Bölüm 6

238 17 2
                                    

BUGÜNÜN PAZAR OLDUĞUNU UNUTTUM SORRYYYY

NEYSE HADİ OKUYU BAKALIM

BAYYSSS

SEVİOZ SİZİ 

<3




-Hadi o zaman seni evine bırakayım ben.(L)

-Hiç gerek yok.(K)

-Hayatta gecenin bir körü senin gibi bir hanımefendiyi yalnız bırakamam.(L)

Gülümsedim Ve başımı onaylarcasına sallayıp ilerlemeye başladım. 

-Anlatmak ister misin ne olduğunu?(L)

-Bir gün bir video yapılır ya da bir konuşmada fala en büyük sırrın ne sorusunda anlatırım. Tekrar tekrar anlatmak istemem.(K)

Bunu dedikten sonra yüzüğümü sanki benden ayrılacakmış gibi hissedip sıkı tutmaya başladım. Çünkü asla benden ayrılmasını istemiyordum. Ne yüzüğün, ne küpenin, ne de bilekliklerimin. 

-May? May!?(L)

-He efendim?(K)

-İyi misin? İki saattir evine geldiğini söylüyorum duymuyorsun? Ne var lütfen anlat böyle duramıyorsun. (L)

-Özür dilerim. Ama şu an cidden olmaz. Hızlıca eve girip odama çıktım. Odamın perdelerini indirdim. Yatağıma yatıp uyudum. 

Sabah kalktığımda dün ki olay gelmişti aklıma. Hemen günlük bakımlarımı yapıp üstümü değiştirdim ve hemen aşağıya indim annem ve Stormi masaya oturmuş beni bekliyorlardı ben ise çok aç değildim.


- Günaydın güzeli hadi kahvaltı yapalım (Ky)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

- Günaydın güzeli hadi kahvaltı yapalım (Ky)

- Günaydın abla (S)

- Günaydın annecim ve günaydın ablacım ama ben aç değilim anne biraz işim var

Dedim ağızıma iki tane salatalık atarak.

- Pekala sen bilirsin o zaman görüşürüz bebeğim (Ky)

- Görüşürüz annem görüşürüz stormi

- Görüşürüz abla (S)

Dün ki olay aklıma geldiğinden beri gözlerimin dolmasına hakim olamıyordum. Sabah erken çıkmamın sebebi mezara gidicek olmamdı, arabama bindim, emliyet kemerimi  taktım ve mezarlığa doğru süremeye başladım.

...

Aldığım papatyaları mezarına koydum. En sevdiği çiçek papatyaydı. 

(Geçmişten Anılar)

- Kris aynı papatya gibisin...

- Hey bu nereden çıktı bebeğim ?

- papatyasız ilkbahar olmaz, bende sensiz olamam,seni çok seviyorum bebeğim

...

(Geçmişten Anılar biter)

Papatyaları toprağa bıraktığımda konuşmaya başladım

''hani ilkbahar papatyasız , bende sensiz olamazdın beni bıraktın bu yalan ve kötü dünyada beni neden bıraktın'' diyebildim hıçkırıklarımın arasından ama konuşmaya devam ettim... ''hani bensiz yapamazdın hani hep beraber olacaktık neden bırakıp gittin neden sadece arkandan bir neden ve göz yaşlarım kaldı...''

Artık onun mezarında oturmuş ağlıyordum ki bir ses duymam ile arkamı dönmem bir oldu...

Louis buradaydı...

- Neden ağlıyorsun (L)

- Neden buradasın?

- Soruma cevap ver may (L)

- Tamam ilk sen verirsen bende veririm kabul mü? 

- Pekala (L)

- Tamam o zaman cevap ??

- Dün çok kötüydün ve buraya tekrar gelmek isteyeceğini düşündüm açıkçası sabah geleceğine emindim yani bir his ve buradasın (L)

- Louis bir şey söyleyeceğim ama alınma tamam mı?

- Pekala tamam söyle (L)

- Başımıza kahin kesilme olur mu? 

Bunu söylediğimde Louis bir anda gülmeye başladı. Gülüşü- onun kine o kadar benziyordu ki... o gülmeye başlayınca bende güldüm, onun gülüşüne o kadar çok benziyordu ki bir an da onu gördüm sanki.. Onu o kadar çok özlemiştim ki 2 yıldan beri o karanlık ve yalnız yerdeydi...

- Hadi gel artık gidelim hem sen artık şu olanları bana anlatsan mı? seni asla zorlamam ama içinin artık boşaltman gerek dolmuşsun hem rahatlarsın belki (L)

Louis haklıydı artık anlatmalıydım ama sadece ona o da diğerlerine anlatırdı hem..

- Tamam hadi benim iş yerime gidelim ama araban var mı?

- Evet var senin? (L)

- Var var 

- Güzel hadi o zaman (L)

- Hadi..

Hayal Et- Louis PartridgeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin