Toen Lenore wakker werd en rondkeek lach ze in haar eigen bed. "Hallo slaapkop." Hoorde ze lieve stem van Melaine zeggen. Verbaasd keek Lenore naar Melaine. Ze ging voorzichtig rechtop zitten. "Hoe ben ik hier gekomen?" Melaine keek haar verbaasd aan. "Je lag hier al toen ik binnenkwam, gaat het wel." Melaine wou haar hand op Lenore haar voorhoofd leggen maar voordat ze bij Lenore was stond die al en liep ze de kamer uit. "Wat ga je doen? We hebben pas over één uur les." Maar de deur viel al achter Lenore dicht. Ze liep snel naar buiten maar Sam was niet bij de boom, ze liep door naar de velden maar daar was hij ook niet. Met een diepe zucht liet ze zich vallen midden in het veld, ze ging languit in het gras liggen en probeerde zich te herinneren hoe ze in haar bed terecht was gekomen. Opeens kwam er een schaduw over haar heen, ze opende een oog en zag Sam die met een grijns over haar heen gebogen stond. Ze ging rustig overeind zitten en Sam kwam naast haar zitten. "Hoe ben ik in mijn bed terecht gekomen?" "Uhm je was in slaap gevallen dus heb ik je naar je kamer gebracht." Het bleef even stil. "Bedankt." Zei Lenore toen. Ze liep zich weer vallen en Sam deed hetzelfde. "Hey Lenore!" Cynric kwam aanlopen Lenore kwam snel overeind, naast haar kwam Sam met een brom ook overeind. Lenore keek waarschuwend naar Sam die chagrijnig opstand en wegliep. "Wat is er met hem?" vroeg Cynric. "Hij heeft zijn dag gewoon niet." Zei Lenore terwijl ze Sam kwaad nakeek. Ze draaide zich naar Cynric en toverde snel een glimlach op haar gezicht. "Ow gelukkig ik dacht even dat het aan mij lag en hij me gewoon niet mocht." Zei Cynric vrolijk. Lenore hield wijselijk haar mond. "Dus was er iets of..." zei ze uiteindelijk. "Ow nee hoor ik zag je liggen en dacht ik zeg even gedag." Lenore knikte en stond op, ze klopte haar jurk af en wou weglopen. "Heb je zin om een stukje door het bos te reiden." Zei Cynric toen opeens. Lenore draaide zich verbaasd om. "Het bos is verboden gebied weet je nog." "Ja maar ik dacht dat je je daar niks van aan trok, net zo met haar zwaardvechten je weet wel. Hoe is dat trouwens nog afgelopen want ja Sam is niet weggestuurd en ik da- "Ik heb les!" onderbrak Lenore hem. Ze draaide om en liep weg zonder om te kijken
(sorry dat het zo lang duurde had examens en wij me daar volledig op focussen, maar daarom post ik wel even een paar extra hoofdstukken.)
JE LEEST
de Mythische wezens
خيال (فانتازيا)Hij luisterde naar de voetstappen van zijn moeder die steeds verder weg klonken en toen hij zeker was dat ze weg was draaide hij zich terug naar het bed. Lenore keek hem huilend aan en schudde voorzichtig nee. Hij liep naar haar toe en nam haar hoof...
