Başıma giren felaket ağrıyla gözlerimi açtım. Sanki kafatasıma bir matkap giriyormuş gibiydi. Buket'in altında ezilmiş olan kolumu kurtarıp başımı ovalamaya başladım. Ben dokundukça ağrı dahada artıyordu sanki. Ovalamayı bırakıp yattığım yerde doğruldum. Etrafıma baktığımda buranın neresi olduğunu bilmediğimi fark ettim.
Burası neresiydi ?
Neden buradaydık ve bu insanlar kimdi ?
Tek hatırladığım en son Buketle kokusu her tarafa yayılmış çürük gıdaların olduğu kantinde konuştuğumuzdu.
-------------------------------------------------
Başımın dönmesini aldırmdan ayağa kalktım. Burnumu sızlatan rahatsız edici rutubet kokusu midemi bulandırmıştı. Yerde yatan soğuk bedenlere baktım. Yaşamalarına rağmen çürümeye başlamış cesetlere benziyorlardı. Bir anda içimde aynaya bakma isteği uyandı. Acaba bende böyle miydim ? Açlık bizi bu kadar mı kötüleştirmişti ? İstemsizce etrafımda ayna aramaya başladım fakat birşey fark ettim, odadaki bütün kapılar kilitlenmişti ama neden ? Bunu kim neden yapmıştı ki ?
Ben bunları düşünürken odadakiler sanki planlanmış gibi bir anda uyanmışlardı. Odadaki uğultu giderek arttı. Herkes neler olduğunu sorgulamaya başlamıştı. Ağlayanlar, bağıranlar, duvarları yumruklayıp bir çıkış noktası arayanlar herkes, herkes delirmiş gibiydi.
Sakin ve şaşkın bir şekilde olanları izlerken birinin bana seslendiğini duydum ve sesin geldiği yöne döndüm. Bu Buketti.
Telaşla üzerime doğru koşuyordu.
- Özlem ! Özlem !
Tanıdık birini görmek biraz olsun rahatlamamı sağlamıştı.
- Buket. Sakin ol. Buradayım.
- Çok korktum. Özlem çok korktum. Gittin sandım. Yine yalnız kaldım sandım.
Cümlesini bitirmesini bile beklemeden sımsıkı sarıldım daha yeni tanışmıştık ama sanki kardeşimmiş gibi kendime yakın hissetmiştim Buketi.
Kardeş. Kardeşim. Can ! Can Neredeydi !?
Bir anda Buketten ayrılıp bağırmaya başladım.
- Can ! Buket Can yok ! Çıkmam lazım buradan ! Can'ı bulmam lazım benim !
Çıldırmış gibi etrafta koşuşturup bir çıkış noktası aramaya başlamıştım ki kulaklarımı çınlatan tiz sesle bir anda iki büklüm oldum. Etrafıma baktığımda diğerlerininde benden farksız olduğunu gördüm.
Neydi bu ses ? Nerden geliyordu ?
Ben bunları düşünürken ses bir anda kesildi. Herkes rahatlamanın ve şaşkınlığın verdiği etkiyle boş gözlerle birine bakıyordu.
Ve sonra o ses.
-Verin gazı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HATA
General FictionÖlüm kaçınılmazdı. Hastalık herkesi ellerinden almıştı. Korkuyorlardı. Ama düşünmeleri gereken birşey daha vardı. YA ASLINDA ÖLÜM KURTULUŞSA ?
