de Mythische wezens

part 4

Onderweg terug kwamen ze weer langs de jongens die aan het zwaard vechten waren. Lenore keek of Sir Cox ergens was en toen ze hem nergens zag liep ze met Melaine naar Sam. Hij was goed bezig, duidelijk aan het winnen. "Mag ik ook eens." vroeg Lenore aan de andere jongen. De jongen keek haar heel verbaasd aan. Hij keek naar Sam die hem een knikje gaf en gaf daarna het zwaard aan Lenore. "Nore weet je dit zeker?" vroeg Melaine. "Maak je geen zorgen Laine ik kan dit!" "Wat de hell is er met jou gezicht gebeurt?!" Lenore rolde geïrriteerd haar ogen. "Minder praten meer vechten." zei je en toen stak ze het zwaard naar voren. Sam sprong opzij waarmee hij het zwaard maar net ontweek. "What the..." Maar voor hij zijn zin kon afmaken deed ze het weer. Hij liet zichzelf op de grond vallen om het zwaard te ontwijken, hij rolde over en kwam toen soepel weer overeind. Ze keken elkaar even uitdagend aan en toen gingen ze los. Voordat de ene de slag van de ander had ontweken sloegen ze alweer terug. Een paar keer was er bijna iemand een hand kwijt en ze hadden elkaar al een paar keer geraakt zelf. Sam had een ondiepe snee op zijn wang die best wel bloede. En Lenore had een snee in haar schouder die er vanaf Melaine haar stand punt ook niet heel diep uitzag. Ze bleven maar door gaan en waren heel gewaagt aan elkaar. Ondertussen waren de meeste jongen al gestopt en stonden om hun heen. Opeens hoorde ze een hele harde kreet. "Stop dit onmiddellijk!!" Sir Cox kwam aan lopen met een heel rood kwaad gezicht. Sam en Lenore stopte abrupt. Sir Cox wurmde zich door de cirkel jongens heen en pakte Sam bij zijn nekvel vast. "Wat dacht je wel niet, met een meisje vechten ben je gestoord. Naar mijn kantoor nu!" Hij wierp Sam op de grond. Sam stond snel op en vertrok naar het kantoor van Sir Cox. "En jij..." Het was even stil en je zag hem denken. "Ik verwacht jou hier morgen vroeg om 3 uur om te helpen klaarzetten." Hij draaide zich om en vertrok, waarschijnlijk naar zijn kantoor waar Sam aan het wachten was. Melaine liep naar Lenore toe. "Daar ben je verbazingwekkend goed vanaf gekomen." "Zeg dat wel!"

Lenore sloeg haar arm door die van Melaine en zo liepen samen naar de boom. Melaine ging galant zitten en Lenore ging naast haar zitten. "Ja echt alles is makkelijker aan een broek." zei Melaine terwijl ze haar paardrijbroek bewonderde. Lenore moest lachen maar stopte al snel weer. "Denk je dat Sam erg gestraft gaat worden?" vroeg ze toen. "Ben er wel bang voor ja, maar waarom je mag hem toch niet." probeerde Melaine nog te grappen. "Het is niet dat ik hem niet mag, en het was mijn idee en straks komt hij er heel erg mee in de problemen."

Melaine stootte Lenore aan en wees naar de deur van de school. Ze draaide zich snel om en zag Sam naar buiten komen met allemaal tassen en voor de school stond een koets. Geschrokken keken de meiden elkaar aan. Lenore sprong op en begon er heen te rennen. Melaine volgde snel. Naast Sam stonden Sir Cox en Miss Torres. Sam stapte al in de koets. "WACHT!!" schreeuwde Lenore hard. Verbaasd draaide iedereen hun kant op. Buitenadem kwamen Melaine en Lenore tot stilstand. "Je mag hem niet wegsturen, want." begon Lenore. "Het was mijn idee!" zei Melaine toen opeens. Verbaasd keek Lenore naar Melaine. Maar al snel stelde ze haar uitdrukking bij. "Ik daagde hun uit om te kijken wie beter was, sorry." Melaine werd verbaasd aangekeken door eigenlijk iedereen. "Uhm erg bedankt voor je eerlijkheid, Sam jij mag je spullen terugbrengen en Melaine kan je even meer naar het kantoor komen?" Lenore stapte naar voren. "Wat gaan jullie doen?" Sir Cox keek haar boos aan. "We gaan het hebben over haar straf bijvoorbeeld." Sam sprong van het trappetje van de koets. "Het was mijn idee!" Lenore keek vlug naar Sam. "Het was mij idee!" Verbaasd keek Miss Torres van Sam naar Lenore naar Melaine. "Dan gooien we jullie er alle drie uit!" zei Sir Cox. "Dat dacht ik niet, alle drie morgen vroeg om 3 uur op de vecht baan helpen opbouwen. En laat dit niet nog eens gebeuren." Zie Miss Torres. Sir Cox keek verbaasd naar Miss Torres. Alle drie vonden ze dat wel een goed moment en er tussen uit te knijpen.

Snel vluchtte ze naar binnen, ze rende door naar de bibliotheek. Ze stortte zich neer in de comfortabele stoelen daar. "Bedankt, jullie allebei!" zei Sam toen. Plotseling begonnen ze alle drie te lachen. "Zag je Cox zijn gezicht?!" gierde Melaine. Er liep een jongen hun richting op. "Hey dat was een mooi stukje zwaardspel." Zei hij tegen Lenore. "Bedankt, uhmm" zei ze blozend terug. "Cynric." "Bedankt Cynric, mijn naam is Lenore Gonzalez." "Het was een genoegen kennis te maken Lenore Gonzalez." Hij gunde Melaine nog een glimlach toe en verdween toen weer. Sam deed alsof hij overgaf. "Het was een genoegen kennis te maken Lenore Gonzalez, ha je kan ook gewoon zeggen dat je een gestoorde creep bent." Zei Sam. Melaine en Lenore keken hem verbaasd aan. "Wat heb je tegen hem hij deed gewoon lief?!" zei Melaine. "Lief lief?! Hij was aan het slijmen, en jullie trapte er in!" Lenore begon te lachen. "Je bent gewoon jaloers omdat er een andere knappe jongen interesse in ons toont!" "Bedoel je daar nou mee te zeggen dat je mij knap vindt?!" "Dat dat zei ik niet." Zei ze terug terwijl ze rood werd. "O mijn god je vind me echt knap!!" geïrriteerd stond Lenore op en verliet ze de bibliotheek. "Moest dat nou?" zuchtte Melaine. "Wat jij hoorde het toch ook?!" "Ja natuurlijk hoorde ik het ook ik ben niet doof! Maar wat ik bedoel te zeggen is dat ze je eindelijk aardig begon te vinden en dan doe je dit, das gewoon niet zo slim." Melaine stond ook op om Lenore achteraan te gaan. "Wacht!" ze draaide zich om. "Weet jij hoe ze aan die snee komt?" Melaine zuchtte en zei. "Ik heb werkelijk geen idee." En verliet toen de bibliotheek.

Het is een kort deel sorry, ben erg druk met mijn examens dus heb minder tijd gehad om te plaatsten.