Melek haklıydı. Rüzgar'a güven olmazdı. Neden mi? Çünkü Eda daha bir ayları dolmadan Rüzgar'ı Büşra adında gerizekalı bir kızla kafenin birinde basmıştı. Kız Rüzgar'ın kucağında, ağzının da içindeydi. Rüzgar gayet mutlu görünüyordu. Eda bu sahneyi görünce yanlarına gidemedi. Bağıramadı. Öylece bakakaldı. Gözleri doldu. Kızamadı. Üzülemedi. Hiçbir şey hissedemedi o an. Rüzgar'la göz göze geldiler ve Eda arkasını dönüp yavaş yavaş yürüdü. Rüzgar da arkasından gelmedi zaten. O gün Eda Melek'i aradı ve her şeyi anlattı. Melek: "Ah be hayatım keşke bir daha hiç denemeseydiniz." deyip durdu. Haklıydı. Başka ne diyebilirdi ki? Aslında :"Ben demiştim." demeliydi. Eda bunu hak ettiğini düşünüyordu çünkü. "Ben demiştim de." diye bağırdı Melek'e. Bu ona kızıp da bağırma değildi. Kendine kızmışlıktı. "Çok aptalım. Çok safım. Kendim hak ettim. Ben tam da bunu hak ettim. Bir daha asla güvenmeyeceğim diye söz vermiştim kendi kendime ama n'oldu? Ben söyleyeyim bok oldu. Ağzıma sıçtı ve gitti. Ama var ya, iyi ki arkamdan gelmedi çünkü gerizekalı olduğum için yine affederdim."
"Öyle deme kendine." dedi Melek. "Şimdi kendini toparla ve ileriye bak kim bilir daha kimler gelecek hayatına. Rahatlamana bak sen. Rüzgar konusunu da bir daha hiç açma. Sen asla aptal değilsin. Kendine gel ve onun gibi basit biri için kendini üzme. Ben hep yanındayım. Büşra'nın da ağzına sıçmayı bilirim ben. Sen rahat ol."
"Beni en kötü zamanımda bile güldürmeyi başarıyorsun. Tamam toparlamaya çalışacağım kendimi."
"Bu en kötü zamanın değil canım." dedi Melek ve telefonu kapattı. Ama öyle olmadı. Rüzgar hakkında kimseyle konuşmasa bile sürekli aklındaydı. Bir şarkıda, bir filmde, bir kokuda, bir seste.. Sürekli yanındaydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlkler En Tatlıdır
Chick-LitBu hikayeme bir açıklamayla başlamak istiyorum. Daha bugün wattpad'e üye oldum. Ve bu site hakkında çok az şey biliyorum. O yüzden hikayemin acemiliğini mazur görürseniz çok sevineceğim. Teşekkürler ;) Umutsuzluğa kapılır ya bazen insan. Aslında o...
