Gözüm önünde erimeye başlamıştı.Behram bana abimden kalan emanetimdi.Haplar sayesinde daha rahat uyumaya başlamıştı.Sena'ya anlam veremediğim bir düşmanlık besliyordu.Bunun nedenini çok merak ediyorum ama soramam.
Yanına uzandım kahve,hafif kıvırcık saçlarında parmaklarımı gezdirdim.Bende onla beraber erimeye başlamıştım.Gözlerimi kapatırsam ya ona bir şey olursa yanında ben olmazsam?Bu düşünceler yüzünden uyuyamıyorum.
Kıpırdandı biraz,yüzünü tamamen bana dönünce.Gözlerini açmasını bekledim,koluna bana atıp kendine çekmeye çalışınca.Kollarıma aldım, gözlerini açınca ilk beni görmesi hoşuma gidiyordu.Kurumuş dudaklarını yaladıkdan sonra gözleri beni buldu.
"Yine burdasın..."ben her zaman burda olacağım.Burnunu öptüm belki biraz daha ileri gidebilirdim ama zorlamak istemiyorum.Bazen yaptığı şeylerle beni şaşırtıyor geri çekilirken dolgulu dudaklarını çenemde hissedince.
İçimdeki o kelebekler yine çoşmaya başlamıştı.
" Bugün seninle dışarıya çıkalım mı?"
"Olur birtanem."
---
Kahvaltıyı bugünde kaçırmıştık.Hava sıcak olunca yumurta yemek istemiyordu.Dışarı çıkacağımız için odama geçtim,üstüme rahat bir şeyler giydim.
Annem elini omzuma koyup biraz okşadı.Gözlerinin içi gülüyordu galiba Behram'dan dolayı.
"Her zaman bu konudan kaçıyorsun.Nedeni Sena mı?"
"Diya(anne)bu konuyu bir daha açma kalbini kırmak istemiyorum demedim mi?Zorlama beni"sesim biraz yüksek çıkmış olabilirdi.Yatağa oturup ellerimi kafamın içine aldım.
Derin nefes aldım sinirimi Behram'a yansıtmamam gerekiyordu.Onun da küçük kalbini kıramazdım.
Etrafıma zarar vermeye başlamıştım.Kendime bile sahip çıkamazken küçük bir çocuğa babalık yapıyorum.
Elime dokunan küçük ellerle kafamı kaldırıp ona baktım.Huzur bulduğum yüzüne.
"Bir şey mi oldu?Canın mı acıyor?"gözlerimin içine korku ile bakıyordu.
"H-hayır yok bir şey,bana öyle bakma."bakışlarım onu rahatsız etmeye mi başlamıştı.Ne yapsam bilemiyorum bana göre doğru olan ona göre yanlış.Benim yalnışım ise onun doğrusu.
Merdivenlerden inerken saçlarını sürekli geriye atıyordu.Uzamışlardı küçükken saçlarını kesmeye kıyamazdık yoldan geçenler 'Ne tatlı kız'diye severlerdi.Yüzüde kıza andırıyordu ama ona hiç kızmış gibi sevmedim erkek olduğunu göze alarak böyle bir yola çıkmıştım.
Evet aşiretimiz böyle bir şeye olumlu bakmıyorlar ama umrumda bile değil.Abi özür dilerim emanetine ihanet mi ediyorum bilmiyorum.Her şey için çok geç öl dese ölücek kadar seviyorum.
---
Garaja doğru yönelmiştim koluma dokunulunca irkildim.
"Amca yarım saattir sana çağırıyorum.Araba ile gitmek istemiyorum."
"Oğlum havanın kaç derece olduğunu biliyor musun sen?Güneş çarparsa yatakdan kalkamazsın."hasta olunca çok nazlı oluyor,yoruluyorum.
Arabaya binerken oflayıp pofluyordu.Elimin tersinde duruyor ama vurmaya kıyamam,lanet girsin.
Markete yaklaşırken karnını tutmuş öne doğru eğilmişti.Arabayı hemen park edip.
"Berham sende bir şey var."
"C-cidden yok bir şey.Sadece küçük bir karın ağrısı."
Bacağının arasında ki o kan ne işti?
"Bacağını arala biraz.Neren kanıyor ne yaptın kendine?"otomatik olarak gözleri sulanmıştı.Beni kendinden uzak tutmaya çalışıyordu.Kemerimi takıp şehir hastanesi sürdüm.
"Hastane olmaz!" "Nolur hastaneye götürme." "Kendime zarar vermedim."
"Bu kan nerden geliyor o zaman!Çocuk delirtme beni.Hastaneye gidiyoruz."
Bu sefer ağlaması daha çok şiddetlenince arabayı sağa çektim.
"A-ram n-nolur y-alvarırım."hıçkırıkları yüzünden ne dediği pek anlaşılmıyordu.
Annemi arayıp ne olduğu sorucaktım.
"Behram'ın bacak arasından kan geliyor.Kendine faça falan mı atıyor?"
"Sen orasını karıştırma.Benim sözümü dinle."
"Çocuğu da korkutma."
"Ne olduğunu söyleyecek misin yoksa zorla öğreneyim mi?"
