Todoroki ve reçelin mükemmel uyumu 😌✨

Ah Be Garson...

Düzenlenmedi!

Parantez içine koyduklarım benim fikir/görüşlerim

Otobüste kimsenin sesi solugu cikmiyordu, yanimda Midoriya oturuyor muzik dinliyordu.

Bir anda omzuma bir dokundu ve kafami cevirmemle kulaklığın bir ucunu bana uzatan Midoriya ile karsilasmam bir oldu. "Dinlemek ister misin?"

Elinden kulakligin ucunu aldım "fena olmaz" dedim ve kulakligin sağ tarafi onda sag tarafi da bendeydi. Uyuyana kadar Model dinledik...

Gozumun daldigini hatirliyorum, uyandığım da gunesin isigi yuzume vuruyordu. Kafami kaldirmaya calistim ama sonra fark ettim kafamin üzerinde bir kafa vardi!

O an anladim, uyuya kalmistik ve basimi Midoriya'nin omzuna yaslamıştım oda kafasini benim kafamin uzerine koymustu.

Sesimi çıkarmadım ve kafamı kaldırmadım varana kadar öyle kaldık.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Daha dün karmaşa çıkmasına rağmen UA ya geri döndüğümüzden beri kimse ondan benzetmemişti. Bende konuyu açmıyordum.

Midoriya koşturarak geldi. "Todoroki, hadi gel dondurma alalım!" Kolumdan çektiği gibi beni dondurma kamyonunun yanına götürdü. "Neli istersin? Çikolatalı, çilekli, muzlu..."

"Çikolata." Dedim sade ve düz. Dondurmayı aldık ve sahile doğru yürüdük.

"Baksana onunla hala konuşuyor musun?" Dedi dondurmasını yalarken. Tanrım! Neden doğru düzgün yiyemiyor? Ağzının her tarafı çilekli dondurma!

Umursamamaya çalışarak yanıt verdim. Kimden bahsetmişti ki. "Kiminle konuşuyor muyum?"

Gözlerini denize doğru çevirdi sanki benden kaçırır gibi. "Recep Bey ile." Gözlerindeki hayal kırıklığını görebiliyordum. "Hayır. Iletişimimi tamamen kestim. Numarasını falan da engelledim."

"Bunu duyduğuma sevindim." Kalan dondurmasını ağzına attı ve parmaklarını yalamaya başladı. Deli mi bu çocuk?
Cebimden pecetemi çıkardım ve ağzının kenarlarını silmeye başladım.
"Tch neden bu kadar pis olmak zorundasın?"

Şaşırmış gözlerle bana baktı ve gülümsedi. O- o çok tatlı gülümsüyor. Ne diyorsun Todoriki ?! O senin arkadaşın.

Akşama kadar sahilde sohbet ettik. "Saat on bire geliyor bence artık gidelim " ayaklandım ve elimi ona doğru uzattım kalkması için "Tamam hadi gidelim"

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Eve varır varmaz Uraraka söylenmeye başladı. "Nerdeydiniz bu saate kadar? Telefonunu da burda unutmuşsun? Bu arada 'Götümün kenarı ^^ ' diye kaydettiğin kim? Seni 146 kere aradı"

Midoriya kahkaha atmaya başladı. Benim ise yüzümün kızardığını ben bile hissedebiliyordum şaşkınlıktan dilim tutulmuş haldeyken herkes kahkaha atmaya başladı. Sessizce ama herkesin duyabildiği şekilde "Telefonumu karıştırmayın lütfen" dedim.

Gülme krizine giren Denki konuşmaya başladı, "Aa hadi ama dostum sen birini böyle kaydettiysen sana bir şey yapmış olmalı, söylesene kim bu şanslı kişi?"

Gözlerimi kaçırdım fısıldayarak "Recep Bey" dedim.Herkes anında gülmeyi kesti ve bakakaldı. Tam odama koşturarak gidecektim ki Uraraka kolumdan tuttu "Dur, ne?" Sözünü bitirir bitirmez herkes daha çok gülmeye başladı kendimi tutamadım ve bende gülmeye başladım.