Nieuwe start

42.

Het was een aantal dagen later en de interlandbreak was aangebroken. Perr was niet geselecteerd voor oranje dus hij bleef lekker thuis. Perr baalde ervan dat hij niet geselecteerd was maar Mikayla vond het stiekem wel leuk dat hij thuis bleef. Ze had wat leuks verzonnen om te gaan doen en daarom wou ze hem verassen. 

'Perr, we gaan zo wat leuks doen.' Mikayla was in de keuken een tas aan het klaar maken. Ze deed er drinken en wat te eten in. 'Wat gaan we doen dan?' Verbaasd kwam Perr de keuken ingelopen. 'We gaan naar de dierentuin.' Zei Mikayla vrolijk. 'De dierentuin? Wat is daar nou weer te zien?' Perr keek het meisje verbaasd aan. 'Nou gewoon wat ze altijd in een dierentuin hebben: dieren.' Zei Mikayla schouderophalend. 

'En naar welke dierentuin wil je gaan?' Vroeg Perr. 'Ik wou eigenlijk naar Blijdorp maar aangezien dat in Rotterdam is leek het mij maar beter om naar Artis in Amsterdam te gaan. Ik heb de kaartjes al uitgeprint. Ze liggen daar op tafel.' Mikayla wees naar de keukentafel. Perr glimlachte toen hij de kaartjes zag. 'Laten we zo dan maar gaan.' 

'Goed plan! Ik heb al een tas ingepakt met eten.' Zei Mikayla. 'Zullen we dan maar gaan?' Vroeg Perr. 'Haha jij hebt er stiekem wel zin in zo te zien.' Plagend keek Mikayla de jongen aan. 'Misschien een beetje.' Grijnsde Perr. 'Ik dacht al dat je het leuk zou vinden.' Mikayla gaf Perr de tas met eten en drinken.

'He, wat moet ik hiermee?' Vroeg Perr. 'Bij je houden. Ik ga mijn jas pakken.' Mikayla pakte haar jas van de kapstok en ze trok hem aan. 'He Mik, wacht op mij.' Perr liep achter Mikayla aan en hij pakte ook zijn jas van de kapstok. 'Ben je bang dat ik je alleen achterlaat?' Grijnzend keek Mikayla hem aan. 'Misschien een beetje.' Snel trok Perr zijn jas aan. 'Pak jij de kaartjes?' Vroeg Mikayla. 'Ja.' Perr liep naar de tafel en hij pakte de kaartjes.

Mikayla en Perr verlieten het huis en ze stapten in Perr zijn auto. Het was maar een kwartiertje rijden naar Artis dus ze hoefde gelukkig niet heel lang in de auto te zitten. 

Na twintig minuten rijden kwamen ze aan bij de dierentuin. Door de drukte in Amsterdam hadden ze er wat langer over gedaan. Perr parkeerde zijn auto op de parkeerplaats. Mikayla en Perr stapten uit de auto en ze liepen naar de ingang. 'Jij hebt de kaartjes toch?' Vragend keek Mikayla hem aan. 'Ja, die heb ik.' Knikte Perr. 'Gelukkig! Ik was even bang dat we ze waren vergeten.' Antwoordde Mikayla.

'Haha, die vergeet ik toch niet.' Lachte Perr. Mikayla en Perr kwamen aan bij de kassa en Perr liet de twee kaartjes zien. Mikayla en Perr mochten gelijk doorlopen en ze kwamen zo het park in. 'Waar gaan we als eerste heen?' Vroeg Perr. 'De apen.' Zei Mikayla. 'Je bent een zelf een aapje.' Zei Perr plagend. 'Nou ja zeg.' Nep beledigd keek ze Perr aan. 

'Laten we naar de vogels gaan.' Besloot Perr. 'Nee, ik hou niet van vogels.' Zuchtte Mikayla. 'Laten we dan maar gewoon een route gaan lopen door het park. Dan komen we vanzelf overal langs.' Stelde Perr voor. 'Dat klinkt beter.' Knikte Mikayla. 'Wacht. Ik pak eventjes een kaart.' Perr liep een paar meter achteruit waar een werkneemster met kaarten stond. Ze gaf er eentje aan Perr en Perr klapte de kaart open. Al lopend met de kaart in zijn handen liep hij naar Mikayla. 

'Deze kant op Mik. We moeten als eerste naar de stokstaartjes.' Zei Perr. Kletsend liepen de twee naar de stokstaartjes. Na een minuutje lopen kwamen ze daar al aan en Mikayla ging tegen het hek aan staan. 'Wat zijn ze schattig!' Riep ze uit. 'Ze lijken allemaal op die Simon uit de lion king.' Grinnikte Perr. Hij ging naast Mikayla staan en ze keken samen naar de stokstaartjes.

'Echt heel leuk. Zullen we verder lopen?' Stelde Mikayla voor. 'Yes!' Perr en Mikayla liepen verder richting het volgende verblijf. Ze waren aangekomen bij de wolven. 'Ah wat cute.' Vrolijk keek Mikayla naar de wolven. 'Kijk maar uit hoor. Die beesten kunnen gevaarlijk zijn.' Waarschuwde Perr haar. 'Gevaarlijk? Dat valt toch wel mee. Ze zitten gewoon achter de tralies.' Zei Mikayla schouderophalend. 'Nu nog wel ja.' Grinnikte Perr. 'Haha grappig ben je weer.' 

*

Het was het einde van de dag en Mikayla en Perr waren onderweg terug naar Perr zijn huis. 'Bedankt dat je mij meenam Mik. Ik vond het erg gezellig.' Zei Perr. 'Vond ik ook. Je mag wel vaker niet geselecteerd worden voor Oranje. Ik vind het wel leuk zulke dagjes vrij.' Gniffelde het meisje. 'Haha, ik moet wel toegeven dat ik het niet erg vind om mijn dag zo te besteden.'

'Vind je het niet jammer dat je niet geselecteerd bent voor het Nederlands elftal?' Vroeg Mikayla. 'Tuurlijk baal ik wel maar op moment zoals deze zie je hoe belangrijk familie en vrienden zijn. Als er iets niet lukt heb ik altijd jullie die mij opvangen en daardoor krijg ik alleen maar meer motivatie om erbij te zitten.' Zei Perr. Mikayla glimlachte en keek hem aan. 'Ik weet zeker dat het je gaat lukken! De volgende interlandperiode zit jij gewoon bij die selectie.' Zei Mikayla zelfverzekerd. Perr lachte schamper. 'We gaan het zien.'