"Kacchan, sen kötü adam değilsin." dedi yeşil gözlerinden akan yaşın sebebi karşısındaki sarışın olduğu hâlde.
♛┈⛧┈┈•༶
'Anti-Angst.
'BakuDeku kurgusudur.
'Animeden bağımsız ilerlemektedir.
'Rahatsız olacaklar okumasın.
Bir zamanlar, kimsenin bilmediği, gidenlerin geri dönmediği, dönenlerin hatırlamadığı, haritadan silinmiş bir yer varmış.
Epope, hayallerin gerçeklerden üstün olduğu diyar...
"Bakugou-kun."
Öyle bir yer ki burası, ziyaretçilerini bile kendisi özenle seçer, zalimleri kabul etmezmiş.
Canlıymış bu diyar. Cennetmiş adeta.
"Bakugou-kuun."
Bu diyar yıllar boyunca–
"Bakugou!"
Kendisine seslenildiğini yeni fark etmişti. İsteksizce başını kaldırdı ve ısrarla onu rahatsız etmeye devam eden kıza baktı. Onu tanımıyordu. Maalesef ki yapmayı sevdiği nadir şeylerden birisini yaparken rahatsız etmesi yüzünden kız, oğlanın üzerinde fark etmeden kötü bir izlenim bırakmıştı.
"Ne var?" dedi bakışlarıyla birlikte ses tonuyla da ilgisizleşerek.
"Sadece," devam etmek üzereydi ama üstündeki baskıyı hissetmişti. Karşısındaki sarışının ona defol git dememek için kendini tuttuğunu fark etmeyecek kadar aptal değildi. "Boş ver. Midoriya-kun seni arıyordu."
Söylediği isimle sarışının bakışlarının değiştiğini görmemek için kör olmak gerekliydi. Katsuki hemen önünde duran defterin kapağını kapattı ve ayağa kalktı. Kendisini arayan kişinin nerede olduğunu sormaya tenezzül etmeden sınıfın kapısına doğru ilerledi. Koşmuyordu ama adımlarını aceleyle atıyordu. Merdivenlerden hızlıca çıktı ve sonunda öğrencilerin normalde girmeleri yasak olduğu terasa ulaştı. Cebinden çıkardığı anahtarla kapıyı açtı. Kapı açılır açılmaz sarı saçlarını dağıtan rüzgara aldırış etmeden etrafına baktı. Gördüğü manzarayla dudaklarında bir tebessüm oluştu.
Resminin çizilmesine değer bir görüntü.
Rüzgarı arkasına almış, o da kıvırcık saçlarının bozulmasına izin veriyordu. Batmakta olan güneş ışığı yüzüne vurmuştu. Sanki esen rüzgarı avuçlarının arasına alabilecekmiş gibi sağ elini havaya kaldırmıştı.
Sarışın, onu rahatsızlık etmemeye çalışarak yavaş adımlarla arkasına geçti.
"Dersi kaçırmıyor musun?" diye sordu oğlan en az kendisi kadar güzel olan sesiyle. Varlığının fark edilmesine şaşırmamıştı Katsuki. Onun yerine çenesini kıvırcık saçlı oğlanın omzuna koydu.
Ellerini onun narin beline yerleştirirken "Umurumda değil." diye mırıldandı.
"Kötü çocuk."
"Evet ben kötü çocuğum. O zaman sen de bu durumda..." Onu kışkırtmak için kulağına yaklaştı. "İyi çocuk mu oluyorsun?"
Havada duran elini, belindeki elin üstüne koydu. "Belki..."
Katsuki kendine hakim olamayarak ellerini oğlanın daha alt kısımlarına doğru gezdiriyordu ki oğlan hemen karşı koydu.
"K-Kacchan, olmaz!"
"Ama kötü çocuk olduğumu söyledin. O halde senin dediklerini dinlememe gerek yok." dedi muzipçe sırıtarak.
"Seni buraya bunun için çağırmadım!"
"Tüh."
"Ciddi ol!" dedi yalandan bir sinirle. Arkasını döndü ve Katsuki ile göz teması kurdu. Sarışın, onunla biraz daha takılmak istedi ama anlaşıldığı üzere mesele ciddiydi. Ve Katsuki söz konusu karşısındaki oğlan olunca böyle bir atmosferden nefret ederdi.
"Dinliyorum." dedi Katsuki, kırmızılarını yeşil irislerden ayırmayarak.
Kendine moral vermek ister gibi nefes verdi kıvırcık saçlı oğlan.
"Gidiyorum."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
༶ • ┈┈⛧┈♛ ♛┈⛧┈┈ • ༶
༶Angst değil bebeklerim.༶ taslakta durmasına kıyamadım ╥﹏╥
