{Gelecekten Bir Çağrı} //Bakudeku Hikaye//(Omegaverse)

~6~ (Suçlama)

Katsuki Bakugou Ağzından;

Saat gece 5 gibi Deku beni uyandırmaya başladı. Sesi korkmuş gibiydi ve ağlıyordu. Kendime gelir gelmez hızla doğruldum. Ellerimi çilli yanaklarına koydum ve bana bakmasını sağladım.

-"Deku ne oldu!? Sorun ne!?"

-"K-kac..- kaccha-..!"

Ağlamaktan konuşamıyor.

-"Sakin ol.. ne oldu söyle bana"

-"B-bebek..-"
-"BEBEĞİ Hİ-HİSSET- HİSSETMİYORUM!"

Korkuyla ona baktım elleriyle karnını tutuyordu. Karnının alt tarafı.. Kanlıydı.. Dehşete düştüm.. ne olduğunu anlayamıyorum..

Hemen kalkıp dolaptan iki hırka aldım. Deku 'yu kucaklayıp hızla arabaya bindim. Yaklaşık 15 dakika içinde hastaneye vardık..

İzuka Bakugou Ağzından;

Sabah ilk ben kalktım. En azından öyle sanıyordum. Katzu hala kütük gibi uyuyordu. Odadaki saate baktım saat 6.30 civarı uyanmışım. Babamlara bakmak için odalarına çıktım. Kapı açıktı. Tuhaf? 3 gündür buradayız ve şimdiye kadar hiç kapıyı açık bırakarak uyumadılar. İçeri girdiğimde etraf çok dağınıktı. Ama yatak.. yatakta kurumuş kanlar vardı...

Korkmaya başladım. Evin her yerine baktım. Bütün odalar boştu. Ayakkabılıkta ayakkabılarının olmadığını gördüm. Nereye gitmişlerdi? Ne zaman gitmişlerdi? Neden bize haber vermediler? O kanlar neyin nesi? Korkum telaşa dönüşmeye başladı. Katzuki 'nin yanına döndüm ve onu uyandırmaya çalıştım.

-"KATZUKİ ÇABUK UYAN!"

-"Oi oi.. ne oluyor ya.."

-"BABAMLAR YOK KATZU!"

-"Tamam babamlar yok.. Dur ne! BABAMLAR MI YOK!"

-"EVDE KİMSE YOK! NEREYE NE ZAMAN GİTMİŞLER BİLMİYORUM! Çok gerginim çok korkuyorum katzu!"

-"Niye seni korkutan şey evde olmamaları değil gibime geliyor?"

-"Y-yataklarında kan var.."

-"Bana bunun şaka olduğunu söylemeni bekliyorum."

Konuşamıyordum. Farkında olmadan ağlamaya başlamıştım. Her ne kadar şuan onların gözünde yabancı olsakta onlar bizim ailemizdi.

Katzuki sustuğumu görünce yataktan tamamen kalktı. Babamların odasına doğru gitti. Bende arkasından gittim.  Kapıdan girer girmez o da şok geçirdi. Bir kaç dakika sadece yatağa baktı. Sonra bana dönüp.

-"Ne olmuş olabilir ki?" Aklıma çok kötü bir ihtimal geliyordu. Ama söylemeye o kadar korkuyordum ki..

-"İzuka bişeyler geliyor aklına değil mi!?"

-"Doğmamıza neredeyse bir yıllık bir süre zarfı var."

-"Yani..?"

-"Bizden önce babam hamileyse.. o biz olamayız. O bebek.. o- ya doğmamışsa?"

-"Mümkün mü..?"

-"Geçmişteyiz. Belkide bu olmuş birşey ama.. haberimiz yok? 6-7 yaşımıza kadar sık sık kavga ederlerdi. 14 yaşımıza gelince yine başladılar. Ne konu hakkında kavga ettiklerini bilmiyorum ama içimden bir ses hem bu bebek meselesiyle hemde burada olmamızla bir ilgisi olduğunu söylüyor."

-"Parçaları birleştirmeniz gerekliydi öyle değil mi?"

-"Evet"

-"Elimizde neler var?"