Let's Race | Dutch LN Fanfictie [TIJDELIJK STIL GEZET]

Hoofdstuk 1

Ik schrijf dit verhaal door een paar jaren heen. Daar mee bedoel ik dat we beginnen in 2019, het jaar dat Lando begon bij McLaren in f1. 2019 word 2/3 hoofdstukken en dan ook zo met 2020. 2021 is dan voor het rest van het verhaal. Ik schrijf in het nederlands maar bedenk dat iedereen gewoon engels praat.

Eind januari 2019

POV Skyler
"Hey Zak" zeg ik als ik mijn telefoon opneem. "Hey Sky, ik wilde even vertellen dat je de nieuw assistent word van onze nieuwe coureur Lando Norris. Hij is jong en we hebben hem uitgenodigd dat je hem gaat rondleiden en de agenda van aankomende 2 weken even met hem bespreekt" zegt Zak. "Tuurlijk, wanneer komt hij?" vraag ik. "Vanmiddag om 1 uur komt hij langs" zegt hij. "Oke ik zorg dat ik er ben. Ben jij op kantoor ook?" vraag ik. "Ja ik ben er, ik vind jullie twee vanzelf wel ergens in het gebouw wandelen" zegt hij. "Oke is goed, dan zie ik jou vandaag nog wel" zeg ik. "Zie je Skyler" zegt Zak en hij hangt op. Ik open mijn sportify op mijn telefoon en doe mijn airpods in. Ik zet Arcade van Duncan Laurance op. Echt mijn favoriete nummer op het moment. Ik loop naar mijn kast en pak een simpele zwarte spijkerbroek en mijn McLaren polo. Ik draag het omdat het natuurlijk moet maar ook omdat het gewoon een mooie polo is.

Nadat ik me heb omgekleed loop ik naar de keuken. Daar zit mijn huisgenoot Sophia achter haar laptop. "Hey Soof" zeg ik en pak een glas water. "Hey Sky, weer aan het werk?" vraagt ze. "Jep, er is een nieuwe coureur en ik ben zijn assistent dit seizoen dus ja" zeg ik. Ik werk nu al 2 jaar bij McLaren. Ik ben nu 18 voor context. Ja i know ik begon jong. Maar ik was gestopt met school omdat ik een baan kreeg bij McLaren, in die tijd was is gewoon aan het schoonmaken enzo. Maar ben nu al 1 jaar lang assistent voor coureurs. En het is een geweldige baan. "Leuk, hoe heet ie? Ik ga hem even googelen hoor" zegt ze lachend. "Lando Norris" zeg ik en ik ga achter haar staan zodat ik mee kan kijken. Op haar beeldscherm verschijnt dan een gezicht. Hij heeft bruin haar, blauwe ogen en best een cute lach. "Oeehh hij is cute" zegt Soof. "Ja best wel inderdaad. "Na daten zou ik zeggen" zegt ze en sluit het tabblad weer. "Dat kan ik niet maken" zeg ik. "Maar je zou het wel willen als je dat kans kreeg" zegt ze. "Haha misschien wel" zeg ik. Ik kijk naar de tijd en zie dat het al bijna half 1 is. "Ik moet gaan, zie je vanavond denk wel weer" zeg ik en pak de sleutels van mijn auto. Ik heb een Audi RS5, ja i know dure auto. Maar ik had hem eigenlijk van Zak gekregen voor mijn 17de verjaardag. Ja Zak voelt een beetje als een vader voor me, al helemaal sinds mijn eigen vader er niet meer is. Zak heeft goed voor me gezorgd sinds ik bij McLaren werk. Hij ziet een toekomst voor me bij het bedrijf. Ik stap in mijn auto en rij richting het hoofdgebouw.

Eenmaal aangekomen parkeer ik mijn auto en loop naar binnen. "Goede middag Skyler" zegt Diana van de balie. "Hey, hoe gaat het?" vraag ik. "Gaat goed hoor, met jou?" vraagt ze. "Gaat goed, nieuwe coureur dus ga hem rondleiden vandaag" zeg ik. "Oh ja die jongen, Lando Norris toch?". "Ja Lando, ben benieuwd wat hij kan" zeg ik. "Snap ik. Oh by the way, ik kan voor je regelen dat je morgen avond nog even naar de simulatie kan om zelf wat te racen" fluistert ze. "Je ben een schat. Dat zou geweldig zijn. Het is al weer 2 weken geleden ofzo" zeg ik. "Daarom. Ik zorg dat je kan morgen avond" zegt ze. "Je bent echt geweldig" zeg ik en loop naar mijn kantoor. Ik leg mijn jas neer en pak mijn iPad. Daar staat alle informatie die Lando zou moeten weten voor de aankomende 2 weken. En ja over mijn geheime racen, ik racete zelf al vanaf jonge leeftijd. Het was gewoon iets waar ik niet zonder mee kon. Maar toen ik 12 was overleed mijn vader. Ik kwam in een depressie en moest aan medicatie en medicijnen. Toen ik 13 was had ik het racen weer opgepakt. Maar op mijn 16de wilde ik mezelf kwalificeren voor Formule 4 maar werd afgewezen van wegen mijn depressie. Ik zit nu helaas er nog steeds aan maar mijn dokter zegt dat als ik in een goede manier zo door ga dat ik in 6 maanden depressie vrij ben. Maar ik heb nu al bijna 2 jaar niet meer in een race auto gezeten dus ik ga het denk niet echt meer kunnen. Ik ben nu heel erg gewaagd aan de simulatie. Ik loop weer terug naar de lobby. Ondertussen kijk ik even naar de tijd. "Mh tien voor 1, even doorstappen" zeg ik in mezelf en loop met een goede stap door.