2.Bölüm

14 2 0
                                    

~'Ben

Eve girince beni mutfakta olan annem karşıladı. "Hoşgeldin" dedi. "Hoşbuldum da sen işe gitmemiş miydin? Erken mi döndün?". Gülerken cevap verdi "Evet işim erken bitti. Bende eve gelip birşeyler hazırladım. Hadi üzerini değiştir de gel." yanağına öpücük kondurarak yukarıya yöneldim. Üzerimi değiştirirken telefonum çaldı. Kankam arıyordu. Bu 8. arayışıydı. Telefonu açınca azıcık küfür duysamda yine eskisi gibiydik. Olanları anlatıp birbirimizle dalga geçtikten sonra telefonu kapattık. 45 dakika konuşmuşuz.(Çok normaldi ama aşağıda beni bekleyen bir annecik vardı.) Aşağıya inerken telefonuma bir mesaj geldi.
***: Parktayım gel.
Ben: Sen kimsin be?!
***: Gel görürsün.
Meraklı ben durur muyum? Annemin yanına indim.

-Anne özür dilerim kankam...
-Tamam tamam. Yanlız içecek yok.
-Pişi mi o? Salata mı o? Kısır mı o? Yanlış mı görüyorum? Validem döktürmüş. Ben de gidip içecek alayım. Olur mu?
-Tamam hadi git. Çabuk gel ama.
-Tamam tamam.

Saçımda hafif bir dalgalık, üzerimde kırmızı sweatim ve altımda kot pantolonumla kepaze bir biçimde gelmemi isteyen şahısı görmek için parka girdim. Hava beklediğimden soğukmuş. Güneşe aldanmamak gerek. Herneyse tam arkamı dönecekken bir "Böö" duydum. Korkmuştum. Hatta zıplamıştım. Ufak bir cırlamadan sonra kendime geldim.

-Napıyorsun sen ya? Aklım çıktı.
-Sende baya ödlekmişsin.
-Karann!
-Tamam tamam kızma.
-Nasıl kızmıyım? Manyak sen mi çağırdın beni buraya?
-Ya birşey sorucam. Seni her çağıran kişiyle görüşüyor musun? Yanlış anlamada yani seni kaçırsalar kimsenin haberi olmaz.
- Ay içim şişti. Drama bağladın herhalde. Herneyse niye çağırdın beni buraya?
-Rüzgar'a beni sormuşsun.
-Evet sordum.
-Neden sordun?
-Sana birşey soracaktım da o yüzden. Ayrıca siteyi Rüzgar mı söyledi?
-Hayır. Komşu sayılırız. Ama farkında değilsin. Aramızda sadece ağaçlar var.
-Ne? Neyse sen ne söyleyeceksin?
-Ben söylemeyeceğim. Ben dinleyeceğim.
-Ya burası soğuk ve benim almam gereken bir içecek var.
-Tamam git hasta olmanı istemem.
-Çok dramatiksin.
-Yok ondan değil. Hasta olunca kızlar çok huysuz oluyor sende olma diye.
-Ayh tamam. Gidiyorum ben.
-Geliyim mi?
-İyi, gel.

Birlikte markete gidip içecek aldık. Sonra eve doğru yöneldik. Eve varınca "Yarın görüşürüz." Dedi. "Görüşürüz " diyip el salladım. İçeriye girdim. Validem kalan pişileri de pişirmişti."Ben geldim." Mutfağa girip bardak çıkarttım. İçecekleri doldurup oturdum.
-Okul nasıl?
-İyii.

Ordan konu açılmış konuşmaya başlamıştık. Böyle konuşurken yemekte yemiştik. Mutfağı beraber halledip yukarıya çıktım. Kankamı arayıp olanları tekrar anlattım.(Ya okula gelmedi kız telafi etmemiz lazım onca saati)
-Ay ne kadar yapmacık. Ama varya bence...
-Ne sence ?
-Kızmak yok
-Tamam yok söyle. Çatlatma.
-Bu sana aşık.
-HAHAHA, sesli güldüm amk.
-Ya baksana. Bi kere seni Mert'ten koruyor ve sözünü kestiği kısma gel
-Allahım , çıkardığın sonuçlara gel.
-Öyle ama. Hım bide bence bu Mert ne kadar tamam desede rahat durmaz.
-Evet, banada öyle geliyor.

Biraz böyle konuştuktan sonra pijamalarımı giydim. Instagram da dolanırken bir istek geldi. Bu Karan'dı. Delice savaş çıkmıştı içimde. Sanırım bu sefer de donanmasını iyi hazırlayan aklım kazanmıştı. Kabul etmemiştim. Sonra bir mesaj. Ama isteklerden.

karan_tna: Kabul etsene kızım
nisaa_tpl: Etmiyorum 😋
karan_tna: Aha aynı sen
nisaa_tpl: ...
karan_tna: etsen artık şu isteği
nisaa_tpl: Karan birşey dicem
karan_tna: de
nisaa_tpl: sen bana sarkıyo musun?
karan_tna: of hemde 2 senedir sen gör diye tiyatrolara katılıyorum.
nisaa_tpl: ciddi misin?
karan_tna: tam anlamıyla

Hayır ya bir tahmin ettiğide çıkmasın. Bi kere yanılsın yaa.
nisaa_tpl: yazamıyorum şoktayım
nisaa_tpl: Şimdi herşeyi anlıyorum
karan_tna: Yarın konuşuruz. Uyu biraz. Geç oldu. İyi geceler
nisaa_tpl: iyi geceler

Şok hala üzerimdeydi. Ne kadar uyumaya çalışsamda uyuyamıyordum. Saat 02.57'yi gösteriyordu. Aklımı başka şeylere vermem gerekiyordu. Müzik dinlemeye karar verdim. Saatin üçü geçtiğini hatırlıyorum sonunda uyukaldım.

Devamı vaarr.💟💫

Tek Dileğim 1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin