^Gizli güç^ [TaeSoo/Vsoo]

Gitti...

Birisi 1 k'ya yakın olan kitaba özel bölüm mü dedi!!???? Kitabın 1 k olmasına çok az kaldı
destekleriniz için sonsuz teşekkürler
____sope____ diğer bxb(boy×boy) yazdığım hesabım bakmak isteyenler için bırakıyorum iyi okumalar (homofobikler hariç -_-)

^^___^^

Tae'nin sesi kulaklarıma doldu,kırılgan sesi yüzümün düşmesine sebep olmuştu

"Benden kurtulacaksın merak etme,en kısa  zamanda"

"Tae,Tae cevap ver bana ne diyorsun!'

"Unnie,sorun ne?"

Imza isteyen kızı birşey olmadığını anlatıp gözlerimi kapattım onunla iletişime geçmeliydim

"Tae bizi kimse duyamaz, şimdi konuş bütün bunlar ne demek oluyor"

Gozlerimi açtığımda bembeyaz biryerdeydim ama okul diğer insanlar"

"Dediğin gibi bizi kimse duyamaz jisoo"

Omzumda hissettiğim el ile korkup yavaşça arkamı döndüm gördüğüm şey ile gözlerim sonuna kadar açıldı

"Tae sen.."

"Dünyama hosgeldin Kim Jisoo"

Tae normalde insan mıydı o zaman ruh olup nasıl gelmişti ama iyice kafam karışmıştı

"Evet insandım"

"Düşüncelerimi okumayı kes!"

"Istemeden oluyor neyse mesela şuan da asla jungkook hyung ile restoranda gidip tavuk yemek istemiyorsun"

"Seni pislik!"

Koluna çok sert olmamak şartıyla vurmuştum onu hissedebiliyordum canlı canlı onu görüyordum ve bu oldukça garipti....

"Bence de garip"

"Sinirleniyorum ama!"

"Neyse seni neden buraya çağırdım daha doğrusu sen hissederek geldin o konuya dönelim"

Bir anda ciddileşmiş kaşlarını çatmıştı

"Birbirimizden kopucaz artık jisoo beni çekmek zorunda kalmıcaksın"

"Ne..?"

"Ama bunun için sana ve yani dudaklarına ihtiyacım var"

"Sen uyurken bende kendi dünyama dönüp araştırdım belli bir yaştan sonra biz sahiplerimizden kopup istediğimiz gibi yaşayabiliyormuşuz sende bunu istemiyor muydun istediğini yapacağım ve bundan sonra senin azarlarını yemicem sende bende kendi hayatımıza bakıcaz"

Sesi o kadar sert ve düzdü ki gözlerim dolmuştu bir damla akarken onun yüzünde hiçbir mimik oynamamıştı

"Hazır mısın? Mutlu olmalısın benden kurtuluyorsun ama bunun için ilk öpücüğünü alıcam"

"B-ben senden ayrılamam tae bunu istemiyorum"

"Istemiyor musun?" Küstahça hahladı

"Ama ben istiyorum bıktım çünkü anlıyor musun beni benimde bir sınırım var birisi sana bağırıp aşşalıyor ama sen ona bağlı olduğun için hiçbir şey diyemiyorsun bu nasıl bir duygu bilemezsin"

Ağlamam şiddetlendi,onu gerçekten çok üzmüştüm sözlerim onun için hiçbir ifade etmiyordu artık...

"Tae ben...özür dilerim lütfen a-affet beni yalvarıyorum sensiz yaşayamam sana çok alıştım"

"Bütün olanları kuru bir özür ile affedeceğimi mi sanıyorsun!"

Sesi sonlara doğru yükselmişti oldukça dolmuş olmalıydı ne dese haklıydı sesimi çıkaramıyordum

"Seni istemiyorum artık"

Kafamı kaldırıp göz yaşlarımı sildim ve ona yaklaşıp istediğini verdim ne kadar istemesem de...

Dudaklarından birkaç saniye ayrıldıktan sonra önümden kaybolmuştu  o gidince dizlerimin üstüne çöktüm,aglamam dinmiyor aksine daha fazla güçleniyordu

"Ozur dilerim cok özür dilerim tae hersey için sana yaşattıklarım

Gözlerimi açtım, okuldaydım sırada ıslak yanaklarımı sildim o gerçekten gitmiş olamazdı değil mi onca seneden sonra sessiz ve titrek sesim ile konuştum

"Tae.. b-burdasın degil mi b-bırakmadın beni"

Yanıt yoktu sanırım onu kaybetmiştim

O gitmişti...

Bir daha gelmemek üzere....

Ağlıyorsanız ağlamayın çünkü ben ağladım ufacık yazarken 😭☹

Neyse Saranghe 🥰