de Mythische wezens

part 3

Lenore was onderweg naar de stallen toen ze langs de buiten velden liep. Ze zag dat alles alweer klaar was gezet voor de boogschietles van later vandaag. Ze keek om zich heen en toen ze zeker was dat ze alleen was liep ze naar een van de bogen en pakte ze hem om. Ze vuurde een paar pijlen af en ze waren allenmaal raak. Ze keek om zich heen om een verdere target uit te kiezen en koos uiteindelijk een oud beeld op de rand van het dak van de school stond. Het houten beeld dat ze gekozen had had een schild vast en precies in het midden van het schild plaatste ze een paar van haar pijlen. Pas te laat realiseerde ze zich dat ze de pijlen daar nu niet meer weg zou krijgen. Ze legde snel de boog weg en vervolgde haar weg naar de stallen. Ze was vroeg opgestaan zodat ze voor haar lessen van vandaag even nog naar de stallen kon, niet eens om te reiden ze wou gewoon even bij de paarden zijn. Ze liep stilletjes de stallen in en zocht het paard waar ze de dag daarvoor op had gereden. Toen ze het beest had gevonden keek ze op de stal om erachter te komen hoe het paard heette. "Spirit, hmm. Hai Spirit." het paard keek op bij het horen van zijn naam, hij kwam naar haar toen en Lenore voerde hem een appel die ze bij de ingang had gevonden. Hij at hem tevreden op. Lenore hoorde de deur van de stallen opengaan en iemand naar binnen lopen, snel sprong ze in de stal bij Spirit erbij, en bleef zo stil mogelijk liggen. De voetstappen kwamen steeds dichterbij en stopte bij de stal naast haar. "Lenore waar zit je?" Riep Sam toen keihard. Lenore kwam verbaasd overeind. "Wat de hell doe jij hier?!" zei ze. "Kan ik net zo goed aan jou vragen!" "Ik uhmm..." ze probeerde heel hard aan een goed excuus te denken maar er kwam niks in haar op. "Ja dat dacht ik al." Lenore klom uit de stal terwijl Sam chagrijnig toe bleef te kijken. Ondertussen ging hij zitten op een stapel hooi. Lenore sprong het laatste stukje naar benden en liep richting de deur. "Da dacht ik nie." Lenore draaide zich rustig om. "Hou me maar eens tegen." Ze draaide zich weer terug maar nog voor ze de deur hendel vast had werd ze op de grond geworpen. "Ben je gestoord?!" Schreeuwde Lenore naar Sam die boven op haar op de grond lag. "Hallo ik zit letterlijk 5 cm van je gezicht af je hoeft niet te schreeuwen." Het was even doodstil en voor een paar seconde wat als minuten voelde. Ze staarde ze in elkaars ogen totdat Lenore weer begon te schreeuwen. "Ga vAN ME AF!!" tegelijk duwde ze Sam van haar af. Ze sprong op gunde hem nog een hele vuile blik en verliet toen snel de stallen en haasten zich terug naar Melaine. Ze liep de kamer in en stortte neer op het bed. "Goeie morgen." Melaine ging naast Lenore zitten. "Waar was je?" "Lekker geslapen?" Het bleef lang stil. "Ik wil terug naar Aldercy!" "Goeie morgen terug, Ik was even een wandeling maken, ja heb lekker geslapen." Grapte Melaine. "Ik meen het Laine ik wil terug!" "Ja dat snap ik maar... hoe? En kunnen we haar wel vertrouwen want jij hebt toch ook haar litteken gezien?!" "Littekens zeggen niks..." "Okay dit gesprek voeren we een ander keer verder we hebben zo les." Ze stonden op en liepen samen naar het lokaal. "Uhm Laine ik ga even op bed liggen voel me niet zo goed, geef jij het door." "Moet ik niet mee?" "Nee nee wil niet dat je weer een les mist." Lenore draaide zich om en liep terug richting haar kamer. "Beterschap Nore!" Lenore kwam in de kamer kleedde zich om in haar rij kleding en ging naar de stallen. "Heyy Spirit." Ze zadelde Spirit op en vertrok snel. Ze legde dezelfde route door het bos af totdat ze weer bij de ruïne aan kwam. Ze liep snel naar binnen. "Aldercy? Aldercy?"

"Mevrouw Lenore komt wat later ze voelde zich niet zo lekker." "Okay juffrouw Bryant bedankt voor het doorgeven, neem plaats." Deze les werd geven door Miss Torres.Melaine ging achter in het lokaal zitten en luisterde naar wat Miss Torresallemaal aan het vertellen was. "Een dame is altijd goed gekleed, ze heeftaltijd een korset aan, haar onderjurk, de linnen geborduurde jurk. Een echtedame komt weinig buiten en als ze wel buiten komt heeft ze altijd een parasolbij zich, want zoals jullie weten kan een echte dame niet bruin zijn. Een echtedame is spierwit." Melaine keek naar haar bruin gekeurde arm, zij was altijd zoveel buiten dat ze verre van spierwit was. Ze zuchtte en zakte onderuit. MissTorres keek meteen haar richting op. "Een echte dame zit altijd rechtop." Snelkwam Melaine weer overeind. Na wat voelde als een eeuwigheid ging opeens dedeur open. Lenore kwam binnengelopen. Melaine schok van wat ze zag Lenore hadeen grootte haal op haar over haar neus naar haar wang die zo te zien netgehecht was. Miss Torres draaide zich om en schok ook ze probeerde het niet telaten zien maar Melaine zag het. "Welkom juffrouw Gonzalez ga maar naastjuffrouw Bryant zitten." Stilletjes deed Lenore wat haar gevraagd was en gingze naast Melaine zitten. Met grootte ogen keek Melaine Lenore aan. "Wat de hellis er gebeurd?!" vroeg ze zo stil mogelijk maar jammer genoeg niet stil genoeg."Een dame scheldt nooit en al helemaal niet met HELL." Melaine wachtte tot MissTorres weer verder met haar verhaal ging en keerde zich toen weer tot Lenore."Nou?!" "Ben uitgegleden." kreeg ze uiteindelijk als antwoord. Melaine woureageren maar Miss Torres gunde haar een ongeduldige blik toe dus liet ze hetgesprek maar voor wat het was. "Okay nu wil ik dat iedereen zich gaat omkledenin jullie rij kleding en dan verzamelen we zo in de stallen." Iedereen stond enverlieten enthousiast het lokaal. "We gaan paardrijden!" Melaine zwaaide haararmen in de lucht en Lenore begon te lachen. "Een dame zwaait nooit net haararmen boven haar hoofd." zei Lenore met een nep accent van Miss Torres."Precies juffrouw Gonzalez." zei Miss Torres toen ze langs de dames liep. Lenore keek met geschrokken grote ogen naar Melaine die aan het gieren was vanhet lachen. De meiden kleden zich snel om en er werd niks meer gezegd overLenore haar snee.

Ze haastte zich naar de stallen want ze waren te laat, onderweg kwamen ze lang de jongens die zwaardvechten aan het oefenen waren maarer was geen tijd om te stoppen dus rende ze snel door. Toen ze binnen kwamenstormen was de rest er al en Miss Torres was al bezig met haar verhaal. Zegunde de dames even een strenge blik en zei "Echte dames rennen nooit." Maarging daarna weer verder met haar verhaal. "Ik herhaal mezelf even, iedereenkiest een paard uit zadelt hem op en wacht daarna op verdere instructies." Allemeisje begonnen door elkaar te lopen, Melaine had al snel het paard gevondendie ze gister had en kwam erachter dat hij River heette. Toen Lenore bij Spiritaan kwam stond er al een ander meisje. Kwaad keek ze het meisje aan. Het meisjekeek onschuldig terug. Lenore keek naar de lengte van het meisje vergeleken methet paard en begon te lachen. "Lieverd ik denk dat je een ladder nodig hebt wilje ooit op dit paard komen." zei ze lachend. Het meisje keek geschrokken enliep toen snel naar een ander paard. Lenore voelde zich een beetje schuldigmaar zo gouw ze weer in de ogen van Spirit keek was dat weg en glimlachende zetevreden. Aan de andere kan stond Melaine te lachen en schudden ze nee. OokLenore begon te lachen maar dat werd abrupt verstoord door een schel fluitje.Bij de uitgang van de stallen stond Miss Torres met een fluitje in haar mond."Nu ik iedereens aandacht heb zadel je paard op en dan zie ik jullie zo in hetweiland." Iedereen zadelde hun paard op en liet er mee naar het weiland,Melaine en Lenore liepen achteraan. "We kunnen ook gewoon opstappen en daarheenreiden." zei Melaine met een grijns. Beide meiden bestegen hun paard en redenin galop het laatste stuk naar het weiland waar Miss Torres al op haar paardzat te wachten. Iedereen keek hun verbaasd aan en begonnen te smiespelen. MissTorres keek verbaasd naar de twee paarden met ruiters die aan kwamengalopperen. Ze stopte vlak voor Miss Torres en wachtte af wat ze ging zeggen.Ondertussen kwamen er steeds meer mensen aan bij het weiland er waren zelf eenpaar jongens mee gelopen om te zien hoe Miss Torres zou reageren. Er verscheenopeens een onverwachte glimlach op het gezicht van Miss Torres. "Uitstekendmeiden dat was verbazingwekkend goed." Lenore en Melaine keken elkaar verbaasdaan. Ze knikte verbaasd naar Miss Torres die trots terug knikte. Ook omstanderskonden niet geloven wat er net was gebeurd. Toen iedereen er was begon MissTorres weer te praten. "Nu dat eindelijk iedereen er is wil ik beginnen met tezeggen dat ik trots ben op deze twee leerlingen hier voor me, hun rij kunstenzijn uitstekend. Ik ben teleurgesteld in de rest die niet eens hebbengeprobeerd op te stappen, maar volgende les misschien beter." Er ontstond veelgeroezemoes onder de meiden. "Iedereen terug naar de stallen zadel je paard afen zet hem terug in zijn stal en dat was het voor vandaag." Verbaasd draaideiedereen om en liep terug. Melaine en Lenore spoorde hun paarden aan en vlogende groep voorbij, voordat zij klaar waren met hun paardenafzadelen kwamen de eerste pas de stallen binnen. MissTorres kwam naar hen toe. "Jullie kunnen gaan er zijn geen lessen de rest vande dag dus geniet van jullie vrijheid, en ik herinner jullie er even aan dathet bos verboden terrein is." Miss Torres draaide zich om. Lenore deed net haarmond open om te vragen waarom eigenlijk toen Melaine haar een stoot gaf. "Auw!"Miss Torres draaide zich terug. "Zei je nog iets?" "Nee hoor, ik zie niks." zeiLenore terwijl ze zo'n strak mogelijk gezicht probeerde te houden. Toen MissTorres weg was vertrok haar gezicht. "AUW!! Waarvoor deed je dat?!" "Misschienomdat jij wou vragen waarom we niet in het bos mogen komen?!" Lenore zette eenonschuldig gezicht op. "Waaat ik nhee, ik wou u gewoon een fijne dag wensen.""Erg ongeloofwaardig Nore." zei Melaine nog terwijl ze de stallen verlietLenore liep er snel achteraan.