Lux

3.Bölüm

3.Bölüm : Kertenkele

Bölüm şarkısı : Raging On A Sunday

Medya : Maizen

***

Yaşadığım bölgede Mortemler dört türe ayrılıyorlardı. İlk derecesi en az tehlikeli olanıydı. Tüfek benzeri bir silahınız varsa bir kaç atışta avlayabilirdiniz. Boyutu bir kurttan çok az daha büyüktü. Yalnız yakaladıysanız şansınız daha yüksekti.

İkinci derece büyülü bir yaraktı. Dişleri fazlasıyla keskin, pençeleri uzundu. Daha önce sadece bir kaç kere rastladığım bu tür öleceğini hissettiğinde kendini alevle koruyordu. Eğer yeterli eğitime sahip değilseniz kurtulma şansınız çok düşüktü.

Üçüncü ve dördüncü dereceler hakkında pek bilgim yoktu. Daha önce ikisinden birini görmemiştim ancak duyduğum kadarıyla karşılaştıktan sonra sağ çıkan yoktu. 

"İkinci derece kuzey yönünde 1 batı da 2 tane var!" Arkamı dönerek koşan askerlere baktım yavaşça. Ortalığa büyük bir kargaşa hakimdi. İnsanlar birbirini ittiriyor çığlık çığlığa bölgeden uzaklaşmaya çalışıyordu. Yaratıkların kükremeleri öyle şiddetliydi ki altımdaki toprağın sarsıldığını hissedebiliyordum. 

"Atları bağladığımız yere gidin. Size yetişeceğim." Yabancı kararlı bakışlar eşliğinde canavarların hareketlerini izlerken, Akira hızla başını iki yana salladı. "Savaşmamıza izin verin efendim, yardım edebiliriz!" Yabancı Akira'ya döndü ve itiraz istemediğini belirtir bir ses tonunda ekledi.

"Git."

Menami, Akira, Al ve Axell arkasını dönüp koşmaya başladığında Maizen'in bileğini kavradım. Onu da peşimde sürüklüyor diğerlerini takip ediyordum. Aslında yaşanan bu kaos kaçmak için harika bir fırsata el veriyordu. Ancak Maizen'i nasıl yanımda götüreceğimi bilmiyordum.

Bilerek hızımı yavaşlattım ve diğerleriyle aramızın açılmasına izin verdim. Orman yoluna giden patikayı tamamlamak üzereydik. "Kaçabiliriz." dedim etrafı incelerken. Maizen gözlerini irice açtı ve hızla başını iki yana salladı. "Hayatımı ne olduğunu bilmeden yaşayan bir canavar olarak geçirmek istemiyorum. Onlar bize yardım ediyor Lux!"

Fazla aptaldı.

Eğer tehlikeliyse onu ortadan kaldıracak, kontrol altına alınabilecek bir tehdit olması durumundaysa imparatorluk için kullanacaklardı.

Hayatını denek olarak harcamak istiyordu sanırsam.

Ormanın girişine gelip, atları bağladıkları yere yaklaştığımızda "Gidiyoruz." dedim bir çırpıda. Diğerleri atlara yetişmiş iplerini çözerken Maizen'i çekiştiriyor bir an önce gözden kaybolmaya çalışıyordum. 

"Akira!" 

Bir kez daha bencilce davranıyordu.

Maizen diğerlerinin ismini tek tek söylerken hayal kırıklığı ile ona baktım. Bu belki de elimizdeki son fırsattı. Göreceği tepkinin farkında olsa gerek dönmedi bana. Atları doğrudan üzerimize süren diğerlerine bakıyordu. 

Gitmem gerekiyordu ancak onu burada bırakamazdım. 

Menami ipini tuttuğu boşta kalan atı Maizen'e uzatırken büyük bir gürültü koptu. Hepimiz arkamıza dönmüş, olanları anlamaya çalışıyorduk. Devrilen ağaca baktım şaşkınlıkla. Ormanın derinliklerinde ağaçlar birer birer yıkılıyor büyük bir duman üzerimize doğru geliyordu.

"Büyük bir şey yaklaşıyor." Axell bunu söylerken sesi titremişti. Korktuğu her halinden belli oluyordu. "Siz imparatorluk tarafından seçildiniz bir şeyler yapabilirsiniz öyle değil mi?" Maizen umutla Menaminin kollarına sarıldı. "Durdurun o yaratıkları!"

"Silahlarımız yok" dedi Al haykırarak. Telaşlandığı belliydi. Yaratık olduğunu tahmin ettiğimiz şey her saniye bize daha çok yaklaşıyordu. Akira atının iplerini kendine çekerken mırıldandı. "Kaçacak vaktimiz yok çok hızlı." 

Ölmeye hazır gibiydiler.

Bu kadar kolay mıydı?

Maizen bana döndü yavaşça. Sonunda mavi gözleri, ela gözlerimle buluşmuştu. "Lux." dedi dolu dolu gözlerle. "Nolur yardım et." Yer hafif bir şekilde sarsılmaya başlarken, hızla Maizen'in ellerini tuttum. "Diğerleri umurumda değil şansımız varken gidebiliriz." 

Menami bağırarak attan indi. "Kes sesini!" Beni ittirmesine izin verdim. Darbesiyle birlikte gerilemiştim. Sinirli bir şekilde yumruk yaptığı elini bana doğrulttu. "Bahsettiğin bir insan hayatı! Seni aptal bencil tavırların yüzünden ben canımdan olmayacağım."