~𝓘 𝓯𝓮𝓵𝓵 𝓲𝓷 𝓵𝓸𝓿𝓮~║𝓑𝓣𝓢║

~𝓒𝓱𝓪𝓹𝓽𝓮𝓻 9~

Εγώ: Μου λείπουν πολύ...

Είπα και χαμήλωσα το βλέμμα μου.

Jimim: Το ξέρω. Μπορώ να σου κάνω μια αγκαλιά?

Εγώ: Ν-ναι.

Με αγκάλιασε και ένιωσα για λίγο ασφαλής. Κάτι που δεν ένιωσα ποτέ με τον Jungkook.

Jimin: Καλύτερα τώρα?

Εγώ: Κάπως.

Jimin: Πάμε να φάμε τώρα? Ότι θες εσύ.

Εγώ: Πάμε για Sushi?

Jimin: Πάμε.

[...]

Σήμερα δεν πήγα σχολείο, είπα να μείνω για λίγες μέρες σπίτι, δεν είμαι έτοιμη ακόμα να δω αυτόν και δεν θα ήθελα να μαθευτεί τίποτα. Είπα ότι είμαι άρρωστη και οι απουσίες μου δικαιολογούνται, οπότε είμαι εντάξει.

 Πέρασα ωραία εχθές με τον Jimin είπαμε να πηγαίνουμε συχνά εκεί να καθόμαστε, να μιλάμε και έτσι ξεχνιέμαι. Είναι πολύ γλυκός και καλός τον συμπαθώ πολύ. Πάντα τον συμπαθούσα και στο γυμνάσιο που του έκανε ο Jungkook bullying, τον λυπόμουν γιατί δεν του άξιζε...

Αχ βαριέμαι, τι να κάνω...?

Σε- εννοώ πάνε καμία βόλτα

Σκάσε φωνούλα.

Εγώ να βοηθήσω θέλω.

Δεν χρειάζομαι βοήθεια.

Καλά καλά

Αχ άμα ητανε εδώ η μαμά μου θα ένιωθα πιο ασφαλής, θα μου έλεγε τι να κάνω και ο μπαμπάς μου τώρα θα τον είχε σκοτώσει...

"Μου λείπετε..."

Ψιθύρισα ενώ κοιτούσα τον ουρανό από το παράθυρο. Ώρες ώρες σκέφτομαι τόσο πολύ να βάλω ένα τέλος στην ζωή μου. Μετά σκέφτομαι την Seoyeon και τον Yoongi και το ξεχνάω εντελώς. Δεν θα άντεχα αν δεν είχα αυτούς δίπλα μου...

[...]

Yoongi: Yoona γύρισα, κατεβα ήρθε και ο Jimin.

Yoona: ΈΡΧΟΜΑΙ.
Φώναξα έτσι ώστε να με ακούσει και κατέβηκα κάτω κατευθείαν

Yoona: Πως πήγε σήμερα??

Yoongi: Ε καλά, τον είδα και ήθελα να τον σαπίσω στο ξύλο αλλά ο Jimin δεν με άφησε.

Yoona: Καλά έκανε. Σου είπα άστον δεν ήξερε τι έκανε και στο κάτω κάτω δεν πρόλαβε να κάνει τίποτα.

Yoongi: ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΠΟΤΕ.

Yoona: Μπορείς να μην φωνάζεις και να κάτσεις κάτω?