Onların bir helikopter ile geldiğini gördük. İçlerinden biri "isterseniz bizimle gelebilirsiniz"dedi. Onlarla gitmek zorundaydık, yoksa burada mahsur kalacaktık. Helikoptere bindik. Helikopterdeyken Efe'nin endişeli bakışlarını gördüm. Buna pek anlam veremedim. Bir adam "mola veriyoruz hazırlanın" dedi. Aşağı indiğimizde Efe bizi yanına çağırdı. Tam bir şey söyleyecekken Deniz elimi tutun diye bağırdı. Hepimiz elini tuttuk. Gözümüzü açtığımızda yasaklı bölgedeydik. Etraf karanlıktı. Aylin çantasından el fenerini çıkardı. Burası yasaklı bölgenin hiç bilmediğimiz bir kısmıydı. Deniz'e baktık. Hepimiz aynı anda "neden buraya geldik"dedik. Deniz ben burayı düşünmemiştim bir hata olmalı dedi. Yürürken bir ses duydum. O alarm sesini. Aklıma o adamın bana dedikleri geldi. "Sesi takip et." Sesin geldiği yere doğru yürümeye başladım. Ses birden kesildi. Efe "sakın kıpırdamayın"diye bağırdı. O ses kulağımda yankılanmaya başladı. Gözlerimi sımsıkı kapadım. Gözlerimi açtığımda yanımda Deniz vardı.
Deniz: biri geldi
Zeynep: nasıl yani? Kim?
Deniz: istersen buna sen bir bak.
Etrafıma baktı. Biri vardı. Bizim yaşlarımızdaydı. Bana baktı.
Yağız: merhaba ben Yağız.
Zeynep: memnun oldum bende Zeynep.
Yağız: sizi buradan götürebilirim.
Zeynep: nasıl?
Yağız: benimde güçlerim var.
Zeynep: ama kitapta 5 kişi gösteriyordu bu nasıl olur.
Yağız: ne kitabı?
Zeynep: bu güçlerimiz hakkında bilgi edindiğimiz bir kitap var.
Deniz: Zeynep konuşabilir miyiz?
Zeynep: geliyorum.
(Deniz'in yanına gittim ve dedikleri çok şaşırtıcıydı.)
Deniz: Hani ben gerçek dünyaya gitmiştim ya.
Zeynep: Evet
Deniz: Yağız'ı tanıyorum.
Zeynep: Onu daha önce gördün yani.
Deniz: Evet ama o beni tanımıyor. Onun da aranıyor posterlerini görmüştüm. Biraz araştırınca o dünyadayken aynı okula gittiğimizi öğrendim. Tek sıkıntı o bunları galiba hatırlamıyor.
Zeynep: Sende o sesi duydun.
Deniz: Ne sesi.
Zeynep: Alarm sesini.
Deniz: Zeynep hiçbirimiz öyle bir ses duymadık.
Zeynep: Ne! O zaman Efe bize kıpırdamamamız gerektiğini neden söyledi.
Deniz: O zihin okuyabiliyor.
Zeynep: Madem zihin okuyabiliyor, neden benim düşündüklerimi de okumadı.
Deniz: Okuyup okumadığını nereden biliyorsun?
Zeynep: Çünkü okusaydı benden şüphelenirdiniz .
