Geçmiş ve Gelecek

Deneme bölümü

GEÇMİŞ VE GELECEK GÜNÜMÜZ 08.05.3201

-Hazır mısın Leyl?

-Hazırım efendim

-Numaranı ve görevini tanımla?

-Koruyucuların elinden alınıp yetiştirilen numara dördüm, ben geçmiş ve geleceğin temsilcisi geriye kalan beş koruyucuya önderlik edip onlar hakkında bilgileri sizinle paylaşacağım.

-Aktarma başlatılsın!

___________________________________________________________________________

Bunca zamanın sonunda Vavelya ve Kevın'i görecek olmamın sevinci vardı içimde. Acaba ne kadar büyüdüler ve ne kadar geliştiler. Hükümet beni onlardan ayırdığında 10 yaşındaydım güçlerim gelecek hakkında çok açık verdiği için orda olmam kehanete kötü sonuçlar doğurabiliyordu. Fakat şimdi gördüklerimi söylememeyi öğrenmiştim veya insanları aniden yaşlandırmamayı. Bir keresinde zamanı kendi bedenim için durdurduğumu fakat yaptığım şeyi nasıl düzeltemediğimi hatırlıyorum. Bu biraz işime yaramıştı çünkü zihin yönlendiren arkadaşım Alec beni kurtarmaya gelmişti. Diğerleri eğitimlerini beraber tamamlamıştı ve artık büyümüştük. Hepimiz aynı anda doğmuştuk ve bu gün 19 olacaktık.

Jetin sarsıldığını fark edince elimdeki kitabı bırakıp camdan dışarı baktım. Aniden kapım açıldı. "Hazır mısın? Akademiye geldik iniş zamanı, diğerleri gizli odada seni bekliyor olacak."

"Hazır değilim Cenk çok gerginim ya artık benim tanıdığım gibi değillerse."

"Bunun birşey ifade etmemesi gerek çünkü sende çok değiştin."

Uçağın indiğini fark edince ikimizde sessizleştik ceketimi giyip çantamı sırtıma aldım.

"Eşyalarımın odama taşınmasını sağla" Cenk komutumu duyunca kafasını salladı.

Uçağın merdivenlerinden aşağı doğru indim. Şatoyu andıran okula baktım biraz uzaktı bulunduğum yere. Derin bir nefes aldım soğuk havayı ciğerlerime doldurdum, bana yaşadığımı hissettiren tek şey buydu sanırım. Son basamağı da inip başımı kaldırdım siyah saçlı ve buz mavisi gözleri ile beni karşılayan çocuğa baktım. Siyah bir arabanın önünde duruyordu sağ eli silahındaydı sanırım hançer kullanıyordu. Kapıyı açıp binmemi bekledi.

Yol boyunca konuşmadık yaklaşık on dakika içinde okulun girişine gelmiştik. Araba durdu ve hızlı bir şekilde indim. İnsanlar konuşmadığı zaman onları anlamıyordum, bir şeyi anlamamak kadar sinir bozucu bir şey yoktur benim için. Etrafa göz gezdirip tekrardan derin bir nefes çektim içime. Giriş kapısına doğru yürürken önümü üç kız kesti.

"Sen de kimsin. Dönem ortasında okula gelen biri aptal olmalı. Babacığın sana buranın tehlikeli olduğunu anlatmadı mı?" Aptal? bu kelime benim için bir değer taşımıyordu.

"Çekil önümden."

"Ben Clara savaş eğitimi üçüncü sınıf öğrencisiyim bence kime bulaştığını bilmeden konuşmamalısın çömez. Kendini tanıt." Kılıcını bana doğru çekti, etrafım insanlarla dolmuştu her insanın acısı ve sevinci beynimin içine doluyordu. Bu kadar çok insanı görmek benlik bir şey değildi. Öne doğru atak yapacağım sırada biri omzuma dokunup beni engelledi. Bu hissi biliyordum gücüm çekilmişti normal bir insan gibi hissediyordum. Claraya baktığımda korktuğunu gördüm kılıcını çekmiş ve geriye bir adım atmıştı. Ne yani koruyucuların kimliği açık mıydı yoksa sadece güçlü oldukları için mi korkuyorlardı?

Arkamı dönüp Darcye baktım numara ikiydi küçükken onu çok severdim çünkü onun yanındayken genelde görüm olmuyordu. "Seni bekliyorduk Leyl ama ben sabredemeyip karşılamaya geldim." Gözlerinde bazı duyguları gördüm hükümetin bana öğretmediği duyguları. Sevgi gibi. Beni kendine çekip elini omzuma attı beni kendi ile beraber döndürdü ve yürümeye başladık. Konuşmuyordum yada konuşamıyordum, ne söylemem gerekiyordu merhaba mı?