Uyudun Mu? (Kiribaku/Bakukiri)

1

"Uyudun mu?"

Dedi. Kim bilmiyordu. Konuşmak istiyor cevap veremiyordu.

"Uyumuşsun.." dedi sonra o ses.

Ardından bir kıkırdama. Bunu kendisi mi söylüyordu yoksa başkası mı söylüyordu onu bile bilmiyordu. Etraf kapkaranlık hiç bir şey yoktu. Sadece ses. Kimin söylediği belli olmayan bir ses..

Ve uyandı..

Gözlerini odaya giren güneş ışınları sayesinde açmış, yatağının yanındaki komidinden saate bakıyordu kirishima.

Saat 7.34 olmuştu. Okula yarım saat vardı. Yarım saat.. kirishima genelde çantasını hazırlamadan yatan birisiydi bu yüzden bu süre yetmeyebilirdi. Biraz gecikse sorun olmazdı sanırım. İlk ders aizawa sensei ile olduğu için adam uyuklayarak gelirdi. Yavaş gelirdi.

Kirishima yine de hızlıca lavaboda elini yüzünü yıkayıp geldi. Okul kıyafetlerini giydi ve çantasına gerekli olan eşyalarını koydu. Saate tekrar baktı.

7.58

Hemen telaşla kapıyı açtı. Yurttan okulun arası 5 dakika anca vardı. Koşarsa da bu süreyi indirebilirdi.

Kapısını açmasıyla karşısında Bakugou'yu bulması bir oldu.

"Bakugou?"dedi kirishima ona şaşkınca bakarken.

Bakugou "Sanada günaydın boktan saçlı. Hadi yürü.."demiş ve yola koyulmuştu.

Kirishima olayın şaşkınlığındaydı ama hemen kendine gelip onu takip etmeye başladı.

"Sen hep erken kalkarsın Bakugou. Noldu da bu saate kaldın?"demişti ona.

"Seni bekledim.."

"He?"

Doğal olarak kirishima algılayamıyordu.  Bu hareketler ne kadar ona diğerlerine göre yakın olsa da Bakugou'dan pek beklenen bir şey değildi.

"Duydun işte! Konuşma da acele et. Geç kalıyoruz." Demişti Bakugou ve daha da hızlanmıştı. Kirishima ise ona yetişmiş okula yürüyorlardı.

///////////////////

"Hey..."Demişti Bakugou sırtını verdiği duvarda oturup yere bakarak.

"Tşkr edrm."

O kadar kısık sesle söylemişti ki alamamıştı yanında duran kirishima ne olduğunu.

"Efendim? Anlamadım."

Bakugou iç çekip "Diyorum ki.."demiş ve sesini yine alçaltmış "Teşkr ederm." Demişti.

"Bakugou anlamıyorum. "Demişti kirishima ona.

Anlamadığından değil. Kim sevdiğine bulaşmak,onu sinir etmek, onunla eğlenmek istemez ki? Kirishima da fazla bir şey istemiyordu işte.

Zaten şuan gülmemek için dudaklarını ısırıyordu. Bakugou'nun sınırlarını zorluyordu.

"DIYORUM KI BOKTAN SAÇLI!TEŞEKKÜRLER!"

Bakugou ona baktığında gülmemek için zor duran kirishima'yı gördü. Her seyi o an anladı ve "Çok boktan bi şerefsizsin kirishima..." Dedi hafif kıkırdayarak.

Kirishima onun dediğine sadece güldü ve "Önemli değil de neden teşekkür ettin? "Dedi.

Bakugou bir süre sessiz kalınca kirishima önüne dönmüştü. Sonra Bakugou yere bakarak konuşmaya başladı.

"Genelde.. Hayır genelde değil her zaman. İnsanlar benle yakın olmaz. Biliyorum bu çok doğal bir şey. Kim yanında ikidir ona hakaret eden birisi olsun ister ki değil mi? Bu yüzden hiç gerçekten beni sevdiği için,benle ben olduğum için takılan biris-.. Arkadaşım.. olmamıştı. O LANET İNEĞİ SAYMIYORUM!.. Bu yüzden tekrar teşekkür ederim."Demişti.

Kirishima'nın içi bayram yeriydi şuan. Arada Midoriya'ya yükselmesine takılmamıştı. En ufak bir şeyde mutlu oluyordu o. En ufak o şey Bakugou'dan gelince daha da mutlu oluyordu. Bakugou'ya dönüp sivri dişleriyle 32 diş gülümserken ona "Herkesin senle yakın olmasını zaten pek istemediğini biliyorum. Bence ben sana yeterim. Yaptığın davranışlar,konuşmalar beni pek etkilemiyor. Daha çok sana özeniyorum. Çok güçlüsün. Ben seninle sen olduğun için konuşuyorum..Ah tabi beni kendine layık görmüyorsan o ayrı. "Demişti.

Bakugou gülerek-evet Bakugou gayet gülerek- "Boktan saçlı.." diye mırıldanmıştı.  Kirishima onun gülüş sebebi olduğu için ve teşekkür ettiği nadir insanlardan olduğu için ayrı bir gurur yaşıyordu.

Bakugou bu konuşmadan sonra daha iyi anlamıştı. O farklıydı. Kirishima farklıydı. Onu kendisi olduğu için seviyordu,takılıyordu.

____________________

Bu hikayeyi 1 günde yazdım. Şuan finale kadar her şey bitti. Bence çok güzel oldu. Her gün yb atacağım buna. Öyle işte daha ne diyeyim. Fjskxhsjjd

Oy verip görüşlerinizi bildirirseniz sevinirim bu aradaa^^