Akşamki yemek için evde bir koşuşturma vardı. Annem ve babam, ne giymeliyiz derdine düştükleri için yarım saattir giyinme odalarından çıkmıyorlardı. Bu yemekler canımı çok sıkıyordu. Şirketinizin olması çok güzel bir şeydir, para sıkıntısı çekmezsiniz, ailenize karşı doğuştan bir saygı vardır ve daha niceleri. Ama sürekli yeni ortaklar, yeni çalışanlar, yeni anlaşmalar ve bunların hepsi için akşam yemekleri olurdu. Bunlar yetmezmiş gibi ailemin katı kuralları vardı.
Artık canıma tak etti ve gardırobumdaki en rahat kıyafetleri giyip, dağınık saçlarıma hiç ellemeden aşağı indim.
Ailem, benim yemeğe bu kıyafetle katılacağımı bilse alacağım cezaların haddi hesabı olmazdı. Zaten az sonra görecekler bu yüzden dert etmedim ve mutfağa gittim.
"Bugünkü konuklarımız çok mu önemli Bayan Bakery?"
Muhtemelen 45 yaşlarına gelmiş, aşçımız gülümsedi ve elindeki tepsiyi fırına koyarak yanıtladı:
"Evet tatlım. Babanızın yeni ortakları olacaklar. Tabii bu akşam sözleşme imzalanırsa."
Yanaklarımı şişirdim ve derin bir nefes verdim.
"Bıktım usandım artık bu yemeklerden ve ortaklardan. 18 yaşımı doldurunca buradan gitmek istiyorum."
Bayan Bakery sadece gülümsemekle yetindi. Arkamda abim belirdi.
"Immm çok güzel kokular geliyorrr neler yaptın bize Bayan Bakery?"
"Ördek bacağı, bol soslu tavuk rostosu, salatalar ve tatlı olarak ise ekler. Nasıl buldunuz menüyü beyefendi?"
"Açlıktan ölüyorum. Şu gereksiz ortaklar gelsin de hemen yemeklere gömüleyim."
Gülerek abime baktım. Takım elbisesini giymiş ve parfüm sıkmıştı. Sonra o da bana baktı.
"Neden giyinmedin? Annemler seni böyle görmesin bak yemek vakti odana gönderirler aç kalırsın hahaha"
Bunu espri olsun diye söylemişti, ama onlar gerçekten yapardı. Abim gittikten sonra Bayan Bakery hüzünlü bir bakışla bana döndü
"Hadi tatlım üzerini giyin. Gelmek üzeredirler."
"Ama zaten giyinmiş halim bu. Böyle duracağım inadım inat."
"Yapma böyle tatlım.. Hadi git giyin üstünü"
Kafamı olumsuz yönde salladım. Arkamı döndüğümde ise annemin kuşkucu bakışlarıyla karşılaştım.
"Neden üzerini giymedin Anastasia?"
Annemin yüzüne aval aval bakarken ayakkabımla zemine daireler çiziyordum.