Akta fundacji SCP

SCP-PL-002

Identyfikator podmiotu: SCP-PL-002

Klasa podmiotu: Bezpieczny Keter

Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-PL-002 musi zostać schwytany i zniszczony najszybciej jak to możliwe. Agentów przebywających na obszarach, gdzie może pojawić się podmiot, wyposażono w sprzęt przechwytujący z serii G310, posiadający między innymi zapas skroplonego środka amnezyjnego klasy A. Operacja schwytania SCP-PL-002 została zakrojona na szeroką skalę i w chwili obecnej zaangażowanych w nią jest 16 oddziałów MFO Lambda. Każdy pracownik Fundacji po zaobserwowaniu u siebie wyjątkowo pogorszonego samopoczucia bądź nagłego przygnębienia zobowiązany jest (pod groźbą wydalenia bądź neutralizacji) bezzwłocznie zgłosić to jednemu z dowódców MFO Lambda lub Nadzorcy (który z kolei obliguje, iż w trybie natychmiastowym przekaże informację członkowi rady O5). Ze względu na bardzo rozległe pole rażenia obiektu, wszelkie spostrzeżenia należy zgłaszać nawet mimo wątpliwości.

Według wytycznych archiwalnych, SCP-PL-002 miał przebywać w szerokim oraz długim na dwieście (200) metrów pomieszczeniu znajdującym się co najmniej kilometr pod ziemią (dogodne warunki panowały w Strefie-█) i strzeżonym przez czterech (4) wykwalifikowanych ochroniarzy Fundacji 24 godziny na dobę. Pomieszczenie musiało być oddzielone od reszty kompleksu przedsionkiem w postaci prostopadłościennego pokoju próżniowego, do którego powietrze wprowadzano tylko na czas eksperymentów z personelem klasy D. ██/██/████r. nastąpiło ominięcie przechowalni przez podmiot (zobacz Incydent 002-1)

Opis: SCP-PL-002 to pięcioatomowa cząsteczka nieznanego dotąd pierwiastka. Wszelkie próby zbadania właściwości lub składu podmiotu zakończyły się niepowodzeniem oraz przynajmniej częściowym uszkodzeniem aparatury badawczej. W promieniu stu metrów od siebie obiekt emituje anomalne pole (prawdopodobnie działające na zasadach pola elektromagnetycznego) o wysokości pięciuset metrów, wpływające diametralnie na samopoczucie wszystkich znajdujących się w jego zasięgu ludzi.

SCP-PL-002 może podróżować z dowolną zmienną prędkością po terenie całej Polski (ustawienie [USUNIĘTO] przy wszystkich skrajnie wysuniętych na północ, południe, wschód i zachód punktach kraju zneutralizowało ryzyko przemieszczenia się podmiotu przez granicę, również drogą morską), jest przezroczysty i bezwonny. Jego obecność można wykryć tylko na podstawie nagle pogarszającego się samopoczucia (co jest ignorowane przez większość ofiar) bądź dzięki [UTAJNIONO] (na polecenie O5-█), w które również wyposażone zostały wszystkie oddziały MFO Lambda.

Działanie SCP-PL-002 po raz pierwszy zaobserwowano 11/09/████r. w █████ █████ (Stany Zjednoczone); wtedy też Agenci Fundacji testujący tam prototyp osprzętu przechwytującego G310, odnotowali "złapanie" dwóch atomów nieznanego pierwiastka, do których potem dołączyły kolejne trzy, tworząc cząsteczkę. Potwierdziło to również zdolność podmiotu do samodzielnego rozszczepiania (nie zdołano później wywołać podobnej reakcji w warunkach laboratoryjnych). Kiedy jeden z Agentów popełnił samobójstwo po powrocie na teren polskiej filii, Fundacja rozpoczęła szczegółowe badania nad schwytanym obiektem.

Działanie podmiotu w każdym przypadku wygląda identycznie: zdrowa ofiara znajdująca się w zasięgu SCP-PL-002 przez pięć minut zaczyna odczuwać zmęczenie oraz znaczne pogorszenie nastroju. Po piętnastu kolejnych minutach pojawiają się objawy typowe dla gorączki, tj. podwyższona temperatura ciała, uczucie chłodu; występują też zawroty głowy, drgawki i wymioty. Ofiara wykazuje niechęć do życia, zaczyna podsumowywać swoje dotychczasowe osiągnięcia, twierdząc, że tak naprawdę nic nie znaczy. Po łącznie czterdziestu minutach spędzonych w zasięgu SCP-PL-002, ofiara zrobi wszystko, by popełnić samobójstwo; unieszkodliwi też każdego, kto stanie na jej drodze. Jeśli zostanie powstrzymana, należy zastosować Procedurę █. Stosowanie Procedury █ na dłuższą metę nie przynosiło rezultatów; ofiara umierała w wyniku [ZMIENIONO] również po podaniu środka amnezyjnego klasy A — dr H█████. Na podstawie eksperymentu nr 2 wysnuto hipotezę zakładającą, iż obiekt może być częściowo świadomy.