MY STEPBROTHER POSSESSIVENESS [Develaux Series 1] (𝐂𝐎𝐌𝐏𝐋𝐄𝐓𝐄)

CHAPTER 19: TURN BACK TIME

You can use the song TURN BACK TIME of Daniel Schulz, as a background song, para dama nyo ang pighati ng ating bidang dakilang tanga. Enjoy reading.

YOHAN POV

"Dalawa sa kaklase ninyo ang nag drop out dahil nag migrate sila." Sabi ni ms. Sa malungkot na tono.

"Anong connect, ms?" Pabalang kong sabi na ikinaismid ng mga kaklase ko, pati ni ms. Clavio.

Ms. Clavio sigh, "Mr. Cruz and Ms. Cross, drop out yesterday and migrate" lahat ng kaklase ko ay napasinghap. Limang minuto ang lumipas bago magsimula ang bulungan.

'Si steffan at ashera ba yung tinutukoy ni ms?'

'Kaya ba wala sila ngayon?'

'Kaya ba hindi na pumapasok si ashera?'

'Bakit sila nag migrate, ms?'

'Babalik pa ba sila?'

Hindi ako makapag salita, hindi ko maibuka ang bunganga ko. Kaya ba hindi ko sya nakita kanina?, kaya ba ganun na lang ako kung kabahan?. Wala pa rin ba syang nararamdaman para sakin?...

Dali dali akong lumabas ng classroom, rinig ko pa ang tawag sakin ng mga kaklase ko pati ng teacher namin, pero nagpatuloy lang ako sa pagtakbo hanggang sa makarating ako ng bahay. I look for her in the porch, in the living room, dining and even in the kitchen but there's no sign of her. Isa na lang ang hindi ko natitignan, her bedroom.

I knock trice but still, no response. I hold the door knob and its open?, I told her to keep it close everytime she's inside or out. This girl! So stubborn.

Once I open the door, the dark ambience greet me, a warm and cozy room lingers, her bed has no sign that she slept last night, I walk toward her bed and sat down. I took a deep sighed.

🎶If I could turn back time and make it all alright🎶

Kung alam ko lang na iiwan mo ako, sana sinabi ko na sayong mahal kita....

🎶Only a piece of you and me will keep me warm all night🎶

Sana pinahalagahan at minahal kita...

🎶If I could turn back time and rewrite every line🎶

Sana naiparamdam ko sayo yung pagmamahal ko....
Sana kinausap na kita, sana niyakap na kita... kahit sa huling pagkakataon.... kahit man lang sana sa huling pagkikita natin... pero sinayang ko...

🎶If only I could, but baby, I can't🎶

Hindi ko na maibabalik ang mga oras na nasayang ko. Coz you chose to leave me, alone. Without hearing my side.

I went to the kitchen and looked for something to drink to relieve the pain inside my chest. And thanks god !! There are 8 more liquors in the can.

I took it all before I started drinking. I called mark, one of my punk friends. a few before he answered.

'ohh! what's the matter dude and you got called? '

"Call them all and go straight to the house. Let's have a drink" I said directly, I heard him laughing. this punk!

'and we'll bring liquor "he said without questioning.

"You should be here in 5 minutes" I heard him complain so I dropped the call immediately.

—

STEFFAN POV

I look at my wirst watch and malapit na kaming mag landing sa london heathrow. Napatingin naman ako sa gilid ko at mahimbing parin syang natutulog, ngunit hindi na nakahilig sakin.

I gently tap her sholder to wake her up, "wake up, sleepy head, we're already there in a couple of minutes now" she was whimpering while pricked her eyes. Cute.

"What time ba tayo makakarating dun?" Tanong nya sakin habang nakatingin sa labas ng bintana.

"We have 14 hours and 35 minutes from travelling to england, and now, we still have a couple of minutes before our landing in london heathrow." Ngiting anas ko na ikina pout nya. How cute my babe.

"Antagal naman nating bumyahe" pagmamaktol nya na ikinatawa ko ng mahina, agad din akong napatigil ng tinapunan nya ako ng masamang tingin, uh-oh galit na ang dragon.

"Tsk!" Tanging anas nya bago tumingin sa relo nya, "5:32 na ng hapon shit! Antagal nga nating bumyahe" nanlalaking mata nyang saad na ikinatawa ko.

"Ano nanamang itinatawa mo dyang gunggong ka?!" Pagalit nyang tanong sakin. Nagkibit balikat lang ako.

—

LAYCA POV

I'm Layca De Leon, 19 years of existence. Kaibigan ni beybe mira, at ng dalawang babaeng baliw na nag aaway ngayon sa harapan ko.

The mood isn't right, as if the air is filled with murder, will I bleed if I breathe it in?

"Don't mock me"

"Hurry and think something"

Kanina pa sila nag aaway dahil sa kadahilanang hindi ko alam HAHAHAHHA, ganyan lang talaga sila. Mga baliw kasi, mga takas mental.

"Crazy wenchs" I nanchantly said, napatingin naman sila sakin habang nanlalaki ang mga mata.

"A-anong sabi mo!!!" Sabay na sigaw ng kambal sakin na ikinahalakhak ko ng malakas. Yes, kambal sila. Tria and Allyson Clemente. Same as my age.

"What? I didn't say anything" painosente ko namang sabi na mas ikinainis nila. Tignan mo tong kambal na to, kahit na magkaaway nagkakasundo bigla. Crazy!.

"No! May sinabi ka samin eh!" Nakangusong saad ni allyson. Aw! How cringe! Nakakakilabot.

"Ano ba kasing pinag aawayan nyo?"

"Si beybe kasi di namin macontact, hindi naman alam kung nasaan na sya. Wala syang paramdam satin"

"Oo nga, ano bang nangyari dun?"

Sasagot pa sana ako ng biglang may nag doorbell. Nagkatinginan naman kaming tatlo kung sinong magbubukas ng pinto. At dahil dakila akong tamad, tumakbo ako papuntang room ko, rinig ko naman ang sigawan ng kambal sakin, mas nangingibabaw ang boses ni allyson kesa kay tria. Si tria kasi tahimik lang at laging seryoso, kabaligtaran nya si allyson na isip bata na nga, ubod pa ng ingay.

TRIA POV

•Ding Dong• •Ding Dong• •Ding Dong•

Sino ba to! Kanina pa doorbell ng doorbel nakakairita na, sarap nyang sampalin kaliwa't kanan.

Ako na ang nagpasyang magbukas, mga tamad kasi bwiset!

"SINO BA YAN?! KANINA KA P—"

—
Sino kaya ang nag doorbell?