'මම නිකන් මනුස්සයෙක් නෙවෙයි ජිමිනී... රහස් පොලිසියේ වැඩ කරන කෙනෙක්. මාව මරන්න රට වටේ ලෝකේ වටේ හුඟක් අය හොයනවා. හුඟ සැරයක් මාව මරන්න අරන් ගිහින් වද දීපු ලකුණු තමයි ඔයා ඒ දැක්කේ ඊයේ රෑ. ඔයාව කසාඳ බඳින එකත් හරිම අනතුරුදායක වැඩක් වුණත් මට ඔයාව කසාඳ බඳින්න වුණා. මට සමාවෙන්න ඔයාට රිද්දපු එකට. ඒ වගේම තමයි ඔයා දන්නේ නැතුව ඇති. මම හැමදාම උදේට ඔයාට උයලා තියලා යනවා. ජින්ට කිව්වා ඔයාට ඒ ගැන කියන්න එපා කියලා. ඔයා නොදන්නවට ඔයා හැමදාම හවසට බීපු තේවල නිදි පෙති තිබුණා. මොකද මට ඕන වුණේ නැහැ මම රෑට තුවාල හෝදනකොට ඔයා ඒවා පෙන්නන්න. රෑට ඔයා නිදාගෙන ඉන්නකොට හරිම ලස්සන බෝනික්කෙන් වගේ... මට ඔයාට රිද්දන්න ඕන වුණේ නැහැ ජිමින් ඒත් මම එහෙම කළා. එතකොට ඔයා මගෙන් ඈත් වෙලා පරිස්සම් තැනකට යයි කියලයි මට හිතුණේ....'
යුන්ගිගේ තුරුලට වී සිටි ජිමින් කතාව අසා හඬන්නට විය. 'යුන්ගි ඔයා කවුරු වුණත් මම ඔයත් එක්ක ඉන්නවා...'
යුන්ගි තමාගේ දෑතින්ම ඔහුව මෘදුව පිරිමදින්නට විය. 'ජිමින්... ඒක හරිම අනතුරුදායක වැඩක්...'
'හ්යුන්ග්... මට ලේ පිළිකාවක්... මට කොහොමත් ජීවත් වෙන්න බැහැ. ඒ නිසා අනේ... මට ඔයත් එක්ක ඉන්න දෙන්න...'