Eda ertesi sabah her zamankinden erken uyandı ve özenle giyindi. Saçını dağınık bir topuz yapıp evden çıktı. Okula gitmeden yine kitap dükkanına uğradı. Aslında tam uğramak sayılmaz. Kapısından içeri baktı daha doğru olur. Ama Kerem içerde değildi. Sonra birden aklına geldi ve hemen kafenin önüne koştu. Ama Kerem maalesef Kafe'de de yoktu. Eda morali bozularak otobüs durağına yürümeye başladı. Malum öğrencilik. O gün dikkatini bir türlü derslere veremedi. Hep Kerem'i düşündü. Doğru dürüst Melek'le dedikodu bile yapamadı. Eve dönerken Kafe'ye ya da kitap dükkanına uğramadı. Eve gidince hemen taytını ve tişörtünü giyip koltuğa gömüldü. Televizyon izlerlerken de uykuya daldı.
••••••
Harika bir gündü. Eda Kerem'le tekrar karşılaşmıştı. Kerem O kadar sıcak davranıyordu ki Eda'ya karşı. Eda başta bu hareketlere bir anlam verememişti ama sonra nasıl olduysa Kerem Eda'ya bir şey içmek isteyip istemediğini sordu. Tabi ki Eda kabul etti ve harika bir Kafe'ye gittiler. Ama burası normalden biraz daha pahalıydı. İkisi de sade Türk kahvesi içti. Eda o kadar mutluydu ki. İkisinin de kahveleri bitince Kerem hesabı ödedi. Eda Kerem'in bu inceliğine bayıldı. Sonra ikisi de eve gitmeleri gerektiğini hatırladılar. Eda bu günün bitmesini hiç istemiyordu. Kerem Eda'ya evine kadar eşlik etti. Eda'nın evinin önüne gelince Kerem Eda'nın yanağına bir öpücük kondurdu. Eda ne söyleyeceğini bilemedi. Tam o sırada Kerem Eda'ya çok güzel bir gün geçirdikleri için teşekkür etti ve Eda eve girdi. Sonra saatinin alarmını duydu ve uyandı. Yani her şey rüyaydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlkler En Tatlıdır
ChickLitBu hikayeme bir açıklamayla başlamak istiyorum. Daha bugün wattpad'e üye oldum. Ve bu site hakkında çok az şey biliyorum. O yüzden hikayemin acemiliğini mazur görürseniz çok sevineceğim. Teşekkürler ;) Umutsuzluğa kapılır ya bazen insan. Aslında o...
