01

22 8 2
                                    


----

I woke up early in the morning to go to the gym since nasanay narin ako na mag-exercise ng maaga. habang nasa treadmill ako, someone covered my eyes that made me shout.




"What the fudge!?" I looked at the guy who did that only to find out that it was my boyfriend Cedric.




"Good morning hon" He greeted me like nothing happened. sinamaan ko siya ng tingin at humingi ng paumanhin sa mga taong napatingin samin dahil sa sigaw ko.




"You freak! Alam mo naman na nag-eexercise ako diba? Tapos tatakpan mo mata ko? Siraulo ka ba?" Inis na sabi ko sakanya habang nagpupunas ng pawis.




"Woah hon, chill, I'm sorry okay?" tumatawang pagpapaumanhin niya. sa sobrang inis ko nag walk-out ako at dumeretso sa shower room. naririnig ko parin hanggang ditto ang tawag niya pero hindi ko na pinansin. pagkalabas ko nakita ko siyang naghihintay sa may labas. naglakad lang ako ng dere-deretso hanggang sa hawakan niya ang kamay ko.




"Hey hon, are you mad? I'm sorry okay? Hindi na mauulit, I'm just kidding around." mahinahong na sabi niya. huminto ako at tinignan siya.




"Talagang hindi na mauulit dahil malilintikan ka sakin pag inulit mo pa." I said that made him laugh and hugged me.




"Sorry na po okay? Pero natawa talaga ako sa reaksyon mo HAHAHAHAHAHAHA" sabi niya kaya napabitaw ako sakanya at pinagpapalo siya ng dala kong bag.




While walking, I smiled. Naalala ko lang ang mga nangyari saamin dati, since elementary hanggang college magkaklase kami, magkaibigan kami pero umamin siya sakin nung highschool na kami at nanligaw.




Flashback:

After ng class naming ni cedric, napagdesisyunan namin na pumunta sa favorite tambayan namin dito sa playground sa subdivision malapit sa bahay namin.




"Ced! Look may nagtitinda ng taho, tara bili tayo!!" excited na sabi ko pero hindi sumunod si cedric kaya tumakbo ako pabalik sakanya at hinawakan ang kamay niya para hilain papunta kay manong na nagtitinda ng taho.




"Hey pris, mag-ingat ka nga baka madapa ka." Saad niya na may pag-aalalang boses. kaya lumingon ako sakanya at pinagkunutan siya ng noo.




"Why are you looking at me like that?" he ask.




"hindi na ako bata ced, stop treating me like a baby, grade 10 na ako at ikaw!" pasigaw na sabi ko sakanya at tinalikuran na siya para mahabol si manong na nagtataho. ngunit bago ako makalayo narinig ko ang bulong niya na nagpatigil sakin.




"But, you're always my baby." He said in low voice. I looked back at him to ask what did he say but he just tells me to go so I did.




"Kuya, dalawa nga pong tig bente." sabi ko kay kuyang mangtataho. pagkabigay niya saakin ng taho ay nagsalita siya.




"base sa itsura mo iha, mayaman ka at iyong kasama mo pero buti kahit mayaman kayo ay hindi kayo mapili sa pagkain? Lalo nang pagkaing mahirap ito." sabi ni kuyang mangtataho. napangiti ako sakanya at sinagot siya.




"kuya hindi naman po porque mayaman kami ay mamimili na kami ng pagkain, tska kuya hindi pang mahirap ang taho no, kasama ito sa pagkain kaya pagkain narin po ito. hindi naman po kami katulad ng ibang mayayaman na sobrang arte pagdating sa mga pagkain. eto po kuya yung bayad, sainyo nap o ang sukli. God bless po!!" pagpapaliwanag ko sakanya at kumaway na paalis. binigay ko kay ced ang isa at umupo sa may kanang slide at si ced naman sa kaliwa. Habang kumakain kami bigla akong tinawag ni cedric.




Love behind the liesWhere stories live. Discover now