in mijn handen. "Y/n!!" Hoor ik iemand achter me roepen. Ik kijk niet eens om. Ik weet toch wel dat het samuel is. Ik zeg niets. Het is een paar minuten stil maar ik weet dat hij naast me is gaan zitten. "Weetje y/n, ze zeggen altijd dat je pas weet wat je had als je het kwijt bent. Dat heb ik nu. Ik ga eerlijk met je zijn want je verdient de waarheid. Ik voelde het niet meer. Het werd saai en ik wilde wat anders. En ik kon het niet tegen je zeggen. Ik was bang voor je reactie dus ik ben gegaan. Maar vanaf de eerste stap dat ik het huis uit liep, heb ik getwijfeld. De eerste dagen was het leuk. Ik kon doen wat ik wou maar na die dagen merkte ik wat ik had aan je. Je was er altijd voor me, maakt niet uit wanneer of hoelaat. En al die kleine dingen die je doet. Ik mis ze. Ik mis jou. Please, geef me nog 1 kans y/n. Ik beloof je dat je er geen spijt van zam krijgen. Ik weet wat ik heb laten gaan en als ik dat terug krijg laat ik het niet nog een keer gaan. Ik hou van je y/n. Please, nog 1 kans." Zegt hij. "Samuel, natuurlijk wil ik je nog eens kans geven. Maar ik wil ook dat je weet dat je dit niet kunt doen. Weetje hoe ik me voelde?" Vraag ik. "Het spijt me. Ik kan niets anders zeggen. Het spijt ne zo voor alles" zegt hij. Ik hoor hem snikken. Is hij aan het huilen? Ik heb hem nog nooit zien huilen. Ik sta op en ga op zijn schoot zitten. "Niet huilen sam" zeg ik. Ik veeg de tranen van zijn wangen. Ik voel zijn armen om me heen en ik keg mijn hoofd op zijn schouder. "Neem me alstjeblieft terug y/n" fluisterd hij. Ik veeg mijn handen door zijn haar en geef hem een kus. "Is dat een ja?" Vraagt hij lachend. Ik knik en verbind onze lippen weer.
