Een Nachtmerrie Houffalize!

deel 3

Bij de 2 graven

Carla ligt in het zand en kucht het uit. 'Waar ben ik?' schrikt Carla. 'Help, help', stikt Carla.

'Ik weet nog dat ik ben flauwgevallen van Melanie, maar verder ...' hijgt Carla. 'Alsjeblieft haal me hier uit ... ik krijg bijna geen lucht', kucht Carla hard, kuch, kuch.

Jeroen hoort gefluister en gemurmel en draait zich om naar het graf. Zeker gedroomd?

Jan Willem schrikt en holt naar Jeroen. 'Open dat graf, nu meteen', schreeuwt hij benauwd.

Jeroen en Jan Willem hollen terug.

'Terugkomen', schreeuwt Helmus geïrriteerd. Helmus snelt achter de twee leerlingen aan en trekt ze weg bij het graf. 'Wat zei ik zonet?'

Ineens hoort Helmus ook gekuch en hij begint te graven in de aarde. 'Carla?' schrikt Helmus.

'Haal alle docenten terug, Carla is zonet levend begraven', hijgt Helmus en hij troost Carla.

'José is in gevaar', sputtert Carla bibberend. Carla loopt met Helmus, Jeroen en Jan Willem mee.

Bij het kamp

'Jongens, we gaan bijna eten, dus blijf zo dicht mogelijk bij onze eettent', zegt Frankema.

'José, je bent in gevaar', bibbert Carla met een kopje hete thee in haar handen.

'Nee hè, geloof jij ook al die onzin?' snauwt José boos en ze loopt weg. 'Ik ga me even wassen', gromt José boos en ze loopt naar de meiden wc's.

'Altijd hetzelfde liedje', en José opent de kraan. De kraan valt op de grond en spuit bloed. En José hijgt van angst. 'Wat is dit?' snikt José. 'Ik wil geen bloed, ik wil water!'

José probeert de kraan er weer op te zetten, maar het lukt niet. 'Help, help me ...' huilt José.

'Moet ik je helpen?' lacht een stem.

'Fijn dat je kon komen', juicht José.

En een onbekend figuur loopt naar binnen en lacht gemeen naar José. 'Straks ben je weg!'

'Nee, alsjeblieft niet, heb jij Melanie omgebracht?' vraagt José benauwd.

'Hoe weet je dat?' lacht de man. En hij steekt José neer in haar buik en sleurt haar naar buiten.

'Mijn vriendin liet mij in de steek en nu neem ik wraak op alle meisjes', spuugt de vent.

'Ik bloed dood', sputtert José.

'Wat kan mij dat schelen, kind, doe je best', lacht de vent gemeen.

'Help mij', gilt José het uit.

De vent schrikt en maakt dat hij wegkomt en holt naar de weg toe.

Helmus komt eraan gerend en ziet José op de grond liggen. 'Alles oké, José', zegt Helmus.

José ligt te huilen en komt met haar ingewanden eraan gestrompeld. 'Ik wil weg', kreunt José.

'José, wie heeft je zo opengesneden?' schrikt meneer Wijnsma.

'Het is ...' fluistert José. En ze zakt neer op de grond.

'Jongens, we hebben een derde slachtoffer. Eerst Melanie, daarna Carla en nu José. Wie is de volgende?' zegt mevrouw Leeuwerik triest.

Alle leerlingen en docenten eten zonder wat te zeggen hun maaltijd op en gaan naar bed.

De volgende dag

'Jongens, we gaan abseilen', zucht Helmus. En ze lopen naar een grote berg. 'Jullie gaan hier straks vanaf, doe wel je klikdingen steeds vast aan de wand.'

'Al dat geklets', zucht Marco.

'Marco, je moet goed opletten', grijnst Marnick.

'Leroy Knez, wil jij het even voordoen', vraagt een begeleidster aan alle leerlingen.

'Ik help ook wel mee', giechelt Leroy Koers. En de jongens doen het voor en ze beginnen!

'Ik ben bijna boven!' juicht Rensi. Dan klinkt er een langzaam gehijg en zien ze een zakmesje.

'Iemand snijdt het touw daarboven los', gilt Elina.

'Wie van ons gaat er vallen?' snikt Carla.

Het touw schiet los en Carla hangt nog met één touw aan de rots vast. 'Help me', gilt Carla.

Helmus komt eraan en ziet iemand het touw los snijden. 'Hé jij daar!' schreeuwt Helmus.

De vent schrikt, maar snijdt het touw gauw nog losser. En Carla valt naar beneden!

Alle docenten zien hoe Carla naar beneden suist en op de grond terecht komt.

Helmus loopt naar beneden en ziet Carla liggen.

Carla opent langzaam haar ogen en huilt. 'Mijn boten zijn gebroken', snikt Carla.

Helmus ziet hoe Carla onder het bloed zit.

'Carla heeft allemaal schrammen en uitsteeksels', zucht meneer Wijnsma gauw.

'Zag je wie de dader was?' zegt Helmus.

'Een dikke, donkere schim met zwart haar ...' zucht Carla.