"Ey ölümün güzel meleği; bağışla, bağışla..."
Elinde tuttuğu orağı bir kez daha salladı, siyaha boyalı uzunca tırmakları ilahinin notalarına eşlik edercesine sıkılıp gevşiyordu, uzun cübbesinin başlığı yüzüne iniyor, karanlığa bürüyordu suretini, önünde can çekişen bedeni izliyorken bir yandan devam ediyordu sözlerine.
"Ben günahkâr bir kulum; canımı bağışla."
Orağını savurdu, kanatları açıldı, bembeyaz tüylerinin birkaçı havada süzülürken kurbanın gözleri açıldı daha da, ölümün nefesini yüzünde hissetmiş, karşısındaki meleğin kanatlarının ışıltısında kendini kaybetmişti.
"Yaşamın güzelliğine kandım, ölümü unuttum, senden korktum."
Duyup duyulabilecek en tapılası ses kulaklarını çınlatırken derince bir nefes aldı, son nefesiydi, ciğerlerini hiç terk etmesin istemişti.
"Ey ölümün güzel meleği; canımı bağışla."
Orağını salladığı gibi çıkmak üzere olan ruhu kesip özgürlüğüne kavuşturdu, mırıltılarına devam ederken süzülerek yükselen canın gidişini izledi, yüzünü açtı, kurbanının gerçekten ölmeden önce gördüğü şey sevgilisinin sureti olmuştu.
"Ölümün meleği, en değerlimi görmeme izin ver son bir kez daha."
~~~~
Bu fiction bebeğim @aftersateez için bir doğum günü hediyesidir, iyi ki doğdun güzelim😘
Aslında yayımlamadan bitirmeyi düşünüyordum ama yapamadım🤔
Umarım okurken keyif alacağınız bir fiction olacak, fikirlerinizi paylaşmayı unutmayın ve aklınıza bir şey takılacak olursa sorun lütfen
İyi okumalar❤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Belamour
Fanfiction"Ey ölümün güzel meleği; en değerlimin yüzünü görmeme izin ver son bir kez daha." [huangrenjun+liuyangyang] Dedicated to @aftersateez
