"böylece adamı öldürebilirsin anladın mı" evet ne mi yapıyordum bana işimi öğretmeye çalışan ama istediği şeyleri yapsam iki dakika da öleceğim planı anlatan aptal moruğa bakıyordum yeni bir görev almıştım ama bu aptal herif işi tamamen bana bırakmayıp yalandan kendi beynini zorlamaya çalışıyor boşuna yoruyordu ne onun planı işe yaricaktı nede ben onun planını uygulicaktım " anladığım tek şey bu sikik planla yola çıkarsam 2 dakikada öleceğim ve yapıcağım işte planı kendim yapıp uygulayacağım olmayan beynini boşuna yorma sadece parayı hazırla iş tamamlanınca burda buluşup parayı bana teslim et benden başka biri gelmicek isterlerse vermeyin işe yarın akşam çıkıcam" bişey demesine izin vereden buluştuğumuz şirketten çıktım motoruma binip alexi almak için yola çıktım
telefon sesiyle telefonu açtım ve kaskımın içindeki bluetoothu açtım telefonum otomatik bağlanınca aramaya cevap verdim "evet bebeğim söyle" "dove akşam kızalar gelicekmiş konuşmamız gerektiğini söylediler önemli olabilir" tamam kaç gibi geliceklerini söylediler mi" "evet 8 gibi bizde olucaklar" o halde ben gelene kadar toplantı odasını ayarla birde bak bakalım deans official kameralarından ne boklar yiyorlar ben alexi alıp eve gelicem bugün bizimle kalıcak dün akşam sözleştik" bir süre adım sesleri gelmiş devam etmişti "tamam ben kapatıyorum gelirken atıştırmalıkta alın görüşürüz motoru dikkatli sür" gülümsedim hep endişeliniyordu motor kullanmama karşı çıkıyordu en sonunda ikna etmeyi başarkıştım neyseki "tamam merak etme eski motorculardan kim kaldı be güzelim" onunda sırıttığına emindim aramayı sonlandırıp yaklaşmakta olduğum eve baktım yavaşlayıp evin önünde durdum kaskımı çıkartıp evin bahçesine girdim joe abi evdeydi zili çalıp açılmasını bekledim içerden koşar adımları duydum alex yine beni görüceği için heyecanlanmıştı anlaşılan kapı hızla açılıp üstüme atlayan bedenle beklemediğim bir hareket olduğundan mantıken yere yapışmıştık ben yerde gülerken o bana sarılarak üstümde yatıyordu "gelmiceksin sandım korktum çok geç kaldın" yerde yatmaya devam ediyorduk itirafına kardı şaşırmıştım gelmemem gibi bir durum yoktu onu üstümden kaldırıp bende diz üstü durdum dolu gözleri ben hariç her yere bakıyordu çenesini hafif dokunuşlarımla bana bakmasını sağladım "hey alex neden böyle yayıyorsun burdayım ve sana verdiğim tüm sözleri tutarım tamam mı " dolu gözlerindeki yaşlar daha fazla dayanamamış atmışlardı kendilerini o güzel gözlerden çekip sarıldım hemen neden böyle yaptığına dair hiçbir fikrim yoktu bunu akşam onu uyuturken sorgulicaktım o da rahatlayıp benden ayrıldığında yeniden gülümser olmuştu "o halde ben yukarı çıkıp hazır olan kıyafet çantamı alıp gelim beni burda bekle ve sakın bir yere ayrılma tamam mı hemen geliyorum" kafamı sallayıp beklemye başladım 3 dakika sonucunda merdivenlerden atlaya zıplaya inmiş bahçeye yanıma gelmişti "ver bakalım çantanı " çantasını alıp motorun bagajına atıp alexide arkama bindirdim kaskını ona takıp bana sıkıca tutunmasını bekledim tutununca önce minik ellerine sonrada belime sıkıca dolamış çocuğa baktım motoru çalıştırıp markete ordan da eve gittik
evin bahçesine girip motoru kapının önüne park ettim çoğunlukla bu motoru kullandığımdan aşağıya garaja bırakmıyordum alexin çantasını ve yaptığım alışveriş poşetlerinide alıp kapının önüne gelip alexe açması için okuyucu anahtar kartı verdim oda heyecanla açarak içeri girdi alexin çantasını mutfağın kapısının önüne koyarken diğer poşetleride mutfağa bıraktım "bebeğim hadi odaya üstünü değiştirelim" koşarak yanıma gelen bedene baktım çantasını alıp odama çıktık "evett üstüne rahat şeyler giyelim uyumadan önce üstünü değiştirir pijamaları giyeriz" kafa sallayıp üstündeki tshirtü çıkardı rahat bir tshirt giyip altınada eşofman giydirip uzun ipeksi saçlarını tepeden toplayıp onun haline birlikte gülüp öyle kalmasına karar verdik bende üstümü giydim "dove abla saçını ben toplim mi nolur" önüne oturup saçımı toplamaya çalışırken onu aydanan izliyordum resmen saçlarımla boğuşurken kendimi tutamayıp gülünce oda kıkırdayıp çok iyi çok kötü de olmayan toplamasıyla odadan çıkıp aşağı indik saat 6:48di kızların gelmesine bir saat falan vardı "hadi mutfağa gidip yemek yapalım bugün iki arkadaşım gelicek " alex heyecanla kafa sallayıp peşimden mutfağa geldi kira da eve geldiğinde erkenden gelen kızlara baktım "hey erken gelmişsiniz hoş geldiniz " onlara gülümseyerek elimde kavgaya tutuştuğum hamurla dönmüş bakarken alexte benden farkı olmadan onlara döndü kızlar şaşkınca bize bakarken şaşırmışlardı "dove çocuğun olduğunu bilmiyorduk" diye lafa girdi clary "hayır clary o oğlum değil bir arkadaşım" deyip alexe göz kırptığımda gülümseyerek oda bana göz kırptı "tanrım o kadar benziyorsunuz ki oğlun sandım" ( evet biliyorum alakaları yok ama bu kitapta benzilar karışmayın işime ayol jsjsjsjjsjs)deyip gülmeye başladığın da hepimiz ona katılıp gülmüştük "evet kızlar bu yakışıklı beyefendi alex bunlarda arkadaşlarım clary ve ellie" ellerimle onları gösterirken sırıtarak onlara dönmüş "merhaba tanıştığımıza sevindim dove ablanın arkdaşlarıda kendisi gibi güzel" alexin iltifatı ile tekrar kahakaya tutulmuştuk ellie biraz alexe yaklaşıp konuşmaya başladı "teşekkür ederiz bay alex sizde oldukça yakışıklısınız doğrusu" ellienin sözyedikleri ile alex kızarmış sandalyenin üstündeki dik bedeniyle arkama saklanmıştı "evet şimdi hep beraber yemek yapalım ben bu işin içinden kalkamam " kızalarda bize katılmış yemek yaparken birden bi ihanete uğramış şaşkınlıkla alexe bakıyordum suratıma un fırlatmıştı "dove abla yüzün bembeyaz oldu" demiş gülmeye devam etmişti "öyle mi al o zaman" demiş bende ona un fırlatmıştım daha sonra alex ellieye un atmış ellie clarye atmış clary kiraya atmış kirada bana atmış böylece etraf savaş alanına dönmüş birbirimizle savaşıyorduk
sonuç olarak hepimiz kısa duşlar almış yemekleri mahvetmiş bu yüzden pizza sipariş etmiştik saat 9:42 di "evet hanımlar alexin uyku saati geldi artık uyumalı" alex başta homurdansada gerçekten uykusunun geldiğini fark etmiş itiraz etmeden peşime takılmıştı odamıza geldiğimizde pijamalarını giydirip büyük yatağımda uzanmıştık "alex bebeğim" demiş göğsüme kurulmaya çalışan çocuğa bakmıştım kafasını kaldırıp bana bakmış "evet dove abla " demiş merakla ve uykulu bakıyordu yüzüme "bebeğim sana bir şey sorucam" beni dikkatle dinleyip ne söyliceğimi merakla bekleyen çocuğu daha fazla meraklandırmadan yavaşça sordum "bebeğim ne zaman yanına gelsem hep gözlerin dolu oluyor yada iki dakika bir yere giderken hep 'hemen geliyorum bir yere ayrılma' diyorsun gün bitiminde ayrılırken sıkıca sarılıp tekrar dolu gözlerle bana bakıyorsun neden böyle davrandığını söyler misin lütfen beni oldukça endişelendiriyorsun böyle yaparak" bana tekrar dolu gözlerle bakmış kafasını eğmiş parmak uçlarına doğru bakmaya başlamıştı "seni en- endişelendirdiğim için üzgünüm dove abla sadece yaptığın işten korkuyorum ve birden ortadan kaybolucaksın diye çok korkuyorum bu yüzden geldiğinde bekle gitme diyorum ayrılırken söz verdiğin gibi yarın gelmezsin diyede sıkıca sarılıyorum sana üzgünüm gerçekten seni endiğelendirmek istemedim"demiş ağzından bir hıçkırık kaçmıştı şaşkındım böyle bir şey beklemiyordum sıkıca kendime daha çok çektim onu "şhh öyle söyleme ben hep gelicem yanına tamam mı söz verdim bir kere sözümü tutmamazlık yapar mıyım ben hiç hm söyle bakalım" kafasını olumsuz anlamda sallamış cevap vermişti bana "tamam hadi şimdi ağlama ve bana kocaman sarıl ve bir daha böyle düşünme seni bırakmam tamam mı" burnunu çekmiş kollarını sanki olabilirmiş gibi daha çok sıkmış belime sarılmıştı "tamam düşünemem uyuyalım artık uykum geldi benim" ona ayak uydurup kendime daha çok çekmiş uyumasını beklemiştim
alex uyuyunca yavaşça ondan ayrılmış odadan sessizce çıkmış kızların yanına toplantı odasına girdim hepsi birden suspus olmuş bana dönmüşlerdi "alexi uyuttum şimdi sorun ne anlatın hadi" demiş kızları beklemiştim "şu eski erkek arkadaşın bizim evlere adam göndermiş nöbet tutturuyor her an bişi yapa bilirler ve istemeden gerilmeme neden oluyor" "ahhh pislik herif böyle yapıcağını biliyordum işte sikeyim ya of" kendi kendime konuşurken onlara geri dönmüş fikrimi söylemiştim "ikinizde ayrı evlerde tek kalıyorsunuz bu yüzden sizi avlaması kolay olucaktır eğer herhangi bir ters hareket görürseniz hemen eşyalarınızı toplayıp buraya gelin oldukça çok odamız var bizi birlikteyken avlayamaz" ellie itiraz için ağzını açıcakken " ellie itiraz istemiyorum lütfen o manyağı çok iyi tanıyorum sırf benimle olmak için ailemi öldürttü sizi benimle gördü engel olarak algılana bilirsiniz ve inanın bana avlanmanız kısa sürmez onu öldürüp kurtulana kadar bizimle kalmanızı istiyorum " ellie ve clary duyduklarıyla şok olmuş şekilde kalakalmış sonunda onaylar biçimde kafa sallamışlardı kızları gönderdikten sonra bende odama çıkmış alexin yanına kıvrılmıştım yatağa uzanmamdan 1 dakika sonrasında alexin elleri hemen belimi bulmuş sanki orası hep onun yeriymiş gibi sarmıştı beni gülümsemiştim bu duruma alışıyordum artık aklımda alexin söyledikleri sönüyordu ya gerçekten bir gün söz verdiğim gibi bir daha yanına gidemezsem ne olucaktı alex ne hissederdi düşüncelerimle birlikte uykuya dalmıştım bile...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANGEL OF DEATH
Teen Fiction'hadi ama beni anlamalısınız herşeyi sizin için yapıyorum' kira sinirle bakıyordu bana 'ahh hayır kendini kandırmaya devam et bunu bizim için değil içinde thomas olan kinin yüzünden yapıyorsun bunu bizi kandıramazsın kendini kanırıyorsun' haklıydı k...