Lux, insan ırkını tehdit eden yaratıkların bulunduğu bir dünyada yaşamaktadır. O ve kardeşi şehirden uzak kendi çapında bir yaşam sürerken ava çıktıkları gün beklenmedik bir şey meydana gelir. Karşılaştıkları insanlar ve yaşayacakları tüm gerçekleri...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2.Bölüm : Yeni Tür
Bölüm şarkısı : Hayloft
Medya : Lux
***
"Bunu nereden anladınız?" Gözlüklü oğlan boğazını temizleyerek yanıtladı. "Yoldaşlarımızdan biri kahin. Bize ne zaman nerede bulunmamız gerektiğini söyledi." Yüzümdeki kanı silmeye devam ederken burnumu çektim. Hala oturmayan parçalar vardı. "Ormana gittiniz ve avlanırken Maizen'i gördünüz. Anormal refleksleri size bir morteme dönüşebildiğini mi düşündürdü?"
Göz ucuyla sarışına baktım. Başını aşağı eğmiş, gözlerini gözlerimden kaçırıyordu. "Şu anlık tahminimiz bu. Maizen'in kanını incelemeye devam ediyoruz. Yarına biter sanırım." Gözlüklü oğlana döndüm tekrar. Nasıl baktığımdan emin değildim ancak kan kaplı suratımla korkutucu bir görüntü yaratıyor olmalıydım.
Kalp atışlarının düzensiz ve çok hızlı olmasının başka bir açıklaması olamazdı.
"Peki ya bir mortem değilse?" Bakışların tamamı üzerime toplanmışken devam ettim. "Tahmininiz yanlış çıkarsa ne olacak? Gitmesine izin verecek misiniz?" Menami isimli kız araya girdi. Kaşlarını çatmış, bana hoşnut olmadığını belli eder bakışlar atıyordu. "Kardeşini burada zorla tutmuyoruz. İş birliği yapmayı seçen kendisi."
Beyaz saçlı oğlan güldü. Kollarını göğsünde bağlamış, sırtını kolonlardan birine yaslamıştı. "İş birliği yapmazsa vatan haini sayılacağını söylediniz." dedi eğlenen bakışlarla. Kimin tarafında olduğunu anlamak zordu.
Kaşlarımı çatarak Menami'ye döndüm. Kız boğazını temizleyerek daha kısık bir tonda mırıldandı. "Tehlikeliydi."
"Bu dakikadan sonra gitmeniz mümkün değil." dedi yabancı sessizliğini bozarak. 'gitmeniz'den kast ettiğini tam anlamamıştım. Buradaki herkesin aksine o fazla rahattı. Ellerini ovuşturarak düşünüyor, yeşillerini bir an olsun sabitlediği noktadan ayırmıyordu. "Kamuya açıklanması yasak olan bilgileri öğrendiniz. Gitmenize izin veremeyiz."
Gözlerim şaşkınlıkla açılırken, kendini yaratık olduğu fikrine fazla inandırmış olan Maizen hızla doğruldu. "İnsansak?" Yabancı umursamaz bir tavırla omuz silkti. "Burada işe başlarsınız."
Öldür hepsini
İçim tarifi imkansız bir kinle dolup taşarken dişlerimi sıkarak odadaki insanları izledim. Her biri yoluma çıkan engellerden başka bir şey değildi. Eve gitmek istiyordum ve gidecektim.
"İnsansak derken neyi kast ettiğini anlamadım." Kenarda duran oğlanlardan biri gözlerini kırpıştırarak bu soruyu sordu. Dalgalı sarı saçları ve mavi gözleri vardı. Beyaz teni ona sevimli bir hava katıyordu.
Maizen bana baktı. Onun mavileri benim ela gözlerimle buluşmuştu. Attığım bakışın anlamını biliyor olmasına rağmen devam etti sözüne. "Bahsettiğiniz o gün Lux da benimleydi. Onsuz ava çıkmam." Mahçup bir şekilde ekledi. "Bahçede de tanık olduğunuz kadarıyla o da aynı yeteneklere sahip."
