Sabah uyandığımda alarmımın 5 dakika geçtiğini gördüm. Banyoda rutin işlerimi halledip giyindim. Aşağıya indiğimde annem beni mutfakta karşıladı.
-Günaydın. Kahvaltı?
-Olur.
Tabağıma salata ve taze poğaça alıp yemeye başladım. Elim sızladığı için canım yansada hiç şikayet etmeden tabağı bitirdim. Meyve suyumu yudumlarken kapı çaldı. Annem ayağa kalktı ve "Ben bakayım." dedi.
Yanında Mert ve Karan ile mutfağa geri geldi. "Ne oldu?" dercesine bakışlarım ikisininde üzerindeydi. Sessizliği annem bozdu. "Hadi çıkın. Geç kalacaksınız." dedi. Ona döndüm ve "Nereye?" dedim. "Okula tabiki." dediğinde "Cidden mi giderken bile mi?" diye isyan ettim. "Evet. Eve geldiğinde aramayı unutma. Seni seviyorum." dedi ve yukarıya çıktı.
Çantamı sinirle alıp dışarıya çıktım. Arkamı döndüğümde bana baktıklarını gördüm. "Ne bakıyorsunuz. Hadi yürüsenize." dediğimde ikiside seslerini çıkarmadan yürümeye devam ettiler.
Ve Mert'ten beklediğim ses sonunda çıktı. "Hafta sonu yemeğe gidiyor muyuz?" dedi. "Bilmem. Size sormak lazım." diye cevap verince Karan "Bana uyar. Sence?" Dedi. "Uygundur belki" deyince Mert "Belki?" diyerek şaşkınlığını belirtti. "Hâlâ özür bekliyorum. Hım bide ikinizede teşekkür ederim hastaneye siz bırakmışsınız." Dedim. Karan "Özür dilerim..." derken Mert sözünü bölüp "-riz" diye ekledi. Karan " Aynen öyle. Biz de böyle olmasını istemezdik emin ol. Sadece sana sürpriz yapmak istemiştik." diye devam etti. " Tamam ya biliyorum ben sizi. Biraz eğilsenize bana doğru." Dediğimde ne kadar nedenini anlamasalar da ikiside eğildi.
Aynı anda ikisine birden sıkıca sarıldım. "Hii...ayy" elimi acıtmıştım. Mert "Noldu? Elin mi acıdı?" diye sorunca kafamı salladım.
Karan: Dikkat et de dikişlerin patlamasın.
Ben: Haha çok komiksin.
Karan: Bu arada ben çıkışta yokum.
Mert: Niye kızla mı buluşucan?
Karan: Kuzenler gelicek de ondan. Kız mız yok yani. Bir tane varda neyse.
Mert: Bence de neyse.
Ben: Kimmiş bu kuzenler?
Karan: Aras, Anıl, Ege Emre işte. Hayırdır?
Ben: Yok birşey.
Karan: Mira mı sordu?
Ben: Yani. Arada soruyor. Emre onu merak ediyor mu ki?
Mert: Ee başka kuzen var mı?
Ben: Olmaz mı? Asya, Mira ve Işıl var. Buse ve Sude'de geliyor. Ay bide bu okula. Harika olacak.
Karan: Sude'de mi geliyor?
Ben: Evet senin baş belanda geliyor. Ya niye böyle yapıyorsun ki kıza?
Karan: Sevmiyorum.
Mert: 6 kız 6 erkek oluyoruz ha?
Ben: Kadro büyüyor.
Mert: Ne zaman geliyorlar peki?
Karan: Pek bir merak ettin.
Ben: Yarın geliyorlar.
Mert: Hafta sonu yani.
Ben: Aynen.
Mert: O zaman onlarla beraber yemeğe gidelim.
Ben: Aa çok güzel fikir.
Karan: Anlaştık. Hadi geç kalıcaz.
Ben: Tamam haberleşiriz.
Bunları koridorda konuşmuştuk. Sınıflara dağıldık. Hocalar sınıfların değişeceğini söyleyince gülümsemeden edemedim.
Sonuçta kuzenlerim ve can ciğerlerim geliyordu. Tabi birde Karan'ın kuzenleri. Yeni kişilerde vardır belki.
Bölüm sonuu...
Aslında hikaye konuşmalar üzerine kurulu diyebilirim. Konuşmaların anlaşılması için isimlerle beraber koydum.
Yorumlarınızı, beğendiğiniz, beğenmediğiniz herşeyi yazın...
Şimdiden teşekkür ederim 💝💫
