Adamın silahının veya bıçağının olmadığından emin olmak istedim ve dikkatlice baktım ,masada bir silah vardı.Beyza ve Leyla anne ortalarda yoktu ,onlara birşey yaptı diye ödüm kopuyordu.
Koltuğun arka tarıfıdaki yerde beyzanin kolyesini gördüm, silaha hiç aldırmadan adamın arkasından yaklaştım ve adamın boynuna sarıldım;
-kimsim lan senn
Adam gençti ve çok korkmuş şekilde kıvranıyordu, kekeliyordu;
-b-benn
Kendini anlatamıyordu ,benim elimi bir anda çekti ve karnıma bı tekme attı, yerde ben acıyla kıvranırken saçından tuttuğu Beyza'yı getirdi ve rehin aldı silahı ona doğru düzgün bile tutmuyordu..
Beyza konuşamıyordu bile hareketsiz, duygusuz ve gözleri kapalı kendini teslim etmişti, yüzü gözü kanlar içindeydi ,şerefsiz dövmüştü Beyza'yı.
Ben yavaşça doğruldum ve yavaş yavaş adama doğru yürüdüm ,biliyordum silahın mermisi yoktu.
Adamın elinden silahı kapıp attım ve ilk önce Beyza'yı kenara çektim sonra adamı hallettim, biraz yüzü dağılmıştı sadece beyzadan da beter olmuştu, suratı kandan gözükmüyordu..
Polisi aradık ve gelip adamı aldılar bize de ambulans çağırdılar
Ben beyzanın ve Leyla annenin yanında onları sakinleştirirken ambulans geldi ve gereken müdahaleyi yaparken bende hava almak istedim ve dışarı çıktım.
Beyza'dan
Gözümü depoda açmıştım ağzım, ellerim, ve ayağım bağlıydı.
Kafamı çevirdiğimde annemi gördüm ve bağırmaya çalıştım ,annem baygındı ,anneme çarparak vurarak ayıltmaya çalıştım.
Annem zor da olsa gözünü açtı ve oda bana karşılık bağırdı içerde uzun bir süre durduktan sonra o geldi ve beni alıp içeri çıkardı beni öylesine dövmüştü ki hemde hakaretler eşliğinde sonra ben bayılacak duruma geldiğimde beni bırakıp arka tarafa gitti ve ben tabi afallamışım o arada bı ses duydum ;
-kimsin lan senn
Bu Berkin sesiydi tanımıştım, ama öbürü kimdi sesi çıkmıyordu.
Bunları düşünürken birden o adam beni saçımdan tutup kafama silah dayamıştı ama elleri o kadar çok titriyordu ki silahı bile düzgün tutamıyordu.
Ben yüzümdeki acıyla gözümü açmaya çalıştım ama nafile dermanım kalmamıştı bunun bir son olacağını düşünerek kendimi adamın ellerine bıraktım
Berk yavaşça ayağa kalktı ve bize doğru yavaşça yürüdü adamın elinden silahı hızlıca alıp kenara attı.
Berk adamı yüzü tanınmaz olana kadar dövdü ,sonra polisi aradık ve polisler adamı aldılar bize ise pansuman yaptılar.
Biraz iyi olduktan sonra polisler bize birkaç soru sordu ;
-iyi misiniz, birkaç soru sorabilir miyim izninizle
-tabi
Polisler bize birkaç soru sorduktan sonra gittiler ve üvey babam geldi ,üvey babam birkaç günlük iş seyahatine çıkmıştı.
Babama olayları anlattıktan sonra kendini suçladı;
-ben evde olsaydım böyle birşey yaşanamazdı sizi yalnız bırakan ben suçluyum niye gittin ki ben bu zamanda ailemden önemli miydi sanki işim
-baba hayır sen nerden bilebilirdin ki
Bu olay unutulsun diye güzel bir yemek yedik ama benim hiç iştahım yoktu odama çıktım ve dinlendim..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çapkın Üvey Abim
Novela Juvenil21. Bölüme kadar düzenlendi devamı da yakında düzenlenecek.