💝31

1.3K 105 3
                                    

Z
မင္းမွာ ႀကိဳက္တဲ့အရာေတြ႐ွိလား။

ခ်န္ရင္အခန္းထဲပန္ဝင္လာေတာ့ ရႊယ္ဟြားသူမထြက္သြားခင္ကပံုဆံအတိုင္း႐ွိေနတာေၾကာင့္

"မင္း ဘာလို႔ဒီပုံဆံအတိုင္းေနေနတာလဲ"

"႐ွင္ပဲမေရြ႔နဲ႔ဆို"

ခ်န္ရင္ ေျပာစရာစကားေပ်ာက္႐ွ သြားၿပီး သေဘာလဲက်မိသြာယသည္ သူစကားကိုနားေထာင္ၿပီး တစ္ခ်ိန္လံုး ဒီပုံဆံနဲ႔ေနခဲ့သည္မွတ္လား

"ကြၽန္မလႈပ္လို႔ရၿပီလား"

ခ်န္ရင္သည္ေခါင္းကိုသာ အသာညိွမ့္ျပလိုက္သည္။
ေနာက္တြင္အေစခံေတြရဲ႕အကူညီနဲ႔ရႊယ္ဟြားေရခ်ိဳးလို႔ၿပီးသြားခဲ့သည္။ရႊယ္ဟြားအဝတ္လဲခ်ိန္တြင္

"အေပၚ ထပ္ေတြမဝတ္နဲ႔အံု မင္းေဆးထည့္ရအံုးမယ္"

ရႊယ္ဟြားသည္ သူကိုယ္ကို ဝတ္ေနဆဲျဖစ္တဲ့အေပၚဝတ္ရံုကိုတင္းတင္းစိလိုက္ၿပီး
"အားး ႐ွင္ထြက္သြား"

"ဘာလို႔လဲ"

"ကြၽန္မရင္ခံပဲဝင္ရေသးတယ္ ထြက္သြား"

ခ်န္ရင္သည္ ရႊယ္ဟြား႐ွက္ေနတာကိုသည္တဲ့အခါစခ်င္လာသျဖင့္ မထူးျခားတဲ့အမူယာနဲ႔

"ကိုယ္အကုန္ျမင္ဖူးတာ ပဲမင္း႐ွက္ေနစရာမွမလိုတာ"

ရႊယ္ဟြားသည္ ခ်န္ရင္စကားကိုၾကားေသာအခါ အနားမွာ႐ွိေနေသာပစၥည္းနဲ႔ေကာက္ေပါက္လိုက္သည္။
ခ်န္ရင္ကေတာ့အသာေလးေ႐ွာင္ၿပီး

"ဆိုးေနရာရပ္ေတာ့ ေဆးထည့္ရမယ္"

ခ်န္ရင္က အတည္ေပါက္ေျပာလာတဲ့အခါ ရႊယ္ဟြားသည္မတတ္ႏိုင္ပဲသူစကားသာနာခံလိုက္ရသည္ ခ်န္ရင္သည္ ရႊယ္ဟြားေက်ာကိုေဆးလိမ္းေပးေနရင္း ေနာင္တရေနသည္။
သူစိတ္ထဲမွာလဲ
(ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေနာက္ ကိုယ္အတတ္ႏိုင္ဆံုးစိတ္ကိုထိန္းပါမယ္ဟြားအာ အရမ္းနာေနလား ကိုယ္တကယ္ကိုဒီေလာက္ထိမလုပ္ခ်င္ခဲ့ပါဘူး ညက ကိုယ္အရမ္းမူးသြားလို႔ပါ)

ညကခ်န္ရင္ အသိစိတ္ျပန္ဝင္လာလို႔ ပင္ရႊယ္ဟြား ကံ​ေကာင္သြား တာျဖစ္သည္ မဟုတ္လ်ွင္ သူရႊယ္ဟြားကိုေျခေတာ္တင္ျဖစ္မည္ျဖစ္သည္။

အရာအားလံုးကို စတင္မိခဲ့ေသာ ကြၽန္မ s1Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang