4 kişiydik. Okul çıkışında küçük kaçamaklar yapıp sahile giderdik. Bazen avare avare dolanır, bazen kayalıklarda oturup basitçe eğlenirdik. Her seferinde eve gidince cefasını çekmeme rağmen değerdi.
Bir hayalimiz vardı. Bir gece kamp ateşinin etrafında toplanmak ve gitar çalarak umarsızca şarkı söylemek. Aslında bu benim için gerçekleşmesi mümkün olmayan bir hayaldi. Ailem aramızdaki bağı hiçbir zaman anlamaz diye düşünüyordum. Büyüdükçe fark etmeye başladım beni korumaya çalıştıklarını. Daha sonra bu, yerini anlayışa bıraktı. Küçük hayalimizi gerçekleştirdik.
Arabadan şarkı açıp saçma sapan dans etmiştik. Hemen ardındansa durgunlaşıp oturduğumuz yerden ortamızdaki ateşi seyretmiştik. O şarkı çalıyordu. Ardından yağan yağmur hızlıca arabaya sığınmamıza ve şansımızı sorgulamamıza sebep olsa da güzel vakit geçirmiştik.
Şimdi hepimiz farklı yerlerdeyiz. Diğerleriyle uzun süredir konuşmuyorum, umarım onlar için de her şey yolundadır. İyi ki tanımışım onları.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sessiz
Randomİşte şimdi karşımdasın. Yıllar sonra... Sessizce oturmuş birbirimizi izliyoruz. Ağzımızdan çıkmayan kelimeler için bile minettarım sana. Teşekkür ederim.
