Odama koşup telefonu hemen elime aldım. Cedric'e mesaj yazmaya başladım.
-Cedric ! Bellatrix beni izliyormuş !
_Ne ?!
-Evet cidden kadın beni izliyormuş ve bizi görmüş !
_Dur bir dakika hepsini mi ?
-Evet hepsini !
_Has siktir ya
-Sıçtık biz Ced
_Dur dur sakin ol öncelikle. Sıçtığımızın farkındayım ama yarın sabah yanına gelirim detaylıca anlatırsın şimdi yat dinlen
Çok seviyorum seni be
-Tamam ben yatayım. İyi ki yanımdasın :)
_Sen de iyi ki yanımdasın :)
Telefonu kapatıp başucuma koydum. Yemişim iddiasını. Şu an iddiadan daha önemli şeyler vardı. O da annemin beni gün boyu izlemesi. Kim bilir kaç gündür izliyor çatlak kadın. Bunların düşüne düşüne uyudum.
Sabah mışıl mışıl uyuyordum ta ki camıma taş fırlatılana kadar. Yerimden sıçrarcasına kalktım. "N'OLUYOR LAN ?!" Hemen pencereye koştum. "Ced ! Merlin aşkına burada ne işin var ?!" "Yalnız ben burada durdukça yaşama şansım azalıyor camı adam akıllı açsan da gelsem diyorum ?" Kafamı salladım ve hızla ardına kadar pencereyi açtım. Cedric tırmandı kolundan tutup pencerenin yanındaki yatağa çektim onu. "Merlin aşkına ne yapıyorsun burada ?!" "Eee sabah gelirim dedim" "Neden insan gibi kapıdan gelmedin ?" "Aksiyon olsun dedim :D" Gülerek kafamı iki yana salladım. "Delisin gerçekten" Yanağıma küçük bir buse kondurdu. "Senin gibi" Biraz sessizce oturduk. "Ee hadi kalk kahvaltı yapalım" Ayağa kalkacağım sırada kolumdan tutup geri oturttu. "Yoo babana görünmeyelim" "Ya çocuk manyak mısın yapalım kahvaltı işte" Belimden tutup yavaşça pencereye yönlendirdi beni. Camı açıp aşağıyı gösterdi, piknik sepeti duruyordu. Ona döndüm gülümsedim. "Peki öyle olsun :D Arkanı dön de giyineyim" "Ben giydirsem-" "DİGGORY !" Güldü ve arkasını döndü.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
*bunu giydiğinizi düşünün ama hırka yok o sonradan dahil olacak beğenmezseniz kendiniz başka bir şey düşünebilirsiniz 😩🤍
"Hazırım ben hadi gidelim" deyip kapıya yöneldim. Kolumdan tutup beni durdurdu "Oo hanımefendi hayırdır nereye ?" "Ee çıkmıyor muyuz ?" "Kapıdan mı çıkıyoruz ?" Soruma soruyla karşılık vermesi sinirimi bozmuştu "Başka nereden çıkacağız ?" Kafasıyla pencereyi işaret etti. "E YOK ARTIK !" "Var var hadi gidelim." dedi ve pencereden atladı. Hemen peşinden koştum. Yerde kollarını açmış beni bekliyordu "Hadi gel" dedi kalbim yerinden çıkacaktı "Cedric hayvan gibi yüksek burası nasıl atlayayım ?!" "Bana güveniyor musun ?" "Evet bu nasıl soru" "E atla o zaman güzelim tutarım ben seni" İç çektim gözlerimi kapatıp atladım. Gözümü açınca Cedric'in sırıtan suratını gördüm. "Ne gülüyorsun ya" Gülmeye devam etti. "İndirecek misin ayrıca" "Yo öyle bir fikrim yoktu aslında" "Ya Ced indirir misin ?" "Tamam tamam kıyamadım." dedi ve beni yere indirdi. "Hemen kandın he :D" dedim ve koşmaya başladım. Peşimden "Gel buraya !" diye bağırıp koşmaya başladı. Köşeyi dönüp parka girdim. Hemen arkamdan Cedric geldi ve beni yakaladı. İkimiz de ciğerimiz dışımıza çıkmış gibi gülüyorduk. Keyfim yerindeydi onları görene kadar. Cho ve Violet..! Bu ikisi nereden tanışıyorlardı böyle ?! Bunların olayını öğrenmeden rahat edemezdim. Üstelik o son olaydan beri Cho'yu görmemiştim. Biraz sataşmanın zararı olmaz diye düşündüm. Cedric'in koluna girmiştim onu bizim sürtüklerin yanına sürükledim.
