මම ටේ එක්ක කතා කර කර ඉන්න අතරේ මට වොශෲම් යන්න උවමනාවක් ආවා... ටේට මගේ බෑග් එක දීලා ජංකුක් ආවොත් කියන්න කියලා මම වොශෲම් එකට යන්නවා...
ඇයි ජංකුක්ව දකින හැම වෙලේම මට මගේ හියුන්ගීව මතක් වෙන්නේ... එයාගෙ ඇස් මගේ හියුන්ගීගෙ වගේ නිසා වෙන්න ඇති... හ්ම්ම්ම් හ්‍යුන්ගි හොදින් ඉන්නව ඇති නේද... ඔපරේශන් එක හොදින් වෙන්න ඇති නේද... මට හිතා ගන්න බෑ...
කලින් ඉස්කෝලේ මට නෝන්ඩි වෙන්න වුනේ මේ හේතුව නිසා... මම හියුන්ගිට ආදරේ කරපු නිසා... ඒ කාලෙ මං පොඩි... ඒත් අර යූන්සෝ මගේ පරන ඩයරිය හොරෙන් ඉස්සුවෙ නැත්තන් මේ මොකුත් නෑ... මමත් ගොනා වගේ ඒ හැම මගුලම ඩයරියෙ ලියන්න ගියානෙ... කලින් ඉස්කෝලේ ලමයි මට විහිලු කරන්න ගත්තේ මම අපේ ජාතියෙ කෙනෙක්ටම ආදරේ කරපු නිසා...
ඔව් මම හියුන්ගිට ආදරේ කරපු නිසා... මම ගායි කිය කිය කට්ටිය මට විහිලු කලා... අනේ ඉතින් මන් මොනා කරන්නද... මගේ හිතේ ආදරයක් ඇති වුනේ එයාට විතරයි... මම ගෑනු ලමයින්ට කැමති නෑ... එයාලා හරිම විකාරයක්... මගේ හියුන්ගි මට හුගාක් ආදරෙන් සැලකුවා... මගේ ඩයරියේ මම ලියලා තිබ්බෙ මගේ හියුන්ගි ගැන යූන්සෝ ඒක හොරෙන් උස්සලා මුලු ඉස්කෝලෙටම පෙන්නලා... හැමෝම මාව විහිලුවකට ගත්තා...
ආදරේ කරන එක වැරැද්දක්ද... නෑ... මම මගේ ජාතියෙ කෙනෙක්ටම ආදරේ කරපු එක තමා වරද... ඒත් මට ආදරේ කරන කෙනෙක්ට ආදරේ කරන එකේ මොකක්ද වරද....
මනෝපාරවල් ගගහා මම වොශෲම් එක ලගටම ඇවිත්... ඒත් එක්කම මම දැක්කේ...
වොශෲම් එක ලග ඉන්න ජංකුක් සම්බේව... එයා... එයා මොකක් හරි අමාරුවකින් ඉන්නේ... දාඩියත් දාලා... ඇසුත් බාගෙට වහන්... බිත්තියට හේත්තු වෙවී වොශෲම් එක පැත්තට ගියේ...
ඒත් එයාට වැඩි දුර යන්න හම්බ වුනේ නෑ... විශෲම් එකේ දොර ගාවදි එයාව වැටෙන්න ගියා...
" ජංකුකී....."
මම දුවලා ගිහින් එයාව අල්ල ගත්තේ නැත්තන් එය බිම වැටෙනවා... මම එයාව මගේ ඇගට හේත්තු කර ගත්තා... එයාගෙ සම්පූර්න බරම මගේ ඇගට දැනුනා... එයාට කෙලින් හිට ගන්නවත් පනක් නෑ...
YOU ARE READING
🚫🔞 I'm sorry don't leave me 🔞🚫 🔞COMPLETED🔞
Fanfiction🔰The only thing that does not change is change... 🔰Everything has changed... 🔰but change is never changed... 🔰 i am same like the change.... 🔰 no... it not i mean... 🔰 it's actually.... 🔰 i will never changed like the change... 🔰 my heart...
