3. bölüm Acı gerçek

13 14 14
                                    

Zuhal hanım benim olduğum tarafa doğru yürümeye başladı. Evet ona anne anne demiyorum ve demiyeceğim de, onun anneme yaptıklarından sonra kimse ona anne anne dememi beklemesin. Nefreti tüm iliklerime kadar hissediyordum. Birden bana sarılıp yalanlarını saymaya başladı.

"Vannesa, kızım seni çok özledim,annenin ölümünden sonra seni ne kadar aradım bilemezsin. Çok şükür iyisin , annene benziyorsun " Gözlerinde özlem görmüş olmam kesinlikle benim hayal ürünümdü. Ona karşılık vermediğim için benden ayrılmıştı. Ona boş gözlerle bakarken konuşmaya başladım .

" Zuhal hanım , hiç boşuna konuşmayın çünkü beni özlediğiniz veya aradığınız yoktu . Oğlunuzun ölümünden sonra beni aramaya başladınız . O da oğlunuzun vasiyetin'in  %50' sini bana bırakana denkti, yani yaklaşık olarak 19 saat 52 dk 43 saniye dır." Evet dk tutum ne zaman gelecek diye . Iç ses sana da açıklama yapmayacağım.

"Vanesa kızım..."

" Sakın,sakın bana kızım deme bir daha " diye bağırdım. Ve kapıda onu gördüm sabah tartıştığım çocuk bana tuaf tuaf bakıyordu. Çok ta umrumdaydı, bakışlarımı tekrar Zuhal hanıma yönelttim. O da bana sınırlı bir ifadeyle bakıyordu . Herkesin içinde ona bağırmam imajını sarıyordu .

" Vanesa bunları burada konuşmayalım bence" dedi .

" Neden Zuhal hanım imajınız mi zedeleniyor. Ama hayır ne konusacaksak burada konuşacaz " diye bağırdım tekrar . Bakışlarım nedensiz bir şekilde kapıdaki kişiye yöneldi . Kapıda durmuş yüzünü buruşturmuştu bağırmam onun da hoşuna gitmemisti galiba. Bakışlarımı tekrar Zuhal hanıma yönelttim.

"Benden neden bu kadar nefret ediyorsun "  dedi ve gözünden bir yaş düştü ve tekrar konuşmaya başladı tam olarak bağırdı desek daha doğru olur." Ben sana ne yaptım he ne yaptım . Ben seni bu kadar çok severken benden nefret etmenin sebebi ne Vanesa söyle bana " diye bağırıp ağlamaya başladı. Sahte göz yaşlarına kanmiyordum artık .

" Gerçekten bilmek istiyor musun nedenini " dedim onun aksine sakin bir sesle buz gibi çıkmıştı sesim . Başını olumlu yönde saladı.

" 18 Nisan gecesini hatırlıyor musun Zuhal hanım . Ben çok net hatırlıyorum mesela " dedim gözümden bir yaş düştü sildim . O günü hatırlamak dahi üzüyordu beni. Yutkundu. Ama ben devam etim .

" Annemin hıçkırıklar'ını  sana yalvarışlarını sen de hatırlıyor musun" diye bağırdım . Bir şey demedi ama bakışları lütfen sus der gibiydi .  Susmadım susmayacaktım artık  benim canım yanıyordu onlarınki de yapmalıydı. Devam etim .

" Çok hastaydım lanet olsun ölüyordum ve annem ameliyatım için gerekli parayı bulamıyordu . Son çare olarak onu evlatlıktan red eden annesine giti "  gözümden yaşlar dökülmeye başladı anlattıkça o kadına olan nefretim artıyordu ama en çok kendimden nefret ediyordum. Göz yaşlarımı geldiği yere geri gönderim. Ve devam ettim .

" Annemin ayaklarına kapanıp ' Anne lütfen bana acımıyorsan ona acı anne Vanesa daha çok küçük ona bunu yapma anne kızım ölüyor ' diyişini hatırlıyor musun . Peki kendi sözlerini hatırlıyor musun Zuhal hanım ben hatırlamıyorum senden nefret etmemi sağlayan sözleri hatırlıyorum"  Gözleri doldu ama bu sefer gerçekti ama bazı şeyler için çok geçti be . Gözünden birkaç damla yaş aktı. Gözlerimin içine baktı konuşmuyordu ama bakışları pişmanlığını gösteriyordu . " Lütfen "   dedi sus dermişçesine ama susmadım devam etim bütün zehrimi ona akıtmak istercesine.

" Anneme vurup ' kimden yaptıysan o sürtüğü o ödesin ameliyat parasını' diyişini hatırlıyor musun Zuhal hanım. Ardından saçından tutup dışarı atışını ben hatırlıyorum . Çoğu şeyi unutsam da bunu hatırlıyorum."  Diye bağırdım canım çok açıyordu  onun da acısın istedim göz yaşlarım birbirini kovalarmişçasına  akarken devam etti .

"  Ama en çok ne canımı yaktı biliyor musun . Annemin eve gitikten sonra gözyaşlarını silip önümde diz çöktükten sonra dedikleri çok koydu be ' kızım ağlama anne annen beni de seni de çok seviyor o sadece bugün fazla sinirliydi ve bana kızdı. Atığı tokat ta sakacıktandi hiç acımadı o sadece bize şaka yaptı' diyişini asla unutamam yüzünde hala senin bıraktığın tokat izi varken söylemişti bunları bana ben ilk kez anneme ne kadar çok istesem de inanamadım . Annem doğru söylüyor olsun diye yalvardım Allah'a ama inanmadım." Gözümden yaşlar dökülmeye devam ederken biraz soluklandıktan sonra devam ettim .

" Amcamın bana bıraktığı paraya dokunmadım, dokunmam da hepsini hasta çocukların tedavisi için yatırdım yani benden alabileceğin bir şey yok şimdi nereden geldiyse oraya git ve gelme . Sözlerim  seni de beni de üzer şimdi git çünkü senin yalanlarına kanacak bir torunun yok . "  Dedim ve arkamı dönerek gitmeye yeltendim. Ama sözleri beni durdurmaya yeti.

" Babam nerede Vanesa" dediği an arkamı döndüm ' gerçekten Vanesa baban nerede gerçekten öldü mü buna sen inanıyor musun '
Iç sesim yine haklıydı ama ben buna inanmak istemiyorum . Gözlerinin içine ne demek istediğini anlamak için baktım.

" Babanın öldüğüne sen dahi inanmıyorsun . Peki niye sadece baban hakkında olan şeyleri hatırlamıyorsun. O sen 4 yaşındayken ölmuş peki niye hatırlamıyorsun ."  Neden hatırlamıyorum ben de bilmiyorum Allah kahretsin ki hatırlamıyorum.

" Ben soyliyeyim çünkü annen sana yalan söyledi o fotoğraflarda gördüğün kişi senin baban değil senin baban yaşıyor . Ve seni red eti seni istemedi peki sana babanın kim olduğunu söyleyeyim mi?"  Durdu söylemek ve söylememek arasında kalmıştı . " Senin  baban....... "  Silah sesi ve Zuhal hanım yer düştü kanlar içinde yere düştü herkes çığlık atıyordu ama ben ne olduğunu idrak edemiyordum . Lisa'nın biri bana bağırıyor ama sesini ayırt edemiyorum bir anda dünyaya dönmüş gibi sarsıldım . O ölmüştü onu öldürmüşler di. Onun için üzülmemeliydim ama göz yaşlarım benden bağımsız akıyordu . Onun ölü cesedinin yanına diz çöktüm ve ağlamaya başladım . "Lütfen , lütfen uyan anneanne lütfen"  Uyanmiyordu Allah kahretsin uyanmiyordu . Hıçkırıklar'mın ardı arkası kesilmezken kriz geçirmem an meselesiydi .  Birden biri beni kucağına alıp koşmaya başladı başımı onun boynuna gömüp göz yaşlarımı gömleğe akıtıyor ve onun yağmur sonrası toprak kokusu ve hafif limonumsu kokusunu içime çekerek sakinleşmeye çalışıyordum ve ise yaratıyor gibiydi   göz yaşlarım biraz sakinleşti ve kendimi  karanlığa bıraktım.





















Bu bölümümüz de burada biti . Bölüm biraz geç geldi çünkü watpat bölümü sildi ardından biz İtalya'daki evimize geri döndük ve ben bunu biraz geciktirdim hepinizden özür dilerim.

Bu bölümü beğendiniz mi ,bu bölümde Vannesa bazı gerçeklere ulaşması için gerekli cesareti verdik bence diğer bölümlerde Vanesa artık geçmişinden kaçmak yerine onun peşinden gidecek . Her bölümde yeni bir gerçek ile karşı karşıya kalacak ve her seferinde yıkılacak. Peki sizce vannesa bunlara dayana bilecek mi ?

Zuhal hanım doğruyu mu söylüyordu?

Zuhal hanım tam gerçekleri soyleyecekken vurulması bir kaza mıydı?

Zuhal hanımı kim vurdu?

Vannesa'nın babası onu niye istemedi?

Sizi bu sorularla baş başa bırakıyorum. Yıldız atmayı  ve yorum yapmayı unutmayın. Seviliyorsunuz der ve DALINSAN kaçar ❤️🥰

Karanlığın SakladıklarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin