Alarmın sesiyle uyanan ilk kadın olmuştu."Savaş mı çıktı ulan bu ne?!" derken adamın telefonunu yere fırlattı fakat alarm susmak bilmiyordu.Güya adam kadından önce uyanıp ona güzel bir kahvaltı hazırlayacak ve haliyle güne mutlu başlayacaklardı.Kadın belden aşşağısını yatakta bırakıp kendini yere attı ve telefona uzandı;saat 14.33'ü gösteriyordu.İlk defa bukadar çok yatmıştı,sağ tarafında uyuyan adama baktı sanki elinde olsa yüzyıllar boyunca adamın göğsüne yatıp sakallarıyla oynayabilirdi.Adam herzaman ki gibi sessizliği bozan kişi olmuştu.Kadın arkasını dönmüş telefonunda ki cevapsız çağrılarla uğraşıyordu ki adam kadının sol omzuna hiç unutamadığı sıcaklığıyla bir öpücük armağan etti.Kadın kafasını çevirdi;adam kadının iççamaşırının askısıyla oynamakla meşguldu,hâla biraz alkol kokuyordu.Kadını belinden kavrayıp üstüne doğru yatırdı,kadın dudaklarını adamın boynuna dokundurdu;titriyordu bu defa."Ne yapıyorsun kızım sen?"dedi kendi kendine ama vazgeçmeyecek gibiydi.1senedir saçlarına dahi dokunmamıştı adamın,dokunamamıştı.Heyecandan eli ayağına dolaşacak gibi olsada uzun sürmedi.Kadın başını kaldırdı,kollarını adamın boynunun altından birbirine doladı;özlemle öpmeye başladı lakin bu bir sevişme değil özlediğinin bizzat kanıtıydı.Uzun süreceğini düşünsede kapının ziliyle yarım bırakmak zorunda kaldılar.Kadın uzun zamandır yalnız olmanın verdiği sorumluluk duygusuyla kapıya yöneldi,adam kadına engel oldu ve kalkıp tshirtünü giydi.Kapıyı açtı fakat kimse yoktu muhtemelen yataktan kalkana kadar gitmiş olmalıydı kim geldiyse.Yatak demek yersiz olur,huzuruna geri döndü birnevi ama bu sefer kadın giyinmeye yelteniyordu ki adam engel oldu.Sorgusuz sualsiz saatlerce seviştiler,kadın adamın başını çıplak göğsüne yasladı asıl zevk sevişmek değil adamla sevişmekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökyüzü
Non-Fiction"Bir adam değil,hayat seçersiniz."Hiçbirşey sonsuza kadar sürmez,lakin sonu gelse bile beraber olacağız.
