الفصل الرابع عشر

518 9 0
                                    

محمود بصدمه:مش معقول هى ديه صوره أختك
نبيل:اه
محمود:انت عارف ديه تطلع مين
نبيل بفرح:هو انت عارفها
محمود:أيوه ديه الدكتوره منار بتاعت ملك
نبيل:سبحان الله مش معقول
محمود:علشان كده مكنتش لايقها لأنها ببساطه كانت مسافره ولسه راجعه من حاجه بسيطه اوى
نبيل:انا بجد مش مصدق الحمد الله طب قوم يلا على المركز الا هى فيه بسرعه
محمود:يا ابنى اهدى أولا المركز اكيد قافل دلوقتى ثانيا هتدخل تقوليها ايه انا اخوكى
نبيل:امال اعمل ايه بس انا ما صدقت لاقيتها
محمود بتفكير:احنا هحاول نشوفها بكره نفهمها كل حاجه براحه واحده واحده
نبيل:ياريت لأن بابا تعابن اوى ومصمم يشوفها
محمود:أن شاء الله خير
،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،
عند ملك
قاعده فى الاوضه بتاعتها وقافله على نفسها و عامله تفكر فى مستقبلها هو حياتها هتفضل كده علطول ولا ممكن تغير
هو بجد مفروض انى استغل الوضع الا انا فيه زى ما محمود قال
بس حتى لو فكرت استغله هستغله ازاى ده انا مش بعرف امشى فى البيت هروح الشركه اعمل ايه
يارب دبر امرى يارب
خرجت من تفكيرها بسبب خبط عل  الباب
ملك:مين
شمس:انا شمس يا ملوكه
ملك:ادخلى يا حبيبتى
شمس قعدت جنمب ملك
شمس:ليه يا حبيبتى مش بتقعدى معانا
ملك بحزن:مفيش يا حبيبتى
شمس مسكت ايد ملك:بصى يا ملك انا عارفه أنك تعابنه وعارفه انك فى موقف صعب بس انتى قويه يا ملك انا عارفه
ملك بابتسامة مليانه حزن:هى فين القوه ديه يا شمس
شمس:بصى يا ملك انتى علطول قويه لما سيبتى كل حاجه واتجوزتى أيمن كنتى واقفه معاه فى ضهره
ملك بابتسامة حزن:ديه مش قوه ديه هبل
شمس:عمرك ما كنتى هبله انتى هتقفى رجلك تانى صدقنى وانا هكون معاكى وفى ضهرك بس مينفعش تكونى كده وقفله
على نفسك
ملك:عايزنى اعمل ايه بس يا شمس اسمع كلام محمود واروح الشركه
شمس بتفكير:وايه المشكله هو عنده حق
ملك:حتى انتى يا شمس عنده حق فى ايه بس ده انا مش بعرف امشى فى البيت أروح الشركه اعمل ايه
شمس:بصى يا ملك الا انا اعرفه انتى لو عايزه تعملى حاجه هتعمليها فكرى فى كلامى يا ملك مش هتخسرى
انا هسيبك تنامى
وخرجت وسابت ملك فى تفكيرها
قررت انها هتحاول بدأت تفكر ازاى لغايه ما جه فى دماغها فكره
بدأت تقوم من السرير وبدأت تمشى براحه وتمسك كل حاجه علشان تحاول تحفظ مكان كل حاجه موجوده
بس وهى يتمشى خبطت جامد فى التربيزه ووقعت وعملت صوت جامد فى البيت
شمس فتحت الباب بسرعه
شمس برعب:انتى كويسه يا ملك
ملك كانت وقعت على الأرض والتربيزه كانت واقعه
ملك:مفيش اى حاجه يا حبيبتى وقعت بس
شمس بدأت تسند ملك
شمس:طب حصل ايه طب
ملك:مفيش كانت بتمشى شويه كنت بحاول اعمل زى ما قولتلى
شمس:طب براحه يا ملك
انا همشى انا يا قلبى تيجى تنامى معايا
ملك:لا يا حبيبتى روحى انتى
شمس مشيت
الباب خبط
ملك:مين
محمود:انا محمود يا حبيبتى
ملك:ادخل يا محمود
محمود:انا كنت عايزه اتكلم معاكى شويه يا ملك
ملك:انا فكرت فى الكلام الا قولتهولى وعندك حق وعندى فكره
محمود بفرحه:بجد قولى
ملك:انا عايزه حد يعملنى طريقه بريل
محمود بفرحه:بس كده من بكره بس هو انتى بجد هتنزلى الشركه
ملك بابتسامه:اه أن شاء الله بس بعد ما أتعلم طريقه بريل
محمود:هو ده الكلام يا قلبى بالمناسبه الحلوه ديه ايه رايك
قطع كلامه رن التلفيون
محمود:الو
المتصل:....................
محمود:بجد
المتصل:......................
محمود:هبلغها حاضر مع السلامه
محمود بفرحه ملك
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
تفتكرو مين الا اتصل بمحمود
وليه محمود فرحان كده
بقلم فاطمه رافت جندى

حكايه ملك (مكتمله)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن