Bir kütüphaneye gitmeye karar verdik. Kütüphaneye gitmemizle hem Deniz'i evden uzaklaştırmış olacağız hem de ailemiz hakkında bilgi edineceğiz. Aynı zamanda Melisa ve Deniz kitaplara odaklanmış olduğundan Aylin, ben ve Efe rahatça plan yapabileceğiz. O sırada Deniz ve Melisa yanımıza geldi. Bisikletlerimizi alıp kütüphaneye gittik. Herkes ilgisini çeken bir kitap alıp okumaya başladı. Tabi Aylin, ben ve Efe işimize yarayabilecek bilgiler arıyorduk. Ben gazetelerin olduğu bölüme gittim. Tabi bu kapı bizi geçmişe götürdüğü için şuan yaşımız küçüktü ve gazete okumam çok garip gözüyor olmalıydı. Gözüm birden eski bir gazeteye çarptı. Bir kayıp ilanı vardı. Scarlet isimli bir kızdan bahsediyordu. 1920 yılında kaybolan bir kız. En ufak bir ipucu bile bırakmadan kaybolmuş. Kız aynı beni andırıyordu. Gazeteyi çantama koydum çünkü bu ilgimi çekmişti. Gazete bölümünden çıkıp oradaki bir görevliyi buldum. Ona Scarlet hakkında bir bilgisi olup olmadığını sordum ve o da bana "tatlım istersen seni hikaye kitapları bölümüne götüreyim, bu yaşta gazete okuman pek sağlıklı olmaz." Dedi. Off yaş sorunsalı. O görevliden bir şekilde kurtulup bizimkilerin yanına gittim. Hepsi toplanmış konuşuyordu. Bi anda aralarına daldım.
Zeynep: Ee ne konuşuyorsunuz bakalım.
Aylin: Diyorum ki yılbaşında kanlı ay olacakmış sizi izlemeye mi götürsem.
Deniz: Üzgünüm Melisa ve ben ailelerimize söz verdik birlikte toplanacağız.
Melisa: Aynen ben gelemem.
Efe: Ben gelebilirim
Aylin: Zeynep sen?
Zeynep: Bende gelirim yılbaşında bir planım yok.
Aylin: O zaman anlaştık yılbaşı saat 11 de buluşalım zaten anca gideriz bisikletlerinizi de unutmayın.
Bu konuşmadan sonra herkes evine dağılmaya başladı. O an aklıma bulduğum gazete geldi. Efe ve Aylini durdurdum. Onlara konuşmamız gerektiğini söyledim. Konuşmak için yakındaki piknik alanına gitmeye karar verdik. Atladık bisikletlere. Geçtiğimiz yollar çok güzeldi resmen normal dünyayı unutmuştum. Tek sorun hala buradaki ailemi bulamadım. Eğer normal dünyadaki ilk yaşamımda olsaydım belki hatırlardım ama üstünden yıllar geçti. Pek hatırladığım bir şey yok. Resmen geçmişi tekrar yaşıyorum. İşte buna büyümüş de küçülmüş denilebilir. Evet kesinlikle espri yeteneğime laf ettirmem. Bunları düşünürken içimde kötü bir his oluştu. Sanki izleniyormuş gibi. Arkama bakmaya çalışırken bisikletten düştüm. Aylin ve Efe hemen durdular ve yanıma geldiler o sırada üçümüzde beklemediğimiz bir şey gördük. Kapı. O an üçümüzde ne yaptığımızı düşünmeden kapıya doğru koşmaya başladık. Onlar koştu diyebilirim çünkü benim dizim yaralanmıştı. Benim koluma girip koştular ve hızlıca kapıya girdik. Gözümüzü açtığımızda kapıların olduğu odada değildik. YASAKLI BÖLGEDEYDİK ama bir fark vardı. Etraftaki o yeşil sıvı yoktu ve daha güzeldi. Bizim bildiğimiz yasaklı bölge gibi pis ve karanlık değidi. Yanımızda konuşan kişileri farkettik. Bir ağaçtan bahsediyorlardı. Kadın elindeki fotoğrafı karşısındaki adama gösteriyordu. Fotoğrafda yarısı kesilmiş bir ağaç vardı. Sonradan farkettim ki adamın sol kolunda Scarlet yazan bir dövme vardı. Kadınında boynunda Scarlet yazan bir kolye. Evet bu kadın o kayıp ilanındaki Scarlet olmalıydı. Kayıp ilanındaki fotoğrafa göre daha yaşlıydı. Bellide kaybolduktan sonraki halidir. Konuştukları ağaç hakkında duyduğumuz diğer şeyler de şunlardı "karanlık ruhlar bizden önce ağacın diğer yarısını bulabilir ve bu çok tehlikeli en sonki karanlık ruh saldırısını biliyorsun Jack. O kızı kendi yönüne çekmeyi denedi." Tek anladığımız bir ağacın diğer yarısını aradıklarıydı. Ki bu da çok saçma gelmişti. O sırada havada uçan siyah yaratıklar oradaki halka saldırmaya başladı bi an ayağımız bir taşa takıldı ve bir yere düşmeye başladık. Beyaz bir ışık gördük ve gözümüzü sımsıkı kapadık. Birden pat diye yere düştük. Etrafımızda Deniz ve Yağız vardı kapıların olduğu odadaydık. Sonunda..
