𝐂𝐚𝐟𝐮𝐧é「 MYG 」

3.3

Esha

Ayağımın iyileşmesine rağmen, Eun Ju teyze yine bizi sabah okula bırakmış ve bu, Yoongi'nin şüphelerinin artmasına neden olmuştu.

Bay Lee ile aralarında kesin bir şey vardı. Son zamanlarda, ikisinin de yüzleri gülüyordu hep.

"Ne düşünüyorsun?" Elimi tutan Yoongi'ye gülümsedim.

"Hiç." Mırıldandı sadece. Daha sonrasında aklına gelen şeyle konuştu.

"Sabah sınıftaki kızların çığlıklarına ne diyorsun?" Güldüğünde, sabah sınıfa girdiğimizde, Irene, Hyuna ve Suzy'nin bizi gördüğünde attığı çığlıklar gözümün önünde canlandı.

"Herkes, bizim sevgili olmamızı bekliyordu sanki." Kafasını salladı.

"Baksana, Ae Cha ile Jackson bile sevgili oldular."

Kahkaha attım.

"Okul grubuna 'ben artık sahipliyim, lütfen bana kızlar mesaj atmasın, benden değil de, Ae Cha'nın azabından korkmanızı öneririm.' yazmış. Off çok güldüm."

"Mesaja bakmadım."

"Şaşırmadım." El ele tutuşmuş, yemekhaneye inerken, karşımıza şu geçenki kız çıktı.

"Yoongi-" Tam konuşacakken, onu susturmak için, Yoongi'nin elimi tuttuğunu havaya kaldırarak gösterdim. Yoongi, anlamasın diye de, saçımı düzeltir gibi yapmıştım.

"Bir şey mi diyecektin canım?" diye giriştiğimde, kız kafasını iki yana salladı.

"Aslında Yoongi oppaya bunu verecektim." cebinden, kırmızı bir zarf çıkarınca Yoongi mırıldandı.

"Yine mi ya..." Ben anladığım için kıkırdasam da, kız kaşlarını çatmıştı.

Elime zarfı aldım, açıp okudum.

Seni seviyorum, senden yaşça küçüğüm biliyorum. Ama hislerime karşı gelemiyorum...

Eğv eğv.

Saçma sapan birkaç aşk cümleleri daha. Sanırım bu mektuplar, yeniden gündeme gelmeye başlamıştı.

"Biz, sevgiliyiz. Üzgünüm ama lütfen bir daha sevgilime yanaşma. Rica ediyorum."

Pekâlâ, Yoongi'den hoşlanması gayet doğaldı, bunun için daha fazla bir şey demeyecektim. Sonuçta, şu an buluşan ellerimiz bile, ona bir cevaptı.

Eğer, sevgilim olduğunu bildiği halde bu davranışlara devam ederse, işte o zaman bu kadar sakin kalacağımı sanmıyordum.

"Ben, bilmiyordum. Mutluluklar dilerim size."

Kız, yanımızdan ayrıldığında Yoongi bana döndü.

"Ne oldu? Niye öyle bakıyorsun?"

Gülerek omuzunu silkti.

"Acıktım, bir an önce yemekhaneye inelim."

...