47.

137 7 3
                                    

'Je speelde zo goed!' Blij vloog Mikayla Perr om de hals. 'Dankjewel.' Perr sloeg zijn armen om Mikayla heen. 'En je speelde ook nog eens heel de wedstrijd. Goed gedaan.' Mikayla liet Perr los. 'Dankje Mik.' Glimlachte Perr.  'Ik meen het, Perr. Je deed het echt super.' Prees ze de jongen.

'Komt omdat jij er was.' Antwoordde Perr. Mikayla glimlachte. 'Dat is overdreven.' Zei ze. 'Nee hoor. Ik meen het. Ik speelde zo goed omdat jij op het tribune zat.' Zei Perr overtuigd. Mikayla bloosde. 'Dan ben jij blij dat ik ben gekomen.' Antwoordde ze. 'Dat ben ik ook zeker.' Knikte Perr.

'Zullen we maar naar huis gaan?' Vragend keek Perr haar aan. 'Ja, is goed. Wil je niet blijven om nog wat te drinken?' Vroeg Mikayla. Perr schudde zijn hoofd. 'Ik heb andere plannen.' Hij keek haar geheimzinnig aan. 'O nee he. Je weet dat ik niet van verassingen houd.' Kreunde Mikayla. 'Dit ga je leuk vinden. Hoop ik.' Zei Perr. 'Hmm ik hoop het.' Mompelde Mikayla. 

Perr en Mikayla zeiden iedereen gedag en ze verlieten de spelerslounge van de Johan Cruijff Arena. Kletsend liepen ze naar de parkeerplaats en ze stapten in de auto. 'Heb je alles?' Vroeg Mikayla nog een keer voor de zekerheid. Perr knikte. 'Mijn tas zit in de achterbak, mobiel in mijn broekzak en meer had ik niet mee.' Antwoordde hij. 'Mooi. Dan kunnen we gaan.'

Perr startte de motor van de auto en ze reden weg. 'Zullen we een muziekje opzetten?' Vroeg Mikayla. 'Ja hoor.' Knikte Perr. Mikayla drukte op de knop van de radio en de radio ging aan. 

Ik had het ook niet zo bedacht
Weet dat jij niet bij me past
Heb het zo vaak geprobeerd
En ik wou dat het anders was
Heb er zo hard in geloofd
En ik weet jij deed dat ook
Toen kwam jij met de klap
Misschien is het beter zo
Maar we waren toch goud
Zeg me wat als ik jou nooit vergeten kan
Nu ineens ben je weg
Maar het voelt nog niet echt alsof ik dit kan
Denk je dat het makkelijk is ofzo
Je spookt door m'n hoofd omdat ik nog steeds in ons geloof
Maar we waren toch goud
Zeg me wat als ik jou nooit vergeten kan

Zachtjes zong Mikayla de tekst mee. 'En wanneer mag ik je nou opgeven voor de voice?' Vroeg Perr. 'Nooit.' Antwoordde Mikayla meteen. 'Ah waarom niet? Je zingt echt niet vals hoor.' Zei Perr. 'Dat zeg je alleen maar zodat ik me goed voel.' Antwoordde Mikayla. Perr gniffelde. 'Helemaal niet. Dat meen ik.' Zei hij. 'Jaja.'

'Weet je Perr. Eigenlijk voel ik me sinds deze week pas echt weer gelukkig. Ik heb mij echt lang niet zo gevoeld.' Zei Mikayla. Perr keek eventjes opzij. 'Echt waar?' Vroeg hij. Mikayla knikte. 'Ik had altijd het idee dat ik naar Amsterdam moest komen met een reden maar al snel bleek het toch wel tegen te vallen. Op jezelf wonen, geld verdienen, boodschappen doen.'

'Het is inderdaad heel wat ja.' Knikte Perr. 'En weet je? Toen ik Jurgen ontmoette wist ik niet of ik blij moest zijn of moest huilen van verdriet. Ik ben nooit helemaal over mijn jeugdliefde heen gekomen. En dan had je nog Laura en het ongeluk. Ik voel me nu eindelijk weer blij.'

'Mik, waar wil je heen met dit verhaal? Ik moet op de weg letten.' Zei Perr. Mikayla gniffelde. 'Sorry. Ik zal straks verder gaan als we thuis zijn. Wacht waar rijd je heen? Dit is niet richting ons huis.' Ze keek Perr aan. Perr glimlachte geheimzinnig. 'Heb geduld.' Zei hij. Mikayla zuchtte. 'Ik en geduld gaan niet goed samen.'

Na tien minuten rijden stopte Perr de auto op een parkeerplaats. 'Waar zijn we?' Vroeg Mikayla. 'Kijk om je heen en vertel wat je ziet.' Antwoordde Perr. 'Parkeerplaats, weiland, vliegtuigen.' Somde Mikayla op. 'Juist.' Antwoordde Perr. 'Wat juist? Ik begrijp je niet?' 

'Je zei net in de auto dat je je verhaal zou afmaken als we thuis zijn. Je kan het ook nu vertellen?' Perr keek haar hoopvol aan. 'Perr Schuurs... zo makkelijk kom je er niet onderuit.' Zei Mikayla. Perr grijnsde. 'Als jij verteld wat je wilt zeggen vertel ik het ook.' Beloofde hij. 'Flauw ben je.'

'Ik weet het. Vertel nou maar gewoon wat je wou zeggen.' Drong Perr aan. Mikayla zuchtte. 'Ik dacht gewoon dat ik nooit over Jurgen heen zou komen. Elke keer als ik hem zag maakte mijn  hart over uren, was ik verdrietig dat hij met Laura had maar nu is het weg. Er is iemand anders die mij blij maakt, wie mijn hart sneller laat kloppen. Iemand die oprecht met mij is en ook vrijgezel is.' Zei Mikayla.

'Wie?'

Nieuwe startWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu