6 + 1 » ѕтoɴy [Çıkma Teklifi]

6+1

3

"Galiba yanıma gelmeyi yine unuttun, Yüzbaşı?"

Steve elindeki kahve fincanını masaya bıraktıktan sonra utangaç bir şekilde esmer adama çevirdi gözlerini.

"Tony, çok özür dilerim. Ben senin laboratuvarının önüne kadar gelmiştim fakat daha sonra Natasha çağırdı ve geri dönmek zorunda kaldım."

"Önemli değil..." Tony içtenlikle gülümseyip Steve'in karşısındaki bar sandalyesine oturdu ve içine derin bir nefes çekti. Bu sefer hiçbir şeyin bu konuşmayı bölmesine izin vermeyecekti. "Steve, ben seninle bir şey konuşmak istiyorum. Aslına bakardan uzun zamandır istiyorum bunu...-"

"Evet, biliyorum ve benim aptallığım yüzünden hep ertelenip duruyor."

"Hayır, hayır!" Tony hızla kafasını iki yana salladı. "Senin suçun değil, Steve. Sadece kaderin başka bir planı var galiba."

"Ateistsin sanıyordum." diyerek güldü Steve.

Esmer adam da gülerek kafasını iki yana salladı. "Çoğu kişi öyle sanar. Tanrı inancım var sadece çok ön planda tutmuyorum."

"Bizim zamanımızda bu yoktu..." diyerek içine derin bir nefes çekti Steve. "Yani, illaki ateist olanlar vardı fakat bunu her yerde söylemezdin. Dışlanırdın."

"Tahmin edebiliyorum..." diye mırıldandı Tony. Daha sonra alt dudağını hafifçe nemlendirip Steve'in deniz gözlerine baktı. "Steve, benimle bir ak...–"

"Beyler, ne yapıyorsunuz burada?"

Natasha'nın sesi ile gözlerini kapatıp başını öne eğdi Tony. Sakin ol, sakin ol, sakin ol...

"Selam, Nat. Kahve içer misin?"

Steve sevecen bir tavırla konuşurken, kızıl kadın aldığı fincanı Steve'e uzattı. "Harika olur. Bir kaşık şeker at lütfen."

Tony kafasını iki yana salladıktan sonra hızla ayağa kalktı. Steve "Tony, nereye gidiyorsun? Benimle bir şey konuşacaktın." dediğinde, esmer adam dudaklarına yalan olduğu belli olmayan bir gülümseme koyup Steve'e döndü.

"Daha sonra konuşuruz, Yüzbaşı. İyi akşamlar."

Steve'in bir şey demesine müsaade etmeyip hızla adımlarla asansöre girdi ve kapı kapanınca ufak bir çığlık attı.

3) Yine çıkma teklifi edememişti...