Hayal Et- Louis Partridge

Bölüm 7

Merhaba öncellikle iyi okumalar.

Şunu söylemek istiyorum ki lgsye 32-31 gün kaldı yani 1 ay kaldı ve ben derslerime daha ağırlık vereceğim. O yüzden taslak bölümlerden daha fazla yazamayacağım. Yani 17. bölüme kadar gelebileceğim. Maksimum. 

Louis ile şirkete gelmiş benim odamda kahvelerimizi yudumluyorduk..

- Artık anlat bence ne dersin? (L)

- Pekala başlıyorum... 15 yaşında biz Charli, Addison, ben, Josh, Anthony ve Alex. 6lı grubumuz vardı. Hani dediniz ya hiç erkek arkadaşlarınız yok mu diye? Onlardan sonra olmadı. Neyse. 3 olay var bu arada. Onu da söyliyim. (Bunları anlatırken elim titriyordu.) Bir gün birlikte göle gittik. Bir tane köprü vardı. 2 metre gibi bir şeydi. Aşırı uzun değildi. Köprüden göle atladık hep birlikte. Josh...

Bu sözü söylerken gözlerimin dolması bir oldu sevdiğim birisini kaybetmekten çok korkuyorum 

- Sakin ol ve devam et hadi sen bir jennersın bunu yapabilirsin (L)

Louis haklıydı göz yaşlarımın arasında gülümsedim ve devam ettim.

- Onun astımı vardı. Atladıktan birkaç dakika sonra astım krizine girdi. Karaya çıkarmaya çalıştık. Biraz uzaktı. Bir kolunda ben diğer kolunda Alex ayaklarından da Anthony itiyordu. Karaya çıkarana kadar... Dayanamadı. Olmadı... Kurtaramadık. Nefes alamıyordu. Ambulansı aradık. gelene kadar nefessizlikten ölmüştü. 

Louis çok dikkatli ve şaşkın bir şekilde beni dinliyordu. Yaklaşık bir 4 ay sonra Anthony kanserden öldü. Çok iyi savaşıyordu kanserle. En son gittiği kemoterapide öldü. Oraya onu götüren de bendim o gün...

Louis yanıma yaklaştı. Bir kolunu omzuma doladı. 

Devam ettim. 

-Alex...O benim sevgilimdi. Annemler bunu sadece arkadaşlık olarak biliyordu. Ama biz 13 yaşımızdan beri birlikteydik. Yaklaşık 9 ay sonra ben 16 yaşımdayken birimiz evinde toplanmıştık. O gün biri bizi hep takip ediyordu. O yüzden en yakın olanımızın evine gittik. Öyle konuşup sohbet ediyorduk. Sonra bir cam kırıldı. Biri işeri molotof kokteyli atmıştı. Ev tutuşmaya başladı. Atan kişi kapıları da kilitlemişti. Tek çıkış şansımız üst kattaki camdı. Hızlıca yukarı çıktık. Yanan tahtalar yere düşüyordu. Hızlıca cama gittik. İlk Charli, Addison indi. Sonra beni indiriyordu camdan. Oradan ona birlikte inmemiz gerektiğini söyledim. Ama beni dinlemedi. "Olmaz seni kurtarmam lazım önce" dedi. Beni indirdikten sonra kendi inmeye başlayacaktı ki...

Artık göz yaşlarıma engel olamıyordum.  Louis bir elini de elimin üstüne koydu rahatlatmaya çalışıyordu.  Ama nafile. İşe yaramıyordu. 

-Başlayacaktı ki camın üstündeki tahta parçası yere düştü çıkabilecek yeri kalmamıştı. Orada kaldı. Çıkamadı. Son sözü " Seni asla unutmayacağım papatyam seni çok seviyorum. Bunu unutma. Üzgünüm seni yalnız bıraktım" oldu. Tüm mahalle uyanmıştı. İtfaiyeyi aradılar ama kurtaramadılar. O gün tüm mahalle benim çığlığımla sarsıldı. Herkes üzülmüştü. Ben...

-Ben ondan sonra toplayamadım. Terapiye gittim. İlaçla tedavi gördüm. Çok işe yaradığı söylenemez. Çünkü 2 senedir kullanıyorum o ilaçları ama bir boka yaramıyorlar. Olmuyor. Düzelmiyorum.   

Louis en sonunda bana çok sıkıca sarıldı. 

- Bak kris eğer bu seni rahatlatacaksa senin en yakın arkadaşın olurum artık ağlama lütfen... (L)

-Teşekkür ederim...(K)

-Neden May ismini seçtiğim de buradan geliyor. "Papatyasız ilkbahar olmaz, bende sensiz olamam" buradan geliyor adım. (K)

-Peki takılar?(L)

-Bileklikler hepsinin kendine özel bilekliği vardı. 3 tane. Hepsi bende. Küpeler onun bana ilk aldığı hediyeydi. Yüzükler Alex'le olan couple yüzüklerimizdi.(K)

-Çok güzellermiş.(L)

Gülümsedim. 

O da gülümsediğimi görünce bana geri gülümseyip göz yaşlarımı sildi. 

-Bak gülümsemek sana çok yakışıyor.(L)

-O zaman sende hep gülümse. Onunkine benziyor.(K)

-Tamam anlaştık. Ama bundan sonra ağlamak yok.(L)

-Söz veremem...(K)

-Peki...(L)

-Neyse benim proje yetiştirmem gerek. Bu kadar duygusallık yeter.(K)

Kalkıp antidepresan haplarımdan içtim. 

Masa başına oturup devam ettim. 

-Bu arada çok iyiydin podyuma.(L)

Gülümsedim. 

-Teşekkür ederim.(K)

Biraz daha çalıştım. Louis oturup beni izliyordu. 

-Ben bunları bırakayım artık bitti yapım aşaması kaldı sonra bizimkiler ve sizinkilerle buluşalım.(K)

-Tamamdır. Ben aşağıda bekliyorum seni.