Borrowed Time

Phase 2

---------------------
---------------------

“I don't know if you can catch up.Masyado kasing mahirap ang statistics and  probability,Zimt.Nahihirapan rin ako,I can't teach you with this.Atsaka wala akong kopya masyado akong lutang sa klase, sorry. ” Tinanggap ko ang binigay na kaunting kopya ni Jeah saakin.

“Ayos lang,mabuti narin ito kaysa wala.Maraming salamat sa tulong mo,” binigyan ko siya ng matamis na ngiti. Jeah is one of my childhood friend and we studied at the same school, huling taon narin dapat sana namin bago mag proceed sa college but my mother doesn't have enough money to support on my studies.Ayos lang din naman ako doon.Hindi naman karera ang pag abot sa mga pangarap natin sa buhay. I should really work hard until I can sustain my own study,not every time I can lean at  my mother shoulder. 

“Uwi naako,Zimt.Hindi ako nakapag paalam kay Mama.See you nalang bukas,”she waved her hands and turning her back at me. Pumasok naako sa loob ng bahay at saka nilagay ang mga pinahiram ni Jeah saakin. Buong nag hapon lang akong nakatunganga dito dahil hindi ako pinayagan ng nanay na mag benta sa palengke. 

Kahit anong pilit ko,hindi talaga.Tatlong araw naakong hindi nakalagi sa tabing dagat dulot narin siguro sa sinabi ni Raim.Hindi narin naman siguro niya sineryoso ang kanyang sinabi.

Nahihiya akong pumunta sa dagat baka kung ano pa ang masabi ko kapag kaharap ko siya,I don't want to look stupid while talking at him.At isa pa bakit nga ba ako nag a-assume na mag uusap at papansinin niya ako kung pumunta nga ako sa dagat?Napaka assuming ko talaga kahit kailan.

I cringe at my own thoughts.What the heck?

“Nababaliw kana,Zimt.” Huminga ako ng malalim at saka inangat ang aking katawan sa maliit na kotson na aking hinihigaan.

Mag dadapit hapon narin lang naman.Nababagot naako dito sa bahay.Kung pinayagan lang sana ako ng Nanay na tuminda,marami na akong nakita ngayon. Hindi naman ako bata na maaring e hold up nang mga taong kapos rin sa buhay.

May mga tao talaga minsan na dinadaan ang sariling problema sa mga mararahas na gawain upang ma solusyonan ang mga kani-kanilang mga problema.

Sometimes I can't stop myself thinking about that.Why people always find a way in a violence way, where they can hurt some people that finding a solution in their own problems,too?

To satisfy their needs and find a solution on their tribulations why hurting some innocent, right? 

Siguro mga ligaw na bala lang sila. Hindi naman talaga natin maintindihan ang mundo kung patuloy lang tayo na ka salalay saisang bagay na ating nakikita lamang.

We can't trust in this world some have a good intentions but some are aiming for motive but not in a right way. 

Nag linis muna ako ng bahay at bakuran bago ako pumunta sa dalampasigan. Marami narin ang mga taong paligoy ligoy. Hindi na ito bago.

Tinatangay ng hangin ang aking buhok pero patuloy parin ako sa pag lalakad. Dumaan ako sa wala masyadong tao kaya nakarating ako kaagad sa aking paboritong pwesto.

Papasok na sana ako sa malaking butas nang,may nakita akong may natutulog.
Nakatalikod ito kung saan dapat ako papasok kaya hindi ko kita ang mukha nito.Nakasuot ito nang jogging pants at white t-shirt .