Bir seni sevdim - 1. bölüm
Multi-medya : Defne ÇAKIR :")
İlk defa böyle bir hikâyeye başlıyorum umarım güzel olur :")
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Merhaba. Ben Defne ÇAKIR. Daha 15 yaşında başladığım bu savaşta hala yaşamaya devam ediyorum.
Evet şuan 19 yaşındayım ve 12. sınıfım. Neden hala lise mezunu değilsin diye sorarsanız; geçen sene okulumu dondurup, tüm yıl deli gibi çalışıp, borçlarımızı ve sözde 'Babam' olan adamın bizim üzerimize bıraktığı pisliklerini temizledim.
Şimdi ise daha iyi bir iş imkânı için lise ve üniversiteyi bitirmem gerekiyor.
Bugün okulun 2.haftası burada şimdiden birkaç kişiyle konuşmaya başladım. Ama tabii ki de her ne kadar konuşsam da onlara tam anlamıyla güvenmiyorum. Şu anlık sadece zaman geçiriyorum; biraz olsun gülümsemek için.
Her neyse. Bugün nerdeyse tüm okul yeni gelecek kişileri konuşuyor. Benim bildiğim kadarıyla iki sene boyunca okulunu dondurmuşlar ve bugün tekrar başlıyorlarmış Bende kızlardan duydum.
Kızlar o kadar heyecanlı anlatıyorlardı ki;
Sanki birileri onları dürtüklüyor bir türlü yerinde duramıyorlardı. Orda daha fazla durmadım ve sınıfa çıktım.
İlk üç edebiyat dersi ve sonra yorulmuş ve acıkmış bir şekilde kantine indim. Biraz bir şeyler atıştırıp tekrar sınıfa girdim. Sınıfta sadece benim sıramın yani boş olduğundan rahatça yayılıp kestirebiliyordum. Ders arasının bitmesine daha 5 dakika vardı. Biraz gözlerimi dinlendirmek için uzanmışken biri koluma dokundu.
Kafamı hafifçe kaldırıp baktığımda daha önce bizim sınıfta görmediğim bir çocuk olduğunu fark ettim. Sınıftakilere göre biraz daha olgun görünüyordu ama hemen hemen bir iki yaş büyüktü. Kendimi toparladım ve çantamı yan sıradan çektim. Gelip yanıma oturdu. Ben ona ne yaptığını anlamaz gözlerle bakarken kafasını çevirdi ve benim gözlerinim içine baktı. Ela gözlerinde öyle derin bir bakış vardı ki insanı içine çekiyordu. Umursamamaya çalıştım, Daha fazla bakmadım. Kollarımı sıraya, kafamı da kollarımın üstüne koydum gözlerimi kapadım.
•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•
Hocanın sesini duymamla kafamı sıradan kaldırdım. Galiba kollarım uyuşmuştu. Hoca derse geç gelmişti. Kafamı yan sıraya çevirdiğimde hâlâ yanımda olduğunu; hatta benim gibi uzandığını
görmüştüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
▪︎Gökyüzünden Düşen Gülümsemeler▪︎
Literatura FemininaBen 15 yaşımda daha çocukken başladım bu hayat savaşına. aslında hiç aklımda yoktu aşık olmak sevmek sevilmek hiç göremediğim baba şefkatini hissetmek öyle ansızın, öyle güzel geldin ki bana. bir kalbim olduğunu, bir hayatım olduğunu gösterdin bana...
