Be picture perfect. Al zeiden foto's miljoenen woorden zeiden, deze moesten allemaal perfect uitschreeuwen.
Al nam je ze duizenden keren opnieuw, ze moesten perfect zijn. Mijn nagels zijn kort. Zo kort dat ik nooit een man zal aantrekken, of dat iemand mij ooit zal opmerken.
Sluit je ogen, Yassmina. Sluit. Jouw. Ogen. Word niet wakker voordat je nagels lang zijn, Yassmina. Word niet wakker voor dat je precies zoals mij bent, Yassmina. Yassmina, slaap!
Mama, ik kan niet meer wakker worden.
Mama, ik ben nu aan het slaapwandelen op de bevroren laag van angst van een zee van blijdschap, en ik kan het ijs niet doorbreken mama.
Mama, ik wil niet zoals jou zijn. Maar op een dag zal ik eindelijk wakker worden want het is zoals niet je ogen niet kunnen openen in de ochtend. Van het moment dat ze open zijn, lukt het om wakker te blijven.
Stop met een antwoord op mijn vragen te geven, Yassmina. Yassmina stop met je "poetry". Geen gemaar, het is klaar, en jouw plek? Dat is daar.
Maar op een dag, zal het ijs smelten door de brand die jij in mij hebt aangestoken, en zal ik zinken in de zee.
Maar dan gaat het weer mis. Het is zoals verdrinken terwijl iedereen rond je rustig doorademt onder water. Het is zoals verkouden zijn en denken dat je nooit meer iets zou kunnen ruiken. Of een piep in je oren waarvan je denkt dat het voor altijd zo zal blijven.
Maar ik zal blijven proberen het ijs te breken, al duurt het jaren.
Maar het leven is zwaar mis. Het is zoals een kermis. Een kermis met botsauto's. Botsauto's die je overal tegenaan gooien, maar toch rails die je opvangen.
Mama,het leven is zoals een kermis. Laten we het hebben over kerstmis. Of sinterklaas. Het maakte je toch niet uit, helaas, jij was de baas.
Mama zegt dat ik niet verdrietig kan zijn. Mama zegt dat ik alles heb. Het is zoals een auto met radio hebben en een auto met een radio die uit staat. Misschien verlies ik controle over het stuur.
De rails zullen me vasthouden, maar mama je hoeft niet van mij te houden want ik voel me toch altijd alleen. Sorry mama, het is al te laat. Het is al te laat. Veels. Te. Laat.
Mama zegt maar mama luistert niet.
Mama zegt dat ik blij moet zijn, omdat Ik geen reden heb om verdrietig te zijn.
Adem in en uit. In en uit. Adem nicotine in tot je weer kan ademen. Verstik jezelf tot je naar de lucht zult happen. Yassmina,adem. Mama, ik heb vragen.
Waarom je zolang sliep, en in het glaasje keek, maar ook soms wat te diep. Of waarom je heel lang weg bleef, soms wel dagenlang, mama dit is wel al een tijdje aan gang. Misschien waarom ik niet kon slapen, waarom je dingen tegen mij gebruikte, als een wapen.
Ze zeggen dat het jaren duurt om van de plek weg te komen waar jij nu zit, oh wat moet dat leuk zijn, ik heb gehoord dat het zo gezellig is, het is ook zo knus!
Maar van vliegen komt vallen en van vallen komen wonden en een wond laat een litteken achter en ze zeggen dat tijd alles geneest maar ik heb niet veel tijd mama, er was tijd genoeg.
Mijn moeder is een Shapeshifter die veranderd in een lieve dame en hoe eng het ook klinkt , soms maakt zelfs een slechte moeder een goede tomatensoep.
Ze trok op momenten haar mond open liet de haar tanden van ontkenning zien, haar mond rook naar de mannen die ze ontmoetten. Mama, ik kom denk ik niet meer naar huis.
Mama, ik kom niet meer naar huis. Want thuis is waar je hart ligt, en er ligt iets op mijn borst. En als ik het niet van me af kan krijgen, zal ik stikken.
En ik wil niet overleven mama, ik wil leven. Al ben ik dan niet zo picture perfect. "Een foto zegt duizend woorden." ,maar misschien word het tijd dat de mensen op de foto spreken.
