O sırada el fenerimiz söndü. Yanımızda yedek pil de yoktu. Heryer çok karanlıktı. O Efe'nin çığlığını duyduk. Görebildiğimiz tek şey o solucan deliğiydi. Efe'nin sesi gittikçe uzaklaşıp kaybolmuştu. Yağız o solucan deliğine atlamamız gerektiğini söyledi. Başka bir çözüm yoktu. Sonuçta bu bir solucan deliği değil mi? Atlasak da geri dönebilirdik. O sırada elimi uzattım ve içeri atladık. Delikten düştükçe etrafı beyaz bir ışık kaplıyordu. Sonunda yumuşak bir yere düştük. Gözümü açtığımda Efe, Deniz ve Aylin de oradaydı. Onlara sımsıkı sarıldık. Aylin konuşmaya başladı:
—Bu kapıların her biri farklı gerçekliklere açılıyor. Sizin burayı bulacağınızı tahmin etmiştik çünkü tüm yolların sonu buraya çıkıyor. Şu anlık sadece iki tane kapıya girdik. Birincisi içinde sadece ahşap bir sandalye olan bir odaya açıldı ama ikincisi bir ormana açıldı. Deniz ile içeri girdiğimizde ileride kocaman bir Kaya ve üzerinde şekiller gördük. Uzaktaydı. O kayaya doğru yürümeye başladık birden arkamızdaki ağaçlar tıpkı bir duvar gibi bir araya geldi. Koşmaya başladık ama taş hala uzaktaydı. Bizde bir kapı gördük ve o kapıdan geçtiğimiz gibi buraya döndük.
Deniz: Tekrar bir kapıya girmeden önce iyice düşünmeliyiz. Ayrıca Melisa nerede?
Efe: Yolda gelirken birden taşlar düştü ve Melisa orada mahsur kaldı. Bizde onu oradan çıkaramadık buradan çıkınca yardım getiririz diye düşündük.
Zeynep: Bence artık bir kapıya girmeliyiz.
Yağız: Zeynep kapıların ne kadar tehlikeli ve olduğunu anlamadın heralde?
Zeynep: Hayır gayet farkındayım durumun o yüzden iki kişi burada kalıcak benimle birlikte de iki kişi seçtiğimiz kapıya girecek.
Efe: Hey! Neden sen ve iki kişi?
Aylin: Bence en mantıklısı ilk kapıya Deniz, Yağız ve Efe'nin girmesi.
Zeynep: Neden?
Aylin: Çünkü Yağız zihin kontrolü yapabiliyor sonra—
Zeynep: Bir dakika Yağız kimseye gücünün ne olduğunu anlatmamıştı.
Deniz: Söylemişti.
Zeynep: Nasıl olur o bana bunu mağarada anlattı.
Yağız: Seninle ilk tanıştıktan sonra Deniz seni yanına çağırmıştı ve onun yanından döndükten sonra sanki beni ilk defa görmüş gibi ikinci defa tanıştığını da hatırlıyor musun?
Zeynep: Ne?
Yağız: Bak ben size süper gücüm olduğunu anlatmıştım ve sen böyle davranınca herkes bir sorun olduğunu anladı.
Zeynep: Bunu neden bana anlatmadınız.
Yağız: Bak beni arayan kişilerin senin beynini ele geçirmiş olabildiğini düşündük. Bu yüzden sen gidince herkese süper gücümün ne olduğunu söylemiştim yani ilk değil son öğrenen sen oldun.
Zeynep: Tamam o zaman siz hepiniz gidin kapıya ben burada kalırım.
Aylin: Bende seninle kalacağım.
Zeynep: Hiç gerek yok. Neden "zihni ele geçirilmiş" biriyle kalasın ki.
Herkes aynı anda konuşmaya başladı ve o anki sinirle bir kapının içine girdim ve hızla kapıyı çarptım.
