Chapter 4 "Ten Ten"

37 3 4
                                    

Kat's PoV

Habang nagdadrive ako ng sasakyan pauwi kasama ang mga kaibigan ko, natulala nalang ako sa harap ng kalsada dahil sa kahibangang ginawa ko kanina.

"Aissshhhh" bigla ko nalang nasabi ng pasigaw!

"O bakit girl?"

"A-ah w-wala lang"

"Sus, ano na nga kasi yun? Aanihin mo pa kaming bes mo kung hindi mo naman maishare yung problem mo"

"No, its nothing. Seriously. Dont worry guys, wala lang talaga. Meron kasi ako ngayon kaya mabilis uminit ulo ko"

"May ganon ba?"nagtatakang tanong ni yish

"Oo nga? May ganun ba? Haha. Hindi ko pa na fefeel yun e." sumabat naman ni RR habang nagtetext sa kanyang phone.

"Hindi ko pa din na fefeel yun!" dugtong naman ni jam na may pagtataka sa kanyang mukha

"Haha. Ganun talaga ako guys." sabi ko

In on ko ang sterio at nagpatugtog. Kinabit ko ang iphone ko kasi mas madaming songs yun. Haha. Tawang tawa ako kasi hello kitty yung cover, kahit naman graduating student nako pwede parin akong maging kikay noh. Pampatanggal stress ko ang music. ==_________==

When i played the music, narining ko yung favorite kong kanta :) Im yours ni Jason Mraz hihihi

Nakarepeat lang yung music nayun hanggang sa makauwi na ako. P

Hinatid ko muna kasi yung mga kaibigan ko.

"Grabe ka bes! Haha. Dika man lang magsawa sa music nayan, kailan mo payan pinapatugtog mo!" Sabi ni Jam na last kong naihatid.

"Hahaha. La lungss. Na Lss ako sa kantang yan. Gang ngayon diko maalis" sabi ko habang pababa naman siya ng kotse

"Hahaha! Whatevsssss! Ingat ka bess :) love youuuuu"

Hinintay ko munang makapasok siya ng gate bago ako tumuloy umuwi.

Pagkadating ko sa bahay, as usual wala nanaman sila mom and dad. They are always busy working. Palaging tahimik dito sa bahay. Kung magkakaroon man ako ng chance na makausap sila is saglit lang din yun, ang saklap nga e. Kahit naman siguro graduating student kana syempre kailangan mo padin ang parents mo.

Oo, hindi sila nagkukulang sa mga bagay na gusto, mapagamit man yan, o bagong kotse, lahat yan kaya nilang maibigay sa akin, ngunit kapag ORAS PAMPAMILYA ang pinaguusapan... No comment nako jan.

I make my way to my room. And jump into my queen size bed. Gustong gusto ko dito kasi dito lang ako makakapag muni muni, dito sa kwarto ko, hindi ko kailangang magpanggap sa harap ng ibang tao. Dito, i find my peace. I can relax myself and just be me.

Hayyy. Namiss ko ng maging si KIRSTEN talaga. Si Kirsten na simple lang, alam mo yun.

Hayyy :'( buhay nga naman oh!

Bakit ba kasi kailangang maging ganito ang kwento ng buhay ko!

Buti pa dati, may totoo akong kaibigan, may mga magulang pako na palaging najan sa tabi ko, nakakagawa ako ng mha bagay bagay na ngayon ay hindi ko na magawa.. (TT^TT)

Sana bumalik nalang ulit sa lahat

Sana...

Sana...

Sana..

Sana ako nalang ulit si Ten Ten....

Sa pagiisip ko, hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako, nagising ako kasi biglang may kumatok ng pintuan ang kwarto ko.

"Señiorita. Kakain napo. Nakahanda na ang pagkain sa ibaba" Hmm. Si Yaya Pering pala. Buti pa siya nakakausap ko araw araw. E sila mama, bihira ko lang sila makausap. Naiiyak nanaman akooi!!!

"Opo yaya pering, bababa narin ho ako mamaya. Magpapalit lang po ako ng damit."

"Ha? E kanina kapa nakauwi dito sa bahay. Ano gaffen ang ginawa mo?"

Si yaya pala e medyo Itawis kaya ganon. Hehe. Ang gaffen is naman, but sabi nya parang expression lang nila iyon don. Hehe. Ewan ko :)

"Nahiga lang po kasi ako kanina e hndi ko na namalayan na nakatulog nako."

"Ah ganun ba? Sige gaffen. Bilisan mo at lalamig ang pagkain anak. Hintayin kita sa baba." O diba? Anak na turing sa akin nyan.

"O sige po Yaya"

(After dinner)

Pagkatapos kumain, dumaretso agad sa room ko at inopen ang Mac Laptop at nagonline sa aking FB Account.

Ganito naman usually ang daily routine ko e. Of course syempre pag free time lang, mas focus ako sa pagaaral. Kahit naman kasi binago ko ang pananamit ko, i make sure na hindi ko magiging ugali ang hindi pagseseryoso ng mabuti sa pagaaral. By the way, Im studying Bachelor of Science in Pharmacy, and hopefully this coming march ay gagraduate nako.

So asan nanga tayo...

Yun...

Pagkaopen ko ng aking Fb nakita ko na may bagong friend request. I usually dont accept request especially those who i dont know. Im strictly private when it comes to my personal life.

So asan na ulit tayo?

(A: Pasenya po. Medyo ulyanin kasi si Ten ten

Kirsten: hoy author! Ikaw kaya! You were the one whose writing the story, im just your freakin' imagination

A: yeah fine. Whatever. Back to the story.)

I felt happy but i know that i shouldnt be. It just felt so wrong to feel that way, i mean its not normal...

--------

Yan na ang update guys.

Thaaaaanks for reading :)

Hahaha.

Srsly. Thanks for reading. From thr heart po yan :)))

Ano kaya ang nakita ni Kirsten sa kanyang Account.

Abangan sa susunod na update.

Hihihi.

Like.Comment.Vote

Maraming salamat guys :)

-peytb :**

Unexpected Love (Slow Update)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon