I fell in love with his eyes (DUTCH)

7. First Date

'DOE HET VEILIG!' en vlucht dan snel naar binnen. Ik rol met mijn ogen en ren dan de trappen af naar beneden.

Pov George

Elk beetje dat ik dichterbij kom vertraagd mijn snelheid. Als ik naar buiten lopen wil kost elke stap me moeite. Maar ik geef niet op, ik blijf doorgaan. Als ik dat niet doe durf ik Luna misschien wel nooit meer mee uit te vragen.

Pov Luna

Als ik met trillende benen naar buiten loop zit George te wachten. Hij zit midden in het veld met zijn rug mijn kant op. Hij kijkt geconcentreerd naar de lucht, waar felle sterren hangen die de wereld wat belichten. Langzaam loop ik naar hem toe en ga ik op mijn knieën langs hem zitten. Hij ziet me nog steeds niet. 'Hey.' zeg ik uit het niets. Serieus Luna, kon je echt niks beters bedenken.

Pov George

'Hey.' hoor ik ineens. Ik schrik en kijk direct rechts van me. Ik kijk recht in de zilvere ogen van Luna. Ik laat gerust een diepe zucht m'n lichaam verlaten. Haar ogen lijken wel licht te geven door het licht van de sterren. Terwijl ik dat denk voel ik langzaam mijn wangen warm worden en kijk ik snel weg. Ik adem diep in en daarna diep uit. Langzaam voel ik dat mijn hart minder op hol slaat en rustiger wordt. Ik sta op en steek mijn hand uit naar Luna. Ze twijfelt en pakt dan toch mijn hand vast. Ik trek haar omhoog terwijl ik haar ogen nog steeds probeer te ontwijken. 'Hey Luna.' zeg ik terwijl ik haar de bos rozen geef. Dankbaar neemt ze de rozen aan en we lopen samen het terrein af. Onderweg is het stil. Een stilte waar ik niet tegen kan overigens. Volgensmij vindt Luna de stilte best oke.

Pov Luna

Het is stil. En het is ondraaglijk. Het waait en mijn handen voelen koud aan. Om mijn handen warm te houden wrijf ik steeds met mijn handen over elkaar. Iets wat bij George niet onopgemerkt bleef. 'Heb je- Heb je- Heb je het koud?' vraagt hij lief. Hij leek wel te stotteren van de zenuwen... Zou hij dan toch... Nee natuurlijk niet. Hij heeft het vast zelf ook enorm koud. Ik knik twijfelend waarna George licht moet lachen. Voorzichtig alsof hij bang was dat ze zouden breken pakte George mijn handen vast. Een warm gevoel dringt mijn lichaam binnen.

*Tijdskip naar wanneer George en Luna weer terug zijn. No worries jullie hebben niks gemist. Er is HELEMAAL niks gebeurd.*

Pov George

Het is half 3 in de nacht als ik en Luna het schoolterrein weer oplopen. 'Ik vond het gezellig met je, Luna.' 'Ik ook met jou.' we kijken elkaar diep in de ogen aan. Langzaam buig ik naar voren. En opeens...